Kozadan kelebeğe

Bir çocuk sekropia denilen bir tür güve kozalarını topluyor ve bahar gelince ,güvelerin kozalardan nasıl çıktıklarını hayretle ve ilgi ile seyrediyordu.Fakat güvelerin kozadan çıkarken sarf ettikleri gayret ,çırpınma karşısında da içinde bir acıma hissi gelişiyordu.Babası bir gün ,bu böceklerin bir tanesinin kozadan çıkmasını güçleştiren ipeği makasla kesti.Fakat sonuç şaşırtıcı idi;çok geçmeden böcek öldü.Baba bu olay üzerine oğluna şu hayat dersini verdi:

” oğlum ,bu böcek kozasından dışarı çıkarken sarf ettiği gayret neticesinde ,vücudundaki zehri dışarı verir.Eğer o zehir dışarı verilemezse böcek ölür.Aynı zamanda da bu çırpınışlar sayesinde ileride kendisi için çok gerekli olan kasları güçlenir.İnsanlar da ,daha güçlü ,daha dayanıklı ve daha iradeli olmak ve böylece istediklerini yapabilemek için önlerine çıkan zorluklarla mücadele ederek olgunlaşır ,gelişir ve güçlenirler .Eğer insanlar ,arzularına kolayca ulaşırlarsa karakterleri zayıflar,adeta ,içlerinde bir şeyin ölmüş olduğunu hissederler.”



Alıntıdır
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın

Mevlam razi olsun kardeşim ...
çok guzle bir kisaydi . Emekli hiçbir şey olmaz hani büyüklerimiz der ya "ne eker sen onu Biçer sin "diye gerçekten öyle ...
Mevlam bizlerin rızası i kazanmayı hedefleyen kullarından eylesin.... aminnnnnnnnn
paylaşım için tesekkurler allah razı olsun
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın

Bir iş yaparken elbette zorlanacağız,hatta bazen o kadar çok zorlanacağız ki o işi yapmayı bırakmak isteyeceğiz.Ama yaptığımız işi ne kadar zorlansakta bırakmamaya gayret edersek o yaptığımız iş daha hayırlı ve özenli olur.Eğer bu hayatta güzel bir şeyler başarabilmişsek ne mutlu bize.İnsanlar zorluklar karşısında olgunlaşırlar.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın