|
Konu Başlığı: Cami Kapısında Dilenci Gönderen: Eflaki üzerinde 28 Haziran 2010, 19:09:18 Cami Kapısında Dilenci Namaz kılınmış, caminin kapısından herkes sırayla çıkıyordu. Caminin hemen basamaklarına mendilini seren dilenci de, bu çıkışı zorlaştırıyordu. Çünkü çıkanlar dilencinin önünde eğleniyor, bir şeyler verip geçiyorlardı. Ne var ki Cûneyd-i Bağdadî, bir şey vermek istemedi. Hatta dilencinin eline, koluna, kafasına, gözüne baktı, içinden söylenerek geçti gitti: “Ne biçim adam bunlar? Sapasağlam oldukları halde dileniyorlar. Böyle insanların dilenmeleri ayıptır, günahtır !” İçindeki bu kızgınlığı kendi kendine söndürmeye çalışarak evine gitti. Yatsı namazından sonra âdeti olan nafile ibadetlerini de eda ettikten sonra yattı. Derin bir rüya safhası başladı. Kapıdan içeri giren elinde sofra bulunan biri: “Buyur yâ Cüneyd, ye!” diyordu. Adamın davet ettiği yemek öylesine kokuyordu ki, yemek şöyle dursun, yaklaşmak bile mümkün değildi. “Bu nasıl yemek, yenir mi bu?” dedi. Adam da şu cevabı verdi: “Yenmese, sen namazdan çıkınca dilencinin önünden geçerek gıybetini yapmak suretiyle onun etini yer miydin? Onu yediğine göre, bunu da yersin, diye getirdik.” Cüneyd-i Bağdadî anlamıştı durumu. Sabahın ilk saatinde camiye koştu. Sabah namazından sonra aynı şahsı aynı yerde mendilini sermiş, yine dileniyor vaziyette buldu. Bu defa aşağıya eğilerek konuştu: “Beğendin mi bana yaptığını? Ben senin durumunu kimseye söyleyerek gıybet etmedim ki? Sadece kalbimden öyle geçirmiştim, hepsi o kadar!” Dilenci durumundaki adam cevap verdi: “Senin gibilerinin kalbinden dahi geçmemeliydi! Başkalarının dilinden dökülse bile çok görmezdim, ama senin kalbinden geçmesi dahi beni yaraladı. Sabaha kadar gözüme uyku girmedi.” “Peki ne yapmalıydım? Eli kolu, bütün bedeni sağlam birinin dilenmesi caiz değildir. İslâm'a aykırı bir durum vardır. Ben de bu aykırı durumu kalbimden ayıpladım, yaptığım yanlış değildi ki?” “Yapacağın şey şuydu: Tahminin doğru mu değil mi? Onu araştırmalıydın. Görünüşüne bakıp ta hükme varmamalıydın.” “Peki senin durumun nedir öyle ise, söyler misin? Nedir bu işin sırrı?” “Anlatayım: Şu nefs var ya?” “Evet!” “İşte onu bir türlü ıslah edemedim. Hâlâ kendinde bir gurur, bir enaniyet, bir varlık görüyor, zaman zaman benliğe, gurura, benliğe sokuyor. Ben de kızdım, ‘dur’ dedim, ‘seni kibrinin tam zıddıyla terbiye edeyim, halkın gözü önünde dilendireyim bakalım yine gurura kapılacak, yine bana kibir hissi telkin edecek misin?’ Mesele budur. Kavgam, nefsimle! Mendilimde biriken paraları da dışarıda gerçek ihtiyaç sahiplerine veriyorum.” Konu Başlığı: Ynt: Cami Kapısında Dilenci Gönderen: Mehmed. üzerinde 03 Aralık 2015, 22:08:33 Esselamü aleyküm ve rahmetüllah. Demek ki meselenin iç yüzünü bilmeden kalbimizden dahi o işin kötü olduğunu geçirmememiz lazımmış. Rabbim(celle celalühü) paylaşım için razı olsun.
Konu Başlığı: Ynt: Cami Kapısında Dilenci Gönderen: Sevgi. üzerinde 04 Aralık 2015, 01:12:41 Aleyna Ve Aleykümüsselăm. Emeklerinize yüreğinize sağlık kardeşim güzel kıssaydı. Mevlam bizleri ön yargılı davranıştan sakındırsın inşaAllah..
Konu Başlığı: Ynt: Cami Kapısında Dilenci Gönderen: Mustafa/Samed üzerinde 04 Aralık 2015, 15:49:38 Ve Aleykümüsselam. Bir şeyi bilip bilmeden ön yargıda bulunmamalıyız. Paylaşım için Rabbim razı olsun.
Konu Başlığı: Ynt: Cami Kapısında Dilenci Gönderen: Pelinay üzerinde 04 Aralık 2015, 16:57:08 Ve aleykumusselam ve rahmetullah.vayy be..masallah.
Nefsi terbiye icin verdigi mucadeleyemi gipta edelim yoks bunun icin boyle bir yol sectigine mi.gercekten takdir edilesi bir gayret,iman. Allah razi olsun degerli pylasimiiniz icin Konu Başlığı: Ynt: Cami Kapısında Dilenci Gönderen: Hatice Öncü üzerinde 04 Aralık 2015, 20:40:42 Hiçbir zaman kimseyi dış görünüşü ile yargılamamalıyız.
Kalbimizde hardal tanesi kadar dahi kibir, gurur ve böbürlenme hissi bulunmasın. Dışından bir kimseyle gıybet etmesen de sen kendi kendine onun arkasından konuşmuş olursun. o yüzden bunu yapmamak gerekir. Ey şanı yüce Allah'ım;sen bizi doğru yoldan ayırma, kalbimize kibir gurur hissi kondurma, nefsimizin eline düşürme YARABBİ. AMİN!!! Konu Başlığı: Ynt: Cami Kapısında Dilenci Gönderen: Safiye Gül üzerinde 04 Aralık 2015, 20:42:40 Esselamu Aleykum ve rahmetullahi ve berekatuh, işlerin aslını bilmek her zaman mümkün olmuyor.bu nedenle su i zanda bulunmamalıyız.
Konu Başlığı: Ynt: Cami Kapısında Dilenci Gönderen: Edanur üzerinde 04 Aralık 2015, 21:41:01 Aleykümüsselam
Günümüzde de birçok insan bu adam gibi düşünüyor.Oysa gerçekten ihtiyacı olabilir ihtiyacı olmasa da belli bi sebebi olabilir.Biz Allah rızası için veriyoruz onların nereye harcadıkları ne yaptıkları bizim sorunumuz deyildir.Bu düşünceyle hareket etmeliyiz Allah c.c razı olsun Konu Başlığı: Ynt: Cami Kapısında Dilenci Gönderen: Alican B8 üzerinde 04 Aralık 2015, 21:57:04 Nefsimize bizler terbiye vermeliyiz. Ama terbiye vermeye küçük yaşta başlamalıyız. Eğer bunu yapmazsak nefsimize yenik düşeriz. Ama bizim nefsimize ağır geleni yapmamız gerekir. Ayrıca kimsenin hakkında emin olmadığımız halde konuşmamalıyız. Bunu yaparsak gıybet etmiş oluruz.
Konu Başlığı: Ynt: Cami Kapısında Dilenci Gönderen: İkraNuR üzerinde 04 Aralık 2015, 23:02:28 gerçekten çok güzel bir kıssa olmuş emeğinize sağlık. Allah (c.c.) razı olsun.
Konu Başlığı: Ynt: Cami Kapısında Dilenci Gönderen: Ayşe 8 üzerinde 16 Aralık 2015, 23:22:55 Esselamu aleyküm ve rahmetullah; Her olay göründüğü gibi olmayabilir. İnsanları bilip bilmeden yargılamamalıyız.
Allah razı olsun. Konu Başlığı: Ynt: Cami Kapısında Dilenci Gönderen: Ruhane üzerinde 17 Aralık 2015, 03:20:11 Nefis terbiyesi adına örnek alınacak güzel bır kıssa. Gıybet günahına girmemek içinde ön yargıdan uzak durmaya gayret etmemız gerek..
Konu Başlığı: Ynt: Cami Kapısında Dilenci Gönderen: Melda üzerinde 17 Aralık 2015, 17:21:29 Selamün aleyküm. Hz. Ömer 'de çuval taşımıştı nefsini terbiye etmek için. Çok güzel bir kıssa. Nefsimizi terbiye etmek gerek. Kibi gibi ruhun kötü hastalıklarına aldanmamalı. allah razı olsun.
Konu Başlığı: Ynt: Cami Kapısında Dilenci Gönderen: Damla üzerinde 17 Aralık 2015, 17:44:26 Esselamu aleykum.Bizim dilimizle söylediğimiz şey kalbimizle söylediğimizden daha iyidir.Biz nefsimize uyduğumuz sürece de kalbimizden iyi bir şey geçmez..
|