At Hırsızı  

Abdullah-ı İlâhî anlatıyor:


Bir hırsız geceleri at çalıp satardı. Ömrünü böyle hebâ ederdi. Bir defâsında da, bulunduğu şehrin en büyük âlimi ve evliyâsının atını çalmak için ahırına girmişti. Tam atı çözüp götüreceği sırada, ahırın duvarı yarılıp, içeriye bir nûr yayıldı. Bu nûr içinde, iki nûr yüzlü zât gözüktü. Hırsız bu hali görünce, kendini hemen at gübrelerinin arasına atıp gizlendi. Korku ve telaş içinde boğazına kadar gübre içine gömüldü. Bu sırada yarılan ahırın diğer duvarından daha parlak bir nûr gözüktü. Bu nûr arasında da, o zamânın kutbu, en büyük velîsi olan ev sâhibi çıktı. Öncekiler onu görünce hürmet göstererek selâm verdiler.

Ev sâhibi diğerlerine niçin geldiklerini sorunca;
- Falan evliyâ arkadaşımız vefât etti. Onun yerine kimi tâyin edeceğiz? Size arzetmek istedik, dediler.

Atların sâhibi olan zât;
- Onun yerine, at hırsızını tayin ettik, dedi.

Soran iki zât da evliyâ olup ricâl-ül-gayb denilen velîlerden idiler. At hırsızlığı yapmaya gelen kimsenin, gübreler arasına gömülüp saklandığını biliyorlardı. Hemen yanına varıp, onu gübreler arasından çıkardılar, gönlünü alıp, tebrik ederek kucakladılar. Atların sâhibi ve zamânın kutbu evliyâ zâtın da yanına gelip, elini öptüler. Sonra hep birlikte vefât eden arkadaşlarının cenâzesini kaldırmaya gittiler.

Abdullah-ı İlâhî, sohbetinde bulunanlara bunu anlattıktan sonra şöyle dedi:

"Şimdi at hırsızlığı yapmaya giden kimse, nasıl bir çalışma yaptı da ricâl-ül-gayb denilen evliya arasına girdi? diye bir sûal hâtıra gelmesin. Çünkü o zavallının gübreler arasında mahcûbiyetinden ne kadar zorluk ve ne kadar pişmanlık çektiği bellidir. Kurtuluş yolu kalmadığını kesinlikle anlayınca, at çalmak üzere harama yönelişinden dolayı bütün kalbiyle pişmân olup, o zamana kadar yaptığı işlere öyle bir tövbe etti ki, işlediği kötü işlerden gönlü temizleniverdi. Allahü teâlâya yönelip riyâzet çeken kimseler, onun o anda yaptığı tövbeyi nice seneler yapamaz."

 
 

Esselamu aleyküm ve rahmetullah; Bu kıssadaki at hırsızı yaptığı şeyden çok pişman oluyor ve bütün kalbiyle Allah Teâlâ'ya tövbe ediyor. İnsanlar hata yapabilir ama hatasını anlayıp tövbe ederse Allah onu affeder.

Allah razı olsun.

Bismillah...
Bizler yaptığımız yanlışlar karşısı da Allah Teala`dan af dilemeliyiz.Bir insan yaptığı davranışlar karşısında üzülmeli ve pişman olmayı bilmelidir.
Allah cc. razı olsun.

Aleykümselam.Yaptığı günahlardan ders alıp,pişman olup tövbe ettikten sonra Rabbim kapısından geri çevirmez.Rabbim razı olsun paylaşımdan kardeşim...

Selamün aleyküm. At hırsızı olan sonradan evliya olmuş. Günhlarına tövbe etmiş. Rabbim günahlarımızı affetsin.

At hırsızlığı çok günahtır.Buradaki hikayedede pişmanlığını anlamıştır. Ama pişmanlık yetmez...Af ve tövbe bizleri Allahın huzuruna çıkarır.

Ve aleykümüsselam ve rahmetüllah . Bizler de öyle bir tevbe etmeliyiz ki o günahlara bir daha dönmemeliyiz.  Rabbim (celle celalühü) paylaşım için razı olsun.

bu kıssayı bir keredaha duymuştum. bizler inşAllah tövbe ederiz ve birdaha aynı hatayı yapmayız. Allah (c.c.) razı olsun.

Hırsızlık çok kötü bir davranıştır . Ama  hırsız gübrelerin arasına saklanmış ve  pişman olmuş , tövbe etmiş . Allah merhametlilerin en merhametlisidir . Allah hırsızın tövbesini kabul buyurmuş .Bir davranıştan pişman olunca tövbe etmeliyiz

Ve Aleykümüsselăm. Paylaşım için Rabbim Razı olsun kardeşim. Her insan hata yapar fakat önemli olan yapmış olduğu hatadan pişmanlık duyup tövbe etmesi ve birdahada o hatayı yapmamasıdır. Rabbim bizleri de samimi bir kalp ile tövbe edenlerden eylesin inşaAllah.