๑۩۞۩๑ İlim Dünyası Online Dergi Dünyası ๑۩۞۩๑ => Kapaktakiler => Konuyu başlatan: Zehibe üzerinde 27 Temmuz 2011, 15:54:19



Konu Başlığı: Kulluğun huzur’a arzı Hac ve Kurban
Gönderen: Zehibe üzerinde 27 Temmuz 2011, 15:54:19
Kulluğun huzura arzı Hac ve Kurban



Kasım 2009 - 131.sayı


Ali SÖZER kaleme aldı, KAPAKTAKİLER bölümünde yayınlandı.

İbadetlerimiz, kulluk bağımızın devam ettiğinin göstergesidir. Rabbimiz karşısında aczimizi, muhtaçlığımızı arz edişimiz; O’nun hükmüne teslim oluşumuzdur.

Kalben tasdik edişimiz ibadet, dille ikrar edişimiz ibadet, yoldan sapmadan, hayat disiplini halinde namazları eda edişimiz ibadet. Tuttuğumuz oruç, verdiğimiz zekât ibadet.

Kalple başlar ibadet, bedenle devam eder ve mal ile genişler; ufkumuzu, dünyamızı sarar, çevreler. Üç aylarda yoğunlaşır yürüyüşümüz, Ramazan ayı ile yılın zirvesine ulaşır.

Receb, Şaban, Ramazan...

Fakat yürüyüşümüz bitmez. Üç mübarek aydan sonra hac ayları başlar:

Şevval, Zilkâde, Zilhicce...

Kıymetini içinde barındırdığı hac ibadetinden biliriz, sevinerek bayram edişimizden biliriz.

“Kan, katıldığı her işe ciddiyet katar” denilmiş. Biz, kanla ibadetimize ciddiyet kazandırışımızdan, kurban kesişimizden, bir nebze daha olsun Rabbimize yakınlaşma niyetimizden biliriz.

Hac, yönelişimiz... Hareket ederek yönelişimiz... Hem hareket ettiğimiz hem yöneldiğimiz yer aynı. Her yönden tek yürek olup gelen müminlerle Kâbe’ye, Allah’a yönelişimiz... Doğudan gelenlerle, batıdan, kuzeyden ve güneyden... Hep birlikte kendi benliğimizden sıyrılıp kulluğumuzu sunuşumuz hac.

Tavaf edişimiz, Arafat’ta toplanışımız, dualarımız; Müzdelife’de vakfe yapışımız, duruşumuz. Safa ile Merve arasında gidip gelişimiz, çabalayışımız, sa’y edişimiz...

Yüz binlerle tavaf ederken birliği fark edişimiz. Müminleri fark edişimiz, kendimizi, insanları fark edişimiz... Nefsi bırakışımız, şeytanı taşlayışımız... Bütün bunları yaparken kalp kırmamaya özen gösterişimiz, bir karıncaya dahi zarar vermeyişimiz, bir bitki bile olsa koparmayışımız.

Ve kurban…


Kurban, yaklaşmaktır, yakınlaşmaya çabalamak, bu niyet üzere hareket etmektir. Ciddiyetimizin göstergesidir. İbrahim a.s.’ın İsmail’ini kurban etmekten çekinmeyişi gibi...

Ciddiyeti gösterir kurban. Sevgili oğlunu, gönlünün meyvesini, can paresini, gözünün nurunu kurban etmek ciddiyettir. Bizim de malımızla bir nebze olsun bu uğurda çabalayışımızdır kurban.

Hacca gidebilmiş olanlara ne mutlu! Ve gidecek olanlara..

Giden gider, hareket eder, yönelir Rabbine. Kulluğunu sunar. Gidemeyenler uzaktan katılır bu mübarek zamana. Bayram ederek, kurban keserek.

Bayram edişimiz bereketten, kurban edişimiz kulluğumuzu arz edişimizden, paylaşmayı fark edişimizden... Bu yüzden bayramlar mübarek, bu yüzden bayramlar şefkatin, merhametin, paylaşmanın saati.

Hac ayları geldi çattı. Birkaç hafta geçti bile. Beytullah’a katar katar gidişler başladı ve yönelişler çoğalarak devam edecek. Mevlâ cümlemize nasip eylesin, nasip ettiklerinin haccını mebrûr kılsın, mübarek eylesin. Mübarek topraklardaki insanlarla birlikte biz de bayram edeceğiz, kurbanlarımızı keseceğiz, ailemizle, eş dostla, kesemeyenlerle paylaşacağız inşallah.

Yakınlığınız mübarek olsun.