'' Oğlum Bir Bardak Su Verirmisin ''

Bayezid-i Bestami küçükken soğuk bir kış gecesinde, annesi ile yatsı namazını kılıp yatmıştı. Gece yarısına doğru annesi uyandı. Çok susamıştı. Oğluna seslendi: “Oğlum, bir bardak su verir misin?” Hemen yatağından fırlayan, küçük Bayezid, su testisine baktı. Fakat içinde su yoktu. Annesine: “Anneciğim, testide su yok ben hemen doldurup geleyim.” dedi.

Koşarak dışarı çıktı. Her yer buz ile kaplıydı. Zorlukla testiyi doldurup geri döndü. Fakat, geri dönene kadar annesi tekrar uyumuştu. Annesini uyandırmaya kıyamadı. Elinde su dolu bardak ile, annesinin baş ucunda beklemeye başladı.

Hava çok soğuk olduğu için, bir müddet sonra soğuktan titremeye başladı. Elleri de buzdan testiye yapışmıştı. Buna rağmen, bardağı bırakıp yatmadı. Annesinin uyandığında: “Hani su!” diyerek üzüleceğinden korkuyordu. Annesini üzmemek için, her türlü sıkıntıya katlanmaya razı idi.

Elinde su bardağı saatlerce ayakta annesinin uyanmasını bekledi. Nihayet, annesi: “Su! Su!” diye mırıldanmaya başladı. Hemen: “Buyur anneciğim, suyun hazır!” dedi. Annesi daha ilk sözünde suyun hazır olmasını anlayamadı. Oğluna sordu: “Oğlum ne çabuk getirdin?” Bayezid şöyle dedi: “Anneciğim, daha önce uyandığında, su istemiştin. O zaman su olmadığı için, testiyi doldurmaya gittim. Geldiğimde senin daldığını gördüm. Uyanmanı bekledim.” Oğlunun bu kadar, sadakatli olduğuna çok sevinen annesi sevinçten ağladı. Allah-u Zülcelal kendisine böyle bir oğul ihsan ettiği için şükretti: “Ya Rabbi! Ben oğlumdan razıyım, sen de razı ol.” dedi.

Annesinin duası sebebiyle, Bayezid-i Bestami, Evliyalıkta yüksek derecelere kavuştu. Allahu Zülcelal’in dostlarından oldu. Hatta kendisine: “Bu derecelere nasıl kavuştunuz?” diye sorduklarında, Bayezid-i Bestami: “Annemin rızasını almakla!” demiştir.



"ÖF" BİLE DEME (ANA-BABA HAKKI)

Anne-babalarımız bizim her şeyimizdir. Onlar bizim dünyaya gelmemize vesile olan sevdiklerimizdir. Sonra da besleyip-büyüten; kollayıp-gözeten;olgun bir insan olmamız için varını yoğunu; şefkat ve merhametini üzerimizden esirgemeyen yüce varlıklardır.

Cenab-ı ALLAH, Kur'an-ı Kerim'de ana-babaya itaati iman ile birlikte zikretmiştir. İşte bu hususla ilgili bir kaç âyeti kerimenin meâli:

"Rabbin yalnız kendisine ibadet etmenizi ve ana-babaya itaat etmenizi emretti." (İsra, 23)

"...İkisinden birisi, yahut her ikisi, senin yanında ihtiyarlı çağına ulaşırsa sakın onlara 'öf' bile deme. Onları azarlama!Onlara saygılı, nazik ve güzel söz söyle. Onları esirgeyerek alçak gönüllükle üzerlerine kanat ger. Ve 'Rabbim! Onlar beni küçüklüğümde nasıl yetiştirmişlerse şimdi sen de onları öyle esirge'diye dua et." (İsra, 23-24)

Peygamberimiz (s.a.s), "ALLAH'ın rızası, ana-babanın rızasında; ALLAH'ın gazabı da ana-babanın kızmasındadır" (Buharî, Mevakitü's-Salât, 4)

Peygamberimiz (s.a.s.), süt annesi Hz. Halime yanına gelince ayağa kalkar, cübbesini çıkarır yere serer, üzerine oturur ve saygı gösterirdi. Her konuda örnek olan Peygamberimiz (s.a.s), bizlere bu konuda da örnek olmuşlardır.

Ebû Ümâme anlatıyor: Bir adam Peygamberimize (s.a.s),

"- Ey ALLAH'ın Rasûlü, anne ve babanın çocukları üzerindeki hakları nelerdir?" diye sordu.

Peygamberimiz (s.a.s):
"Onlar senin cennet ve cehennemindir" buyurdular.
(İbn Mâce, Edep, 1)

Hadis-i şeriften, ana-babanın rızasını almanın, cennete girmeye; onları kırmanın da cehenneme girmeye sebep olacağı anlaşılmaktadır.

Gerçek mü'min, ana-babasına itaat ve hizmet ederek onların rızasını kazanır, dualarını alır, dünyada ve ahirette saadete erer. Ne mutlu onların rızasını kazananlara! Ne mutlu onların rızasını kazanıp cennete girenlere!...

Rabbim ana babasina iyilikte bulunanlardan etsin cümlemizi ins.Amin

Ana babaya saygı sevgi bizi cennete ulaştırıyor Elhamdülillahirrabbilalemiyn