Musa (a.s.) İle Hızır (a.s.)’ın Kıssası
 
76) Ubey bin Ka’b (r.a.)’dan rivayetle, Resûlullah (s.a.s.)’in şöyle buyurduğunu işitmiştir:

“Musa (a.s.) bir gün İsrail oğullarından bir topluluğun içinde bulunurken bir adam geldi ve:

“Senden daha bilgili var mıdır?” diye sordu. Mu­sa da:

“Hayır” diye buyurdu. Bunun üzerine Yüce ALLAH (c.c.):

“Elbetteki var. kulumuz Hızır!” diye vahyetti. Musa da bunun üzerine, Hızır’a nasıl ulaşılacağını sordu.

Allahu Teâlâ da ona ulaşmak için balığı bir işaret kıldı ve ona:

“Balığı nerede kaybedecek olursan bil ki orası Hızır’ın yeridir.” buyurdu.

Musa (a.s.) da (Denize çıkıp), denizdeki balığın izini takip etmeye, Hızır’ı aramaya koyuldu. (Genç adam): Musa’ya:

“Gördün mü! dedi. Kayaya sığındığımız sırada balığı unut­tum. Onu hatırlamamı bana şeytandan başkası unutturmadı. O, şaşılacak bir hâlde denizde yolunu tutup gitmişti. Musa:

“İşte aradığımız o idi.” dedi. Hemen izlerinin üze­rine geri döndüler.” (Kehf: 18/63-64)

Bunun üzerine Hızır’ı buldular ve ALLAH’ın kitabında hak­larında kıssayı buyurduğu (gibi) olaylar gelişmeye devam etti.”[1]

v Buhârî’de (78) gelen yine bir rivayet lafzı şöyledir:

“Musa (a.s.) bir gün İsrail oğullarından bir topluluğun içinde bulun­duğu bu sırada bir adam gelip:

“Senden daha bilgisi var mı­dır, biliyor musun?” diye sordu. Musa da (a.s.):

“Hayır” dedi. Bunun üzerine: ALLAH-u Azze ve Celle:

“Elbetteki var. Kulu­muz Hızır!” diye vahyetti. Musa da (a.s.) bunun üzerine, Hızır’a nasıl ulaşacağını sordu. Allahu Teâlâ da: “Ona ulaşmak için (Denizdeki) balığı bir işaret kıldı ve Ona:

“Balığı nerede kay­bedecek olursan bil ki oradan geri dön, çünkü orası Hızır’ın yeridir.” diye buyurdu. Musa da, denizdeki balığın izini takip etmeye, Hızır’ı bulmaya koyuldu.

“(Genç adam): Musa’ya: “Gördün mü!” dedi. Kayaya sı­ğındığımız sırada balığı unuttum. Onu hatırlamamı bana şey­dandan başkası unutturmadı. O, şaşılacak bir şekilde denizde yolunu tutup gitmişti.” (Kehf: 18/63).

“Musa: “İşte aradığımız o idi” dedi. Hemen izlerinin üze­rine geri döndüler.” (Kehf: 18/64). Bunun üzerine Hızır’ı buldular ve durum ALLAH’ın kitabında, haklarında kıssası buyurulduğu üzere devam etti.”

v Buhârî’de (122) geçen başka bir lafız şöyledir:

“Musa (a.s.), İsrail oğulları arasında hutbeye kalkmıştı. Kendisine:

“En bilgili insan kimdir?” diye soruldu.

“En bilgili Benim” diye cevap verdi. (Bu konudaki) ilmi (ALLAH daha iyi bilir, diyerek) ALLAH’a (c.c.) havale etmediği için ALLAH (c.c.) onu azarladı. Allahu Teâlâ:

“İki denizin birleştiği yerde kullarım­dan biri var. O senden de bilgilidir” dedi.

“Ya Rabbi! Ona nasıl ulaşabilirim?” diye sordu. Ona:

“Bir zembil içinde bir balık taşı. Onu nerede kaybedecek olursan (Hızır) oradadır.” denildi. (Musa (a.s.) gitti. Yardımcısı Yuşa bin Nûn'u (a.s.)’da beraberinde götürdü. Bir zembil içinde bir balık koyup yüklendiler. (İki denizin birleştiği yerdeki) kaya­nın yanına varınca başlarını (yere) koyup uyudular.” Derken balık zembilden sıyrıldı ve deniz içinde kendine su küngü gibi (bir boşluk bırakarak) yol açtı.” (Kehf: 18/63).

Musa ile yardımcısı (bu olay üzerine) çok hayrette kaldı­lar. (Uyandıktan sonra) o gecenin bakiyesi ile bütün gün gittiler. Sabah olunca Musa (a.s.) yardımcısına:

“Kuşluk yeme­ğimizi getir. Bu yolculuğumuzda epey yorgunluk çektik” dedi. (Kehf: 18/62). (Halbuki) Musa (a.s.) emrolunduğu o yerin ötesine geçmedikçe yorgunluk hissetmemişti. Yardımcısı:

“Bak bir, taşın dibinde konakladığımız zaman balığın (kaçıp denize düştüğünü haber vermeyi) unutmuşum.” dedi. Bunun üze­rine kendi izlerine baka baka geri döndüler.” (Kehf: 18/64).

Taşın (kayanın) yanına varınca bir de baktılar ki, elbise­sine bürünmüş bir zât (duruyor). Musa (a.s.) selam verdi. Hızır (a.s.):

“Acayip! Bu senin ülkende selam var mıdır?” dedi. “

Ben Musa’yım” dedi. O:

“İsrailoğlu Musa’sı mı?” diye sordu.

“Evet” dedi. Musa (sonra yine sözüne başlayıp):

“Sana öğretilenler­den Bana hayra ve (hidayete) götüren bilgi öğretmen için geldim.” dedi. Hızır (a.s.):

“Sen benimle hiç mi hiç edemezsin.” (Kehf: 18/66-67)

“Ey Musa! Bende ALLAH’ın (c.c.) kendi ilminden bana verdiği öyle bir ilim bulunuyor ki, sen onu bilemezsin. Sende de ALLAH’ın verdiği öyle bir ilim var ki, ben de onu bi­lemem” dedi. Musa (a.s.):

“Beni inşALLAH sabırlı bulursun. Sana hiçbir işinde de karşı çıkmayacağım...” dedi. (Kehf: 18/69).

Gemileri olmadığı için deniz kıyısında yürüyerek gittiler. Bir gemi geçti. Kendilerini gemiye aldılar. Bu sırada bir serçe, geminin kenarına konup denizden bir iki yudum (su) aldı. Hızır (a.s.):

“Ey Musa! Benim ve Senin ilmin ALLAH’ın ilminden, su kuşun denizden eksilttiği kadar bir şey eksiltmiş değildir.” dedi. Sonra da geminin tahtalarından birine el atıp söktü. Musa (a.s.):

“Bu adamlar bizi (gemilerine) ücretsiz almışlardı ve sen gemilerine kastedip içinde bulunanları batırmak için mi deliyorsun” dedi. Hızır da: “Ben sana dememiş miydim ki sen bana karşı sabredemezsin diye.” Musa da:

“Unuttuğum­dan dolayı benim kusuruma bakma” dedi.” (Kehf: 18/72-73). Bu olayda, Musa’nın (a.s.) bu ilk muhalefeti dalgınlık (eseri) idi. “Yine gittiler.” (Kehf: 18/74) Bir de baktılar ki bir çocuk bazı ço­cuklarla oynuyor. Hızır (a.s.) çocuğun kafasını üstünden tutup gövdesinden ayırıp kopardı. Musa (a.s.):

“Aman! Tertemiz bir canı, bir can karşılığı olmaksızın katlettin ha!” dedi.” (Kehf: 18/74)

Hadisin ravilerinden olan İbn Uyeyne bu hadis rivayeti­nin daha tekitli olduğunu söyler.

“Yine yürüdüler. Nihayet bir köy halkına varıp, onlardan yiyecek istediler. Ancak köy halkı onları misafir olarak kabul etmediler. Derken orada yıkılmak üzere olan bir duvarla kar­şılaştılar. Hızır hemen onu doğrulttu. (Kehf: 18/77) Musa (a.s.):

“İsteseydin, elbet buna karşı bir ücret alırdın” dedi. (Hızır) şöyle dedi:

“İşte bu benimle senin aramızın ayrılmasıdır. Şimdi sana, sabır gösteremediğin şeylerin iç yüzünü haber vereceğim.” (Kehf: 18/77-78).

Nebî (a.s.) şöyle buyurdu:

“Allahu Teâlâ Musa’ya rahmet etsin! Ne olurdu sabır etseydi de aralarında geçen olaylar (Hak tarafından) bize hikaye olunsaydı.”

v Buhârî’de (3401) gelen başka bir rivayet lafzı şöyledir:

“Musa (a.s.) İsrail oğulları arasında hutbeye kalkmıştı. Kendi­sine:

“En bilgili insan kimdir?” diye sordu.

