Üveys El-Karanî´nin Zühdü

Üveys El-Karanî´nin Zühdü İle İlgili Haberler

2014. Kays b. Nuseyr b. Amr, babasından Üveys el-Kara-nî´nin fakirlikten çıplak kaldığını, bunun için kendisine iki kat elbise alıp giydirdiğini nakleder.

2015. Muhârib b. Dîsâr, Resûlullah´ın (sav) şöyle buyurduğunu rivayet eder: "Ümmetimden öyleleri var ki, çıplak olduğu için camiye gidemez. İmanı onları bu halde iken dilenmekten de alıkor, Üveys el-Karanî ile Furât b. Hayyân el-Iclî bu zümredendir.[1]

2016. Useyr b. Câbir anlatıyor ve diyor ki: "Kûfe´de bir mecliste idik. Meclis dağılınca bir gurup insan orada kalıyordu. Aralarında öyle bir adam vardı ki onun gibi tatlı konuşan insan görmemiştim. Onu çok sevmiştim. Arkadaşlarıma: ´Bizimle oturan bu insanı tanıyor musunuz?´ diye sordum. Birisi: ´Evet, Üveys el Karanî´dir´ dedi. ´Evini biliyor musunuz?´ dedim. ´Evet´ dediler. Onu alıp evine gittim. Kendisine: ´Neden aramıza hiç çıkmıyorsun?´ diye sordum. ´Aranıza çıkacak elbisem yoktur´ dedi —Arkadaşları bu hâlinden dolayı kendisiyle alay edip, ona eziyette bulunuyorlardı— ´Bu kaftanımı al ve giy´ dedim. ´Hayır, bunu yapma daha çok eziyet ederler´ dedi. Ben ısrar edince giyip topluluğun arasına çıktı. ´Kaftanıyla aldatan adamı görüyor musunuz?´ diye laf attılar. Tekrar gelip çıkardı ve ´Gördün mü?´ dedi." (Râvi) Useyr sözlerine devamla: "Meclise gittim ve ´Bu adamdan ne istiyorsunuz? Neden eziyet ediyorsunuz? Giyiniyor alay ediyorsunuz, çıplak kalıyor yine ediyorsunuz´ diyerek çok sert konuştum. Bir müddet sonra Küfe ehli bir heyet hâlinde Hz. Ömere gittiler. Aralarında Üveys el-Karanî ile alay edenlerden birisi de vardı. Hz. Ömer onlara: ´Aranızda Karanî´lerden kimse var mı?´ diye sordu. Üveys ile alay eden adam: ´Evet öyle birisi Kûfe´de aramızdadır´ der. Bunun üzerine Hz. Ömer şöyle bir hâdise anlatır: ´Resûlullah (sav): Yemende Üveys adında birisi size gelecek, orada annesinden başka kimse kalmayacak, kendisinde alaca hastalığı vardı. Allah´a dua etti; bir dirhem miktarı hâriç her tarafı düzeldi. Sizden her kim onunla karşılaşırsa ona söyleyin de sizin için istiğfar dilesin´ buyurmuştu´[2] Daha sonra birgün bir adam çıkageldi. Kendisine: ´Nerelisin?´ dedim. ´Yemenliyim´ dedi. İsmini sordum. Üveys olduğunu söyledi. ´Yemen´de kimsen var mı? dedim. ´Annem var´ dedi. ´Peki sende alaca hastalığı var mıydı´ diye sordum. ´Evet, daha önce vardı´ diye cevap verdi. ´Öyleyse benim için istiğfar dile´ dedim. Bana: ´Benim gibiler mü´minlerin emirine mi istiğfar dileyecek!´ dedi. Sonra ben ısrar edince istiğfarda bulundu. Kendisine: ´Benden ayrılma´ dedim; fakat benden gizlendi. Sonra duydum ki size, Kûfe´ye gelmiş." Bu haberi duyan adam: ´Böyle birisi aramızda yok, onu tanımıyoruz´ der. Hz. Ömer: ´Hayır aranızdadır´ deyince adam: ´Aramızda Üveys adında birisi var. Sürekli onunla alay ediyoruz´ deyince Hz. Ömer: ´Ona yetiş ve [senin için istiğfar dilesin]´ der. Adam, Medine´den döner dönmez henüz ailesine varmadan Üveys´in yanma gider Üveys ona: ´Bu hâlin nedir?´ diye sorar. Adam Hz. Ömer´in anlattıklarını kendisine nakleder ve ´Benim için istiğfar dile, ya Üveys´ der. Üveys Hz. Ömer´in anlattıklarını kimseye anlatmamak ve bir daha da alay etmemek şartıyla olur der. Ve istiğfarda bulunur." Râvi Useyr der ki: "Bir gece gidip yanma girdim ve kendisine: ´Kardeşim bazen kayıp oluyorsun ve biz duymuyoruz´ dedim. Bana: ´İnsanlardan çekmiyorum, herkes ameli ile başbaşa kalacaktır´ dedi. Sonra yine gözden kayboldu ve gitti."

2017. Muhammed b. Vâsi´ in bildirdiğine göre Üveys el-Karanî namaz kılıp vazgeçen, sonra tekrar namaza kalkan bir adam görür ve ona bunun sebebini sorunca, şu cevabı alır: "Namaza kalkıyorum, şeytan geliyor ve ´Sen gösteriş yapıyorsun´ diyor. Vazgeçiyorum, oturuyorum. Bu sefer nefsim beni namaza teşvik ediyor, kalkıyorum" Üveys ona: "Sen tek başına kaldığında da aynı namazı kılıyor musun?" der. Adam: "Evet" cevabını verince "Öyleyse kalk namazını kıl, sen riyakar değilsin" der.

2018. Hasan Basrî, Hz. Peygamber´in (sav) şöyle buyurduğunu haber verir: "Mudar veya Rebîa kabilesinden daha çok insan, peygamber olmayan birisinin şefaati ile ateşten çıkarılacaktır."[3] Bunun Hz. Osman veyahut Üveys el-Karanî olduğunu rivayet ederlerdi.

2019. Sa´sa´a b. Muâviye rivayet eder der ki: "Üveys b. Amir el-Karanî Karn kabilesine mensup olup tâbiûndendir. Aynı zamanda Kûfe´lidir. Derisinde alaca hastalığı çıkmış Allah´a gidermesi için dua etmiş, O da gidermiştir. Ayrıca: ´Allahını: Senin bu nimetini bana hatırlatacak kadar küçük bir parça bırak´ demiş; vücudunda bir parça izi de kalmıştır. Mescide çok bağlı birisiydi. Bir de amcasının oğlu vardı ki sultandan ayrılmazdı. Üveys´in de aleyhinde konuşurdu. Onu zenginlerle beraber görünce: ´Bu onlardan bir şey koparmak istiyor´; fakirlerle görünce de: ´Bu onları aldatmak istiyor´ derdi. Fakat Üveys amcasının oğlunu hep hayırla yâd ederdi. Ona uğradığında da kendisinden dolayı günaha girmesin diye hâlini gizlerdi. Bir gün Kûfe´den bir heyet Hz. Ömer´in yanına gider. Aralarında Üveys´in amcasının oğlu da vardır. Hz. Ömer: ´Siz Üveys el-Karanî´yi tanıyor musunuz?´ diye sorar. Amcasının oğlu ileri atılarak: ´O benim amcamın oğludur; kötü bir insandır, sizin tanımanıza değer birisi değildir´ der. Hz. Ömer ona: ´Sana yazıklar olsun sen helak olmuşsun. Ona gittiğinde selamımı söyle, ona söyle, bana gelsin´ der. Amcasının oğlu Kufe´ye döner dönmez sefer elbiselerini çıkarmadan doğru Üveys´e gider ve onu mescidde bulur.

Ona: ´Benim, için istiğfar dile amcamınoğlu´ der. Amcasının oğlu kendisine: ´Allah sana da mağfiret etsin ey Üveys, mü´minlerin emiri sana selam söyledi ve seni yanına çağırıyor´ deyince: ´Peki´ der ve doğru Medine´ye gider. Hz. Ömer´in huzuruna girince ona: ´Sen Üveys b. Âmir el-Karanî misin?´ diye sorar. O da: ´Evet´ der. Teki sende alaca hastalığı var mıydı? Sen şöyle şöyle dua ettin de şifa buldun mu?´ der. Üveys: ´Sen bunu nereden biliyorsun, ey mü´minlerin emiri? Vallahi hiçbir beşer bunu bilmiyor´ deyince Hz. Ömer şu cevabı verir: ´Resülullah (sav) bize haber verdi ve dedi ki: "Tabiînden Üveys el-Karanî diye birisi çıkacak; alaca hastalığına yakalanacak; sonra dua edecek ve Allah giderecek. Fakat: ´Alla-hım, cesedimde Senin nimetini hatırlatacak bir benek bulundur´ diyecek ve bir parça kalacaktır. Sizden kim ona ulaşırsa ondan kendisi için istiğfarda bulunmasını istesin.´ Hz. Ömer devamla: ´Benim için istiğfarda bulun, yâ Üveys´ der. Üveys de: ´Allah seni bağışlasın, ey müminlerin emiri´ der. Hz. Ömer: ´Allah seni de bağışlasın, yâ Üveys´ der. İşiten herkes Üveys´e koşarak kendileri için istiğfarda bulunmasını isterler. Bu gelenler çoğalınca ölünceye kadar ortalıktan kaybolur."

2020. Esbağ (İbn Zeyd)´ın bildirdiğine göre Üveys´i Hz. Peygamberi (sav) görmeye gelmekten alıkoyan şey annesine iyilik ve hürmetidir.

2021. Hasan Basrî´den gelen bir rivayete göre, Hz. Peygamber (sav) şöyle buyurmuştur: "Rebî´a ve Mudar kabilesinden daha. fazla kişi, ümmetimden birisinin şefaatiyle cennete girecektir." Havşeb, Hasan´m bu kişi için Üveys el-Karanî olduğunu söylediğini nakleder. Kavilerden Ebü Bekr der ki: "Üveys´in kabilesinden birisine: ´Bu adam hangi hasletiyle bu dereceye vâsıl oldu?´ diye sordum. Bana: ´Bu Allah´ın bir fazlıdır dilediğine verir´ dedi." Rivayete göre Üveys, Sicistan´da öldü ve yanında daha önce mevcut olmayan kefenler bulundu.

2022. Herim b. Hayyân el-Abdî der ki: "Üveys el-Karanî´yi görmek için Basra´dan Kûfe´ye gittim. Günlerce kaldım, onu görmedim. Son derece sıcak bir günde öğle vakti Fırat´ın kenarına indim, bir de baktım. Bir adam, saçı sakalı karışmış çok garib görüntüsü vardı. Üzerinde peştemal ve ridâ olmak üzere iki parça elbise vardı. ´Acaba o mu, dedim?´ yanına vardım. Başına dikildim. Baktı ve ´Rabbimizi teşbih ederiz. Onun va´di mutlaka yerine getirilir' dedikten sonra: ´Seni bana kim gönderdi?´ diye sordu. Ben de ´Allah´ dedim. Sonra elimi uzattım. Her nedense kendisi elini vermedi. Ben ağlamaya başladım. Hâlimi görünce: ´Ey Herim b. Hayyân, nasılsın kardeşim?´ dedi. Ben: ´Allah haynnı versin, benim Herim b. Hayyân olduğumu nereden bildin? Oysa biz hiç görüşmedik´ dedim. O: ´Nefsim senin nefsini tanıyor´ dedi. Sonra elimden tutarak ağlamaya başladı. Ben de beraber ağladım. Sonra şöyle dedi: ´Ey Herim b. Hayyân, baban Adem (as) öldü, Nûh (as), Allah´ın dostu İbrahim (as), Mûsâ (as), hep öldüler. Ey Herim, Muhammed (sav) de Öldü. Müslümanların halifesi Ebû Bekr ve dostum olan Ömer (ra) de öldü.´ Dedim ki: ´Allah hayrını versin Ömer daha ölmedi.´ —Hz. Ömer´in hilâfetinin sonları idi— Dedi ki: ´Eğer anlarsan ben de sen de ölüyüz. Ey Herem, baban Öldü; ya ateşte ya cennettedir.´ Daha sonra kendisine: ´Resûlullah´tan (sav) işittiğin bir hadis söyle´ dedim. Bana: ´Ben Resûlullah´tan birşeyler işitmedim, fakat ondan işitenden işittim´ dedi. ´Öyleyse bu işittiklerini anlat´ dedim. Bana şöyle dedi: ´Ben kendi nefsime yeni bir kapı açmak istemiyorum kadı, müfti ya da muhaddis olmak istemiyorum. Nefsimin yeteri kadar meşgalesi vardır zaten.´ ´Öyleyse Kur´andan birkaç âyet oku´ dedim. Şöyle dedi: ´Rabbimin sözleri en doğru sözlerdir. En faziletli kelam Onun kelamıdır. Kn sağlam sözler Onundur.´ Sonra eûzu besmele çekerek Duhan sûresinin ilk kırk iki âyetini okudu. Bitirir bitirmez de bir çığlık attı ve bayıldı. Ben öldü sandım. Sonra uyandı ve ´Ey kardeşim, ben zâten üzüntülüyüm. Tek başıma yaşamayı daha çok seviyorum. Bana bir şey sorma´ dedi. Ben: ´Bana dua et´ dedim. Şöyle dua etti: ´Allahım, bu kardeşim Senin rızân için beni ziyaret ettiğini ve beni s...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın