Irak'ta yetişen evliyânın büyüklerinden Ebû Bekr el-Betâihî (rahmetullahi teâlâ aleyh)

 önceleri, Betâih beldesinde yol kesicilik yapardı.

 Bu yolda berâber oldukları arkadaşları vardı. onların reîsi idi.

 Bir gece tenhâda, bir kadının, kocasına; "Çabuk buraya gel! Nerede ise İbn-i Hüvârâ ve arkadaşları gelip bizi bulurlar, yakalarlar." dediğini duydu.

Gizliden de bir ses; "Allahü teâlâdan korkma zamânın gelmedi mi?" diyordu.

 Bu sözler çok tesir etti.

Ağlamaya başladı.

 "İnsanlar benden korkuyorlar, ben ise Allahü teâlâdan korkmuyorum.

 Olacak iş değil." dedi.

 Tövbe edip Allahü teâlâya yöneldi.

 Arkadaşları da tövbe edip, haydutluktan vazgeçtiler.

 İbn-i Hüvârâ, bundan sonra tam bir dönüşle Allahü teâlâya yöneldi.

 Tam bir sıdk, ihlâs ve kuvvetli bir irâde ile Allahü teâlâya giden yolda ilerlemeye, yükselmeye başladı.

 Allahü teâlânın lütfu, inâyeti ve tevfîki ile kısa zamanda velîlerden oldu ve şânı yüceldi.

Ebû Bekr el-Betâihî, hazret-i Ebû Bekr'in rüyâda kendisine hırka ve takke giydirdiği ilk zâttır.

 Şöyle ki; Ebû Bekr el-Betâihî bir gece rüyâsında Resûlullah efendimizi gördü.

 Yanlarında da hazret-i Ebû Bekr vardı.

 Ebû Bekr el-Betâihî, Peygamber efendimize; "Yâ Resûlallah! Bana bir hırka verir misiniz?" dedi.

 Resûlullah efendimiz; "Ben senin peygamberinim.

 (Hazret-i Ebû Bekr'i işâret ederek) Bu da senin üstâdındır." buyurup, sonra hazret-i Ebû Bekr'e döndü ve; "Arkadaşın olan Ebû Bekr el-Betâihî'ye giydir!" buyurdu.

 Hazret-i Ebû Bekr de ona, hırka ve takke giydirip, başını okşadı, alnını sıvazladı.

 Sonra da; "Allahü teâlâ, bunu sana mübârek eylesin." buyurdu.

 Resûlullah efendimiz de, Ebû Bekr el-Betâihî'ye hitâben; "Yâ Ebâ Bekr! Sen Irak'ta, ümmetimden tasavvuf ehli olanların, unutulmuş yolunu yaşatacaksın.

 Allahü teâlânın dostlarından hakîkat ehli olanların, kaybolan yollarını canlandıracaksın.

 Bu yolda olanların öncüsü, ışığı, yol göstericisi olacaksın.

 Bu yolun önderliği, kıyâmete kadar sende kalacak.

 Senin ortaya çıkman ile, Allahü teâlânın rahmet rüzgârları esecek.

 Senin meydana çıkman ile, Allahü teâlânın yardım, lütuf ve ihsânı bol bol gönderilecek." buyurdu.

 Ebû Bekr el-Betâihî uyandığında, kendisine rüyâda giydirilen elbise ve takkeyi üzerinde buldu.

O zaman Irak ufuklarından, herkesin rahatlıkla duyabileceği bir ses; "Muhakkak ki Ebû Bekr el-Betâihî, Allahü teâlâya vâsıl olan velîlerdendir." diyordu.

 Bundan sonra, her taraftan insanlar, onu görmek için akın akın yollara düştü.

 Bu rüyâdan hemen sonra, onda Allahü teâlâya yakın olma alâmetleri görülmeye başladı.

Esselamu Aleykum ve rahmetullah.Rabbimizin hidayet lütfeylemesi ne zaman olucağı belli olmaz.Mevlam tüm ümmeti Muhammede,acizane bizlere de İnşaAllah hidayet eylesin.Rabbim razı olsun Muhammed kardeşim.

 Ve Aleykümüsselăm ecmain. Paylaşım için Rabbim Razı olsun kardeşim. Rabbim Rahmetini üzerlerimizden eksik eylemesin inşaAllah..