Bir gün adamın biri Hz. Musa (a.s.)’ya geldi:

    – “Ya Musa ne olur dua et de ben hayvanların dilinden anlayayım ve bundan kendime hisseler çıkartarak daha iyi bir insan olayım.” dedi.

    Hz. Musa (a.s.):

    – “Yürü işine git, kaldıramayacağın bir yükün altına girmeye çalışma, bu halin senin için daha hayırlıdır.” dedi.

    Fakat adam dinlemedi ısrar etti:

    – “Ya Musa ne olur hiç değilse kapımda yatan köpekle horozun dilini anlayayım.” dedi.

    Musa (a.s.) her ne kadar bundan vazgeçmesi için çalıştıysa da adam ısrar etti. Bunun üzerine Musa (a.s.) ona dua etti. Adam sevinerek evine döndü. Ertesi sabah hizmetçisi sofrayı kurarken bir parça ekmek fırlayıp düştü. Horoz koşarak bunu kaptı. Köpek buna kızdı:

    – “Be horoz bu yaptığın doğru mu? Sen buğday da yiyebilirsin arpa da. Mısır da yiyebilirsin, küçük taneleri de. Bense ekmekten başka bir şey yiyemem, neden benim rızkımı kapıyorsun?” dedi.

    Horoz cevap verdi:

    – “Haklısın fakat hiç tasalanma yarın bizim efendinin eşeği ölecek, sen de böylece karnını iyice doyuracaksın.” dedi.

    Bunu duyan adam hemen eşeği pazara götürerek sattı.

    Ertesi sabah da bakalım köpekle horoz ne konuşacaklar diye onların yanına geldi.

    Köpek horoza sitem ediyor:

    – “Yahu horoz hani eşek ölecekti, biz de karnımızı doyuracaktık.” diyordun.

    Horoz:

    – “Eşek ölmeye öldü lakin başka yerde. Çünkü sahibim onu sattı. Fakat hiç merak etme yarın at ölecek, o zaman da daha büyük bir ziyafete konacaksın.” dedi.

    Bunu duyan adam hemen ahıra koştu, atı aldığı gibi pazara götürüp sattı. Sevinerek evine döndü:

    – “Bu hayvanların dilini öğrenmem çok iyi oldu. Böylece zarardan kurtuldum.” diye düşünüyordu.

    Ertesi sabah yine acaba ne konuşacaklar diye köpekle horozun yanına gitti. Köpek yine horoza sitem ediyor, duruyordu:

    – “Yahu horoz bu sefer de dediğin olmadı, yoksa sen de mi yalana başladın.” dedi.

    Horoz:

    – “Hayır ben yalan söylemedim at ölecekti lakin sahibimiz onu da sattı. Fakat merak etme, yarın sahibimizin çok değerli kölesi ölecek o zaman onun hayrına yemekler, helvalar verilecek hepimiz doyacağız.” dedi.

    Bunu duyan adam o gün hiç beklemeden, kölesini götürüp sattı:

    – “Bu horozla köpeğin dilini öğrenmem iyi oldu. Böylece birçok zarardan kurtuldum.” diye düşünerek sevindi ve ertesi gün yine köpekle horozun yanına koştu. İkisi yine konuşuyorlardı. Köpek bu sefer çok kızgındı:

    – “Yalancı horoz, hani köle ölecek, bu sayede karnımız doyacaktı, günlerden beri yalanlarınla avutuyorsun, bu sana yakışır mı?”

    Horoz:

    – “Ben yalancı değilim ve yalan söylemem, diye başladı. Köle öldü fakat burada değil, başka yerde. Çünkü sahibimiz onu sattı. Fakat hiç iyi etmedi. Çünkü bu sefer sıra kendine geldi. Zira ilkin kaza, bela eşeğe gelecek, böylece sahibimiz beladan-kazadan kurtulmuş olacaktı. Eşeği satınca, onun yerine ata geldi, atı da satınca, köleye geldi. Köleyi de satınca bela ona gelecek. Sıra onda, yarın sahibimiz ölecek, o sayede hepimiz doyacağız.” dedi.

    Bunu duyan adam ah vah etti, başına vurdu fakat iş işten geçmişti.

    Böylece tamahkarlığın cezasını hayatıyla ödedi.

Esselamu aleykum;
Haddini aşan elbetteki cezasını bulacaktır..Çok bilmişlik yapan da öyle..Rabbim çok bilmişlerle ve ahddini aşanlarla karşılaştırmasın inşallah..

Ve aleykumusselam...İnsan ne kadar çok ister,ki Peygamberin uyarmasına rağmen ısrarına devam eder.Sonu da hüsranla biter ne yazık ki..Rabbim hakkınızda hayırlı olanları nasip eylesin İnşaAllah.Rabbim razı olsun kardeşim.

Güzel ibretlik bir kissa ders cikarmak gerekir, Rabbim razi olsun kardesim.

Aleykümselam.Rabbim razı olsun paylaşımdan kardeşim.Kişi nerede duracağını ve ne yapacağını bilmeli.Haddini aşmamalı.Yoksa Rabbim onu hazimete uğratır.Rabbim bu kıssadan ders çıkartan ve haddini bilen kullardan eylesin bizleri inşallah...

Ve aleykümüsselam ve rahmetullah.Allah razı olsun paylaşımdan dolayı.İnsan haddinden fazla işlere kalkışmamalı yoksa okuduğumuz kıssadaki gibi hayatıyla öder cezasını.

Cok guzel bir kissa. Bu kissadan ders cikarmaliyiz. Paylasim icin Allah razi olsun.tesekkur ederiz.

  Ve Aleykümüsselam ders verici bir kıssa emeklerinize sağlık kardeşim.

“Nefsini bilen Rabbini bilir.” denilmiş. Rabbimiz’i tanımamızın yolu da kendimizi tanımaktan geçiyor.

İlmin, okumanın ve tahsilin asıl gayesinin de insanın kendini tanıması ve haddini bilmesi olduğunu Yûnus Emre de ne güzel ifade eder:İlim ilim bilmektir,İlim kendin bilmektir, Sen kendini bilmezsen, Ya nice okumaktır...

“Ey iman edenler! Allah'ın size helal kıldığı temiz şeyleri haram saymayın. Ve aşırı da gitmeyin. Çünkü Allah aşırı gidenleri ( haddi aşanları )  sevmez”Maide suresi ayet-87

Ve aleykumusselam ve rahmetullah.cok guzel bir kissa.tam ibretlik.insallah hissemize dusen dersi aldik.Allah razi olsun paylasimin icin kardesim

Ve Aleykümüs Selam . Peygamberi dinlemeyip kendi bildiğini okuyanın sonu ne üzücü. At eşek zararından kurtuldu ama kendi canından oldu .
Allah c.c. razı olsun .

Selamün aleyküm. Çok ibretlik bir kıssa. Haddimizden fazlasını istememeliyiz.

Ve aleykumusselam.Âmin ecmain İnşaAllah.İnsan hep bilinmeyene merak duyar.İnşallah bizler haddini aşanlardan olmayız.

Esselamu aleyküm ve rahmetullah; Her şeyde bir hayır vardır. Allah biliyor ki bu adama öyle bir yetenek vermemiş. Taşıyamayacağımız yüklerin altına girmemeliyiz.
Allah c.c razı olsun.

Ve aleykümüsselam ve rahmetüllah.  Ibretlik bir kıssa.  Rabbim paylaşım için razı olsun.