Evlilik Hayatının Temeli: Îcab Ve Kabul     
 

Evlilik hayatı binasının temeli icab ve kabuldür.

Kalbî meyil, hür seçim ve eşlerden her birinin diğerini kabul ve ona rıza göstermesi olmadıkça eşler arasında ruhî ve bedenî yatışma ve kaynaşma sözkonusu olamaz.

Bu yatışma, evlilik hayatlarında istikrar bulmalarının temelidir. Onunla ancak ülfet ve sevgi, eşlerin damarlarına sirayet eder. O ol­madıkça ne ülfetten, ne sevgiden ve ne de istikrardan söz edilebilir.

Sevgi ve muha"bbet duyguları huzur ve istikrar ortamında geliştiğinden, bu evlilikten meydana gelecek yeni neslin gözetim, sevgi, iyilik ve şefkat ortamında yetişmesini sağlar.

Burada şunu anlatmak istiyoruz: Rıza ve kabul, evliliğin hedefine ulaşıp semeresini vermesinin temeli olduğu gibi, evliliğin, Allah'ın fitrî ayetlerinden biri olarak kabul edilmesinin de temelidir. Yüce Allah şu sözü ile buna işaret etmektedir: "O'nun ayetlerinden biri de, ken­dileriyle kaynaşmanız için size kendi nefislerinizden eşler yaratması ve aranıza sevgi ve merhamat koymasıdır. Şüphesiz bunda düşünen bir toplum için ibretler vardır.[421]

Evlilik hayatının temelinin, eşlerin karşılıklı rıza göstermeleri olduğunu, yukarıda Ukbe b. Amir'den naklettiğimiz hadis gayet güzel bir şekilde ortaya koymaktadır. Sözkonusu rivayette Ukbe şöyle diyor: Peygamber (s.a.v.) birine: Seni falan kadınla evlendirmeme razı mısın? dedi. Adam: Evet, dedi. Peygamber (s.a.v.) sonra kadına giderek: Seni falan adamla evlendirmeme razı mısın? diye sordu. Kadın da: Evet deyince, onları birbirleriyle evlendirdi.

Burada ele almamız gereken bir mesele kaldı. O da, meşru evli­liğin olabilmesi için nikahın belli bir süre için değil, sürekli olması için akdedilmesi dir. [422]