“En bilgili Benim” diye cevap verdi. Bu şekilde cevabı üzere, Allahu Teâlâ’ya ilmi havale etmediği için Allahu Teâlâ onu azardı. Allahu Teâlâ da:

“İki denizin birleştiği yerde kullarımdan biri var. o senden daha bilgilidir” diye buyurdu. Musa da (a.s.):

“Ey Rabbim! Kim beni ona ulaştıracak?” dedi.

Hadisin ravilerinden olan Süfyan (rh) dedi ki: “Belki de şöyle söyledi:

“Ey Rabbim! Ona nasıl ulaşabilirim?” diye sordu. ALLAH-u Azze ve Celle de:

“Bir zembil içinde bir balık taşı, onu nerede kaybedecek olursan (Hızır) oradadır. “Ya da “orada bulunur” diye buyurdu. Bir zembil içine de balık koyup yüklendiler. Sonra Musa (a.s.) ve yardımcı (genç) Yuşa bin Nûn (a.s.)’da beraber, yola koyuldular. (İki denizin birleştiği yerdeki) kayaya geldiklerinde başlarını yer koyup (uzandılar). Musa yatıp uyudu. Derken balık (suda) çalkalanıp suyundan çıktı ve denize düştü ve denizde bir yol tutup gitmişti. Yüce ALLAH da (c.c.) o balığı suyun akışına git­mesinden (uzaklara kaçmasından) onu engelleyip tuttu ve tıpkı bir kavis çizer vaziyette denizde kaldı. (Uyandıktan sonra) o gecenin ve günün bakiyesi ile bütün gün gittiler. Öbür günün (sabahı) olunca gence:

“Haydi kuşluk yemeği­mizi getir. Bu yolculuğumuzda epey yorulduk” dedi. (Hal­buki) Musa ALLAH’ın (c.c.) emir buyurduğu o yerin ötesine geçmedikçe yorgunluk hissetmemişti. Yardımcısı:

“Bak bir taşın (kayanın) dibinde konakladığımız zaman balığın (kaçıp denize düştüğünü haber vermeyi) unutmuşum. Onu hatırla­manı bana şeydandan başkası unutturmadı. O, şaşılacak bir şekilde denizde yolunu tutup gitmişti.” Onlar da bu olay üzere hayrette kalmışlardı. Musa gence:

“İşte aradığımız o idi,” dedi. Hemen izlerinin üzere geri döndüler. ta ki kayaya varmışlardı. Bir de baktılar ki elbise­sine bürünmüş bir kimse duruyor. Musa (a.s.) selam verdi. Hızır (a.s.):

“Acayip! Bu senin ülkende selam var mıdır?” dedi. “

Ben Musa’yım” dedi. O da:

“İsrailoğlu Musa’sı mı?” diye sordu. Musa da:

“Evet” diye cevap verdi ve (devamla): “Sana öğretilenler­den Bana hayra ve (hidayete) götüren bilgi öğretmen için geldim” dedi. Hızır (a.s.) da:

 “Bende ALLAH’ın (c.c.) kendi ilmin­den bana verdiği öyle bir ilim var ki, sen onu bilemezsin. Sen de ALLAH’ın (c.c.) verdiği öyle bir ilim var ki, onu da ben bile­mem” dedi. Musa:

“Sana tabi olabilir miyim?” dedi. Hızır da:

“Sen bana sabır etmeye güç yetiremezsin. (iç yüzünü) kavra­yamadığın bir bilgiye nasıl sabredersin?” dedi. – Râvî der ki: Bu ayetten = şüphesiz ki sen büyük bir iş yaptın” ayetine ka­dar buyurdu.” (Gemileri olmadığı için) denizin kıyısından yü­rüyerek gittiler. Bu gemi geçti, kendilerini gemiye almaları için söyleştiler. Hızır’ı tanıdıkları için onları ücretsiz gemilerine aldılar. Bu sırada bir serçe gemi...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın

Ve aleykum aelam
Hizir hemen gorunmez ama kisi cok.zor durumda kaldigi.zaman bi sekilde insana yardim eder...Hizir Allah in hizli yardimodir...Rabbim sevdigi kullatindan olabilmeyi nasip etsin insallah...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın