Butun bir yilin 11 ayini nefsinin asagilik istekleri pesinde tuketen Mehmet adinda
bir beynamaz varmis.Bu adam yilin 11ayini derin bir gafletin dalgin uykusu icinde
gecirir,fakat her nedense Ramazan ayina sonsuz derecede saygi ve sevgi gosterirmis.
Beynamaz Mehmet,Ramazan ayi girince en yeni ve temiz elbiselerini giyer,en ic
acici kokularini surunur ve bir yandan gecmis namazlarini kaza etmeye,diger yandanda
gunluk bes vakit namazini buyuk bir titizlikle eda etmeye koyulurmus.
Bir gun tanidiklari kendisine bu hareketinin manasini sorarak demisler ki ´Sen niye
yilin 11ayi ibadet ve taat etmiyorsunda,Ramazan girince,bir ay orucunu tastamam
tutuyor ve namazini da dosdogru kiliyorsun,bunun hikmeti ne ola.´
O da bu soruya su ibretli cevabi verir ´Ramazan tovbe kapilarinin ardina kadar acildigi,
Allahin rahmet ve bereketinin en yaygin oldugu kutsal bir aydir.Allahin genis lutfu ile
o mubarek gunlerin yuzu suyu hurmetine gunahlarimi bagislayacagini umarim.
Iste Ramazan ayina olan engin saygi ve sevgimin sebebi budur..´
Adam nihayet bir gun,insanoglunun degismez alin yazisi ve Allahin kesin hukmu
olan olume mahkum oluverir.Bir muddet sonra zamaninin ileri gelen Islam buyuklerinden
biri beynamaz Mehmedi ruyasinda Cennet koskleri icinde muradina ermis gezinirken
gorur ve ona ´Ulu Allah seni buraya nasil koydu.´ diye sorar.
Oda ´Rabbim beni Ramazan ayina karsi gosterdigim titiz saygi ve sevgi yuzunden
bagisladi ve bende simdi gordugun gibi Cennel koskleri icinde her istedigime erisen bir
kimse olarak dolasip duruyorum.´
Durretul Vaizin 1.cilt
[
Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın