Sayfayı Yazdır - Ölüm meleği ve yardımcıları hakkında gelen hadisler

Ölüm Meleği Ve Yardımcıları Hakkında Gelen Hadisler

Allah´ın rahmetinden sakın ümit kesmeyiniz.(Zümer,53) Allah Teâlâ söyle buyuruyor:Söyle, size müekkel olan ölüm meleği sizin ruhunuzu alir.(Secde, 11)´Tâ birinize ölüm geldigi zaman elçilerimiz onun ruhunu ve hiç bir eksik bırakmazlar. (En´âm, 61) İbn-i Ebi Seybe, Musannef kitabinda ve îbn-i Ebi Hatem, ibn-i Abbâs ( Radiyallahû anh) ´dan rivayetlerine göre: «Elçilerimiz, onun ruhunu alirlar.» mealindeki âyette, elçilerimiz den kasid meleklerden, ölüm meleginin yardimcilaridir, demis.
Ebû Seyh, Tefsir´inde Ibrahim Ennahai´den aynisini rivayet etmis ve:
«Sonra o melekül mevt, kendi yardimcilarinin ruhlarini da alir.» kaydini da ilâve etmistir.
Ebû Seyh, Kitabü´l-Azamet´te, Vehb bin Münebbih´ten rivayet ettigine göre, söyle demistir:
«Insanlara görünen meleklerdir, ruhlarini alan ve ecellerini yazahlar, kisi sorumlu oldugu bir seyi teslim ettigi gibi onlar da ruhlari aldiklari zaman melek´ül-mevte teslim ederler.»

îbn-i Ebi Hatem, Ebû Hüreyre (Radiyallahû anh) ´dan söyle rivayet etmistir:

«Allah Ademi yaratmak istedigi zaman Hamele-i Ars´tan birini yeryüzünden toprak almak için göndermis... Melek toprak almak istedigi zaman yer demis:

- Allah hakki için yarin Cehenneme nasip olacak bir seyi bugün benden alma.

Bunun üzerine melek birakip Rabbine gitmis. Allah (Azze ve Celle) ona:

«Neden emrettigimi almadin?» Melek:

«Yer, Senin hakkin için almamami istedi. Senin hakkin için Istenen bir seyi reddetmek bana zor geldi, demis.

Sonra Allah Azze ve Celle bütün hamele-i arsi göndermis. Hepsi de ayni seyi söylemisler. Tâ ölüm melegini gönderince, yer ona da ayni seyi söylemis. Ölüm melegi ona:

«Beni öyle birisi gönderdi ki, itaat edilmek için senden daha lâyiktir» demis.

Sonra o ölüm melegi yerin temizinden, çirkininden bir miktar topragi Allah katina götürür. Üzerine Cennet suyu döker. Balçik olur, Adem ondan yaratilir.

Ebu Huzeyfe îshak bin Bisr, el-Mübteda kitabinda, îbn-i Ishak´-dan o da Zühri´den aynisini, rivayet etmistir.
O, birinci sefer gönderilen melege Israfil, ikinci sefer gönderilene Mikâil demistir.

Yine îbn-i Asâkir, Yahya bin Halid´den aynisini rivayet etmis;

Birincisine Cebrail, ikincisine Mikail, demis ve hadisin sonunda sunu ilâve etmis:

«Allah bu son melegi, melekü´l-mevt diye isimlendirdi ve onu ölüme müekkel kildi.»

Ibn-i Ebi Seybe ve Ibn-i Ebi Hatem ve Ebu´s-Seyh «Azamet» kitabinda ve Beyhaki Suab-i Iman´da, Ibn-i Sabit´den rivayet ettiklerine göre söyle demistir:

Melekü´l-mevt, «Dünya umurunu dört kisi yönetir. Cebrail, Mî-kail, Israfil ve Azrail. Israfil hayvanlar ve rüzgâra müekkeldir. Mîkail yagmur ve bitkilere müekkeldir. Melekü´l-mevt (Azrail) ruhlari almakla mükelleftir. Cebrâil, onlara ilâhî emirleri teblig eder.»

Ebû Seyh îbn-i Hibban, Kitâbü´l-Azamet´de Rabi´ bin Enes´den rivâyet ettigine göre, Ona söyle sorulmustur:

? Ruhlari alan Melek´ül-mevt yalniz midir?

O demis: ? Melek´ül-mevt, ruhlarin idaresine bakar, bu konuda onun yardimcilari vardir. O onlarin reisidir. Her adimi Masriktan Magribe kadardir.

Ben (Ebu Seyh) Ona sordum:

«Müminlerin ruhlari nerde kalir?» Dedi:

«Sidretü´l-Muntehada».

ibn-i Ebi -Dünya Emri yönetenler[1] ayetinde îbn-i Abbâs (Radiyallahû anh) ´da n rivayet ettigine göre söyle demistir:

Onlar Melekü´l-mevt ile beraber ruhlari alirken ölünün yanin da bulunan meleklerdir. Bir kismi ruhla beraber yükselir. Bir kismi orda yapilan dualara amin der. Bir kismi da Ölünün namazi kilinip defnedilinceye kadar onun için istigfar ederler.

îbn-i Ebi´d-Dünya, «Denilir kimdir onu yükseltiyor» [2] âyetinde îkrime´den rivayet ettigine göre, söyle demistir:

«Ölüm meleginin yardimcilari birbirlerine derler:

Kimdir ruhunu ayaginin basindan çikacagi yere yükseltiyor.»

Hars bin Hazrec´in babasi (Radiyallahû anh) ´dan rivayet edildigine göre, söyle demistir:

Bir ensarinin basinda, Melekü´l-mevte bakarken Resûlüllah (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem) den söyle dedigini Isittim:

«Ey Melekü´l-mevt! Arkadasima yumusak davran, çünkü o mümindir. Melekü´l-mevt, dedi:

Rahat ol, gözün aydin! Ben bütün mü´minlere yumusak davranirim.»

Bil yâ Muhammed. Ben insan oglunun ruhunu alirim. Bagiran birisi oldu mu ruhu elimde iken kalkar ve :

«kimdir bu bagiran? Vallahi biz ona zulmetmedik, ecelini de önceye almadik. Kaderini ace leye getirmedik. Ruhunu almakta bizim bir günahimiz yoktur. Eger Allan´in yaptigina razi olsaniz ücreti enirsiniz; eger kizarsaniz günaha girersiniz. Biz sik sik size geliriz. Sakinin, sakinin. Iyikötü, göçebe, yerli, dagli, ovah herkesi, hergün inceliyoruz. Biz onlarin büyügünü küçügünü, kendilerinden daha iyi biliriz. Vallahi sayet bir sinegin ruhunu almak istesem Allah izin vermeden alamam,» derim.

Ca´fer bin Muhammed dedi ki:

Bu melek, namaz vakitlerinde insanlari teftis eder. Ölüm anin da, baktigi zaman; eger namaza devam edenlerden ise, melek ona yanasir, seytani ondan kovar. O tehlikeli anda ona kelime-i sehadet telkin eder.

Bu hadisi Ebi Hatem tefsirinde Ebû Seyh Azamet, kitabinda Cafer bin Muhammed den o da babasindan, Mu´dal-merfu (Yani Re sûlüllah (Sallallâhu Aleyhi ve Sellem)´e varan senedinde, ,sahabe den önce iki kisi eksik olarak) rivayet etmislerdir.

îbn-i Ebi Dünya ve Ebû Seyh Hasan´dan rivayetlerine göre, söyle demistir:

«Ölüm melegi her gün her evi ziyaret eder, kimi görse ki rizkini bitirmis eceli gelmis onun ruhunu alir. Ruhunu aldigi zaman evdekiler inlemeye ve aglamaya baslarlar. Ölüm kapisinin yanlarini tutup benim ne günahim var ben de memurum; Vallahi ne onun rizkini yedim ne ömrünü yitirdim. Ne de vadesini (ecelini) eksilttim. Ben sizden hiç kimse birakmayincaya kadar sik sik size gelecegim, der.

Hasan dedi ki: Vallahi, eger onlar o melegin makamini görüp sözünü îsitseydiler, ölülerinden vaz geçip kendi hallerine aglayacaktilar.

Mervizi, Cenazeler konusunda, Süleym bin Atiyye (Radiyallahü anh) ´den rivayet ettigine göre, söyle demistir:

«Selman, sekeratta olan bir dostunun ziyaretine gitti. Dedi ki:

´Ey ölüm melegi, arkadasima iyi davran. Çünkü o mümindir.´ Bunun üze rine hasta adam konusmaya basladi ve ölüm meleginin: «Ben her mü´mine yumusak davranirim.» söyledigini nakletti.

Zübeyr bin Bekkar ve ibn-i Asakir, bir kaç tarikle Humeyd bin Meymun o da babasindan rivayet ettigi üzere söyle demistir:

Münbicte (Suriye Halebin bir kazasi) Muttalib hin Abdullah bin Hantab´in yanina gidenlerden idim. Kendini ölüme hazir görüyordu. Ölümde zor bir hale girdi. Bayginken yanindakilerden bir adam dedi:

Yâ Rabbi ona Ölümü kolaylastir. Çünkü söyle söyle övülür bir adamdi. Bunun üzerine hastamiz ayildi ve kimdi bunu söyleyen? dedi. Falan kisi dediler. O:

Melekü´l-mevtin «Ben her mümin için cömert ve yumusagim.» dedigini söyledi ve bir daha gözünü kapayip öldü.

îbn-i Ebi -Dünya, Übeyd bin Umeyr´den rivayet ettigijne göre, söyle demistir:

îbrahim (Aleyhisselam) bir gün evinde iken, yanina güzel üstü basi düzgün bir adam girmis. Hz. Ibrahim sormus:

Ey Allah´m kulu kim seni eve soktu.´

Adam: «Evin sahibi beni soktu, demis.»

«Hz. Ibrahim: Sahibi ona daha layiktir; Sen kimsin? demis.

O; Ben Melekü´l-mevtim demis.

Hz. Ibrahim: Senin hakkinda bana bazi seyler anlatilmisti, onlari sende göremiyorum, demis.

O, yüzünü çevirince Hz. Ibrahim ne görsün? Dehset saçan gözler, ok baslari gibi killar, kafasinda dikilmis.

Hz. Ibrahim (Aleyhi´s-salâtü ve´s-selâm) bundan sakinip evvelki sekline dön demis. Melek, dönüp:

Yâ Ibrahim! Allah sevdigi kullarina beni göndermek istedigi zaman evvelâ gördügün birinci seklimle gönderir.»

Vehb´den rivayet edildigine göre söyle demistir:

«Ibrahim (Aleyhisselam) evinde bir adam görmüs «kimsin?» demis. O:

Melekü´l-mevtim, demis. Hz. Ibrahim ona:

´Eger dogru söylüyorsan, bana bir alâmet göster, bileyim ki sen ölüm melegisin demis.

Melek ül mevt; Yüzünü çevir´ demis. O da çevirmis, sonra ´yine yüzünü çevir demis. O da çevirip bakmis, onu kafir ve fâcirlerin ruhunu aldigi sekliyle görmüs. Titreyip yere düsmüs, ölü durumuna gelecek kadar korkmus.

ibn-i Mes´ud ve îbn-i Abbâs (Radiyallahû anhümâ)´dan rivayet edildigine göre, söyle demislerdir:

«Allah (Celle Celâlühü) Hz. Ibrahimi dost ve halil edindigi zamani, ölüm melegi ona müjde vermek için Rabbinden izin istemis. Ona izin vermis, gelip Hz. Ibrahim´e (Aleyhisselam) müjde vermis. Hz. Ibrahim (Aleyhisselam) :

El-Hamdu lillah, deyip ölüm melegine kafirlerin ruhlarini nasil aldigini bana göster, demis.

Ölüm melegi: ? Yâ Ibrahim, sen buna dayanamazsin.
Ibrahim (Aleyhi´s-salâtü ve´s-selâm) : ? Dayanirim, demis.

Melek: ? Öyle ise yüzünü çevir. O da yüzünü çevirmis bir de ne görsün Önünde katran gibi bir adam;

basi göge degiyor. Agzindan ates alevleri yükseliyor. Killari adam büyüklügünde, agzindan kulaklarindan ates saçiyor. Bunun üzerine bayilmis. Ayilirken melegin «eski seklîne döndügünü görmüs. Sonra melege:

?Ey ölüm melegi eger kâfir senin o seklinden baska hiçbir musibet ve belâya ugramasa da o ona yeterdir., demis.

Madem Öyledir bana müminlerin ruhlarini nasil aldigini da göster.

O demis, «yüzünü çevir» o da çevirip döndügünde; insanlarin en güzellerinden en güzel yüzlü, hos kokulu, beyaz bir elbise içinde bir genci görmüs.

Hz. Ibrahim (Aleyhi´s-salâtü ve´s-selâm) :

? Ey ölüm melegi, eger mümin ölüm anmda hiç bir Ikram, ve göz nuru göremezse de, bu seklin ona kâfidir, demis.

îmam Ahmed Zühd´te Ebû Seyh, Azamet kitabinda ve Ebu-aym, Mucâhid´den rivayet ettiklerine göre, söyle demistir:

«Yeryüzü Melekü´l-mevt için bir legen kilinmistir. Istedigi taraftan aliyor. Onun yardimcilari vardir, ruhlari aliyorlar, o da o ruhlari onlardan teslim aliyor.»

Ebû Seyh, Hakem bin Uteybe´den rivayet ettigine göre söyle demistir:

«Ölüm meleginin eli altinda dünya, adamin eli altindaki gen gibidir.»

îbn-i Ebi Dünya ve Ebû Seyh, Agar bin Süleym´den, söyle dedigini rivayet etmislerdir:

«Hz. ibrahim (Aleyhisselam), ismi Azrail olan iki gözü yüzünde, iki gözü kafasinda bulunan melege sormus:

? Ey Melekü´l-mevt, iki kisi biri masrikta, biri magripte olsa veya bir veba olsa, veya bir savas olsa sen ruhlari almakta ne yaparsin?

Melekü´l-mevt demis: ? Ruhlari çagiririm. Onlar elimin altinda olurlar.

Ravi demis ki, «Melekü´l-mevt´ için yer bir legen gibidir. îstedigi yerden alabiliyor.»

ibn-i Ebi Dünya, Hasan bin Ümâre tarikiyle Hakem´den rivayet etmistir:

Yakup {Aleyhisselam) ölüm melegine:

. ? Dogan her nefsin ruhunu alan sen misin? demis. Melek:

? Evet, demis. Yâkup (Aleyhisselam) :

? Nasil oluyor, sen benim yan imdasin ruhlar da dünyanin etrafindadirlar? Melek:

? Allah bana dünyayi musahhar kildi. O benim için ayaginizi koydugunuz legen gibidir. O istediginiz tarafa elinizi uzatabildiginiz gibi ben de her taraftan ruhlari alabilirim.

Deynuri, «Mücâlese»de, Ebi Kays el-Ezdi´den söyle rivayet etmistir.

«Melekü´l-mevte denilmis;

´Sen ruhlari nasil aliyorsun?´, Melek demis».

´Ben çagiriyorum, onlar da bana geliyorlar.

Ibn-i Ebi Dünya ve Ebû Seyh ve Ebû Nuaym, sehr bin Harsfi,den rivayet ettiklerine göre söyle demistir:

-Melekü´l-mevt, oturur, dünya ayaklari arasinda kalir. Insan ecellerinin yazildigi levha da elinde olur. Önünde melekler hazir dururlar. O gözünü kirpmadan levhaya bakar; bir ecele rast geldigi zaman bunun ruhunu alin» der.

Ibn-i Ebi Hatem ve Ebû Seyh Ibn-i Abbâs (Radiyallahû anh)´ rivayet ettiklerine göre, ondan söyle sorulmustur:

? Ayni anda biri magrip´de, biri masrik´ta olan iki kisiye ölüm meleginin gücü nasil erisir. O demis:

? Ölüm meleginin sark garp ahâlisine, karanliga havaya, bize ulasmasi, birinizin eli altindaki sofraya elini uzatmasi gibidir. Istedigi taraftan alabilir.

Cüveybir, tefsirinde; Kelbi´den o da Mücahid´den o da Ibn-i Ab bâs (Radiyallahû anh) ´dan söyle dedigini rivayet etmistir:

«Bütün ruhlari alan ölüm melegi, sizin oturaginizi kapsadiginiz gibi, yeryüzünü kapsamistir. Beraberinde rahmet melekleri ve azap melekleri bulunur. Iyi birisinin ruhunu aldigi zaman onu rahmet melegine birakir. Kötü birisinin ruhunu aldigi zaman onu azap melegine birakir.

Ibn-i Ebi Dünya ve Ebû Seyh, Ebû Müsennâ el-Humsi´den söyle dedigini rivayet etmislerdir.

«Dünya dagiyla, ovasiyla, Ölüm meleginin ayaklari arasindadir. Beraberinde rahmet melekleri ve azap melekleri bulunur. O ruhlari alir, iyilerini rahmet meleklerine, kötülüklerini azap meleklerine birakir.»

Demisler: «Sayet bir vak´a olsa veya kiliç simsek sibi hizli kesse o zaman ne yapar?»

Demis: «Ruhlari çagirir, ruhlar ona gider.

îbn-i Ebi Hatem, Züheyr bin Muhammed´den söyle dedigi rivâyet etmistir: Denilmis:
? Yâ Resûlullah (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem) ölüm! melegi birdir. Halbuki ordular sarktan garba, her yerde savasiyorlar. Bu arada nice ceninle düser, ölenler olur.

Resûlullah Sallallâhû Aleyhi ve Sellem, buyurmus:

? Allah Melekü´l-mevt için dünyayi elinizin altindaki legen gibi oluncaya kadar dürdü, iste böyle olunca hiç bir sey ondan kaçar mi?

ibn-i Ebi Seybe, Musannef´inde Abdullah bin Nümeyf, o da A´mes´den, o da Hayseme´den söyle rivayet ettigini söylemistir:

-Ölüm melegi Süleyman bin Davud´a gelmis; onun dostu idi. Süleyman (Aleyhisselam) ona demis:

? Neden bir evden kimseyi birakmiyorsun da, yanindaki diger evden hiç kimsenin ruhunu almiyorsun?

Melek demis: ? Ben ne aldigimi bilmiyorum. Ben ancak Ars´in altinda olan isimler içinde bulunan ve bana atilan sahifelere bakiyorum.

Ayni senedle Hayseme´den söyle dedigi rivayet edilmistir:

Melekü´l-mevt, Hz. Süleyman´m yanina girip orda oturandan birisine süze süze bakmis. Çiktigi zaman adam demis:

? Bu kimdi? Demis:

? O ölüm melegi idi. Adam:

? Bana öyle bakiyordu ki sanki ruhumu almak istiyordu. Sonra Hz. Süleyman ona demis;

? Benden ne istiyorsun? Adam demis:

? Beni havaya bindir, beni Hindistan´a biraksin.

Hz. Süleyman havayi çagirmis, onu havaya bindirip Hindistan´a biraktirmis.

Sonra, ölüm melegi yine gelmis. Hz. Süleyman ona:

? Sen arkadasimi neden süzüyordun, demis. Melek:

; ? Ona sasirmistim. Hindistan´da ruhunu almak için emredildim, halbuki o senin yanindaydi. .. demis.

Ibn-i Asakir, Hayseme´den söyle dedigini rivayet etmistir :

Süleyman bin Davud, ölüm melegine demis.

? Ruhumu almak istedigin zaman, bana bildir. Melek:

?Ben onu bilmem. Bana ancak içinde isimler olan kitaplar verilir, demis.

îbn-i Ebi Hatem; îbn-i Abbas (Radiyallahû anhVdan söyle dedigini rivayet etmistir: .

Bir melek Idris (Aleyhisselam)´a gelmek için izin istemis; izin aldiktan sonra, gelip ona selam vermis. Idris (Aleyhisselam) ona:

Seninle ölüm melegi arasinda bir iliski var mi? Melek:

. ? Melekler içinde O benim kardesimdir, demis. Idris (Aleyhisselam) :

? Öyle ise, onun yaninda bana bir yararin olabilir mi? Melek:

? Eceli takdim ve tehir etmek ise o yok. Fakat ölüm aninda sana yumusak davranmasi için ona söyleyecegim.

Melek: ? Kanadlarimin arasina bin, demis. Idris (Aleyhisselam) binmis. Onu en yüksek göge çikartmis. Orda Idris (Aleyhisselam) kanadlar arasinda iken, ölüm melegiyle karsilasmislar. O melek, ölüm melegine demis:

? Benim senden bir ricam var.

Ölüm melegi: ? Biliyorum, Idris için bana bir seyler söyleyeceksin. Onun ismi silindi. Göz kirpmasinin yarisi kadar eceli kaldi. Iste o zaman Idris Aleyhisselam melegin kanatlarinin arasinda öldü.

îmam Ahmed «Zühd»de ve ibn-i Ebi´d-Dünya Muammer´den söyle dedigini rivayet etmislerdir:

«Ögrendik ki ölüm melegi ruhunun alinmasiyla emir olunmadikça kimin ecelinin ne zaman oldugunu bilmez.»

îbn-i Ebi Dünya, Ibn-i Cüreyc´den söyle rivayet etmistir:

«Haberimiz oldu ki, Melekü´l-mevte filan vakitte, filan günde falanin ruhunu al denilir.»

Mervizî ve Ibn-i Ebi Dünya ve Ebû Seyh, Ebî Sa´sa, Câbir bin Zeyd´den söyle rivayet etmislerdir.

«Ölüm melegi acitmadan ruhlari aliyordu. Insanlar, ona sövüp lanet edince Rabbine sikayette bulundu. Allah acilari araya koydu, ölüm melegi de unutuldu. Artik falan kisi, filan hastaliktan öldü, denilir.»

Ebû Nuaym, A´mes´den rivayet ettigine göre söyle demistir:

«Ölüm melegi insanlara görünüyor idi. Adama gelirdi. Ihtiyaci ni bitir, ben senin ruhunu alacagim derdi. Sonra insanlarin kendisinden sikâyet ettigini Rabbine sikâyet etti. Allah da hastaligi gönderdi ve artik ölüm gizli oldu.»

Ebû Hüreyre Radiyallahû anh,dan rivayet edildigine Resûlullah (SallaUâhû Aleyhi ve Sellem) söyle buyurmustur:

Ölüm melegi insanlara aynen gelirdi. Musa Aleyhisselam) Ünce onu tokatlayip gözünü patlatinca Melek Rabbine gidip: «Yâ Rabbi kulun Musa gözümü patlatti» dedi.

«Eger senin katinda kerim olmasaydi, ona azap verecektim.: Allah melege:

«Kuluma git ona söyle, elini bir Öküz postuna koysun. Elinin kapsadigi her kil basina bir sene ona ömür olacak.»

Melek gelip söyledi. Musa (Aleyhisselam) :

? Bundan sonra ne olacak? Melek: ? Ölüm, dedi.

Musa Aleyhi´ s-salâta ve´s-selâm) :

? Öyle ise simdi olsun.

Melek onu kokladi, ruhunu aldi, gözü de yerine geldi. Iste bundan sonra. Melek artik insanlara gizli gelmeye basladi.

Ebû Hüzeyfe, îshak bin Bisr, «Sedâid» kitabinda kendi senediyle îbn-i Ömer´den söyle dedigini rivayet etmistir:

Ölüm melegi: ? Yâ Rabbi senin kulun Ibrahim, ölecegine çok üzülüyor. Allah melege:

? Git, ona söyle! Dost´un, dosttan ayriligi uzadikça ona kavusmak ister..

Melek gidip teblig etti. Hazret-i Ibrahim (Aleyhi´s-salâtü ve´se lam) :

? Evet Öyledir, yâ Rabbi, sana kavusmayi çok isterdim.

Melek ona bir reyhan verdi. Kokladi ve o anda melek onun ruhunu aldi. .

Ebû Seyh, Muhammed bin Münkedir´den sunu rivayet etmistir.

Ölüm melegi, Ibrahim (Aleyhisselam) ´a demis:

? Allah, müminin ruhunu aldigim kolaylikla senin ruhunu almami emretti.

Ibrahim (Aleyhisselam) :

? Senden seni gönderenin hakki için benim hakkimda ona yalvarmani diliyorum, dedi.

Melek Rabbine gidip:

? Senin dostun kendisi için benim sana yalvarmami Allah melege buyurdu:

? Ona git ve söyle senin Rabbin diyor ki ´dost dostuna kavusmak ister.

Melek ona söyledi. Ibrahim Aleyhisselam :

? Öyle ise emredildigini hemen yap, dedi. Melek dedi:

? Yâ Ibrahim hiç içki içtin mi? Ibrahim (Aleyhi´s-salâtü ve´s-selâm) :

? Hayir, dedi. Melek agzini kokladi ve ruhunu aldi.

îmam Ahmed, Ebû Hüreyre (Radiyallahû anhVdan rivayet ettigine göre, Resûlullah (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem) söyle buyurdu:

Dâvud (Aleyhisselam)´da siddetli bir gayret vardi. Çiktigi zaman bütün kapilan kapatirdi, gelinceye kadar kimse evine girmezdi. Bir gün disari çikar. Döndügünde bakar, evinde ayakta bir adam duruyor. Dâvud (Aleyhisselam)

? Sen kimsin? demis.

? Ben öyle birisiyim ki, krallardan korkmam. Engeller, girmeme mani olmaz.

Hazret-i Davud (Aleyhi´s-salâtü ve´s-selâm) :

? Öyle ise sen ölüm melegisin. Allah´in emri basüstüne gelmis, dedi. Elbisesine büründü ve hemen ruhu alindi.

Taberani´nin, Hüseyin (Radiyallahû anh) ´dan rivayetine göre :

Cebrail, Peygamber (Aleyhisselatu Vesselam)´m vefat gününde yanina geldi; Ona

? Kendini nasü buluyorsun, diye sordu. Resûlullah (Aleyhisselatu Vesselam) :

? Yâ Cebrail çok sikinti ve gamda bulunuyorum.

Bu arada ölüm melegi, kapida izin istedi. Cebrail (Aleyhi´s-salatü ve´s-selâm) :

? Yâ Muhammedi- Iste bu ölüm melegidir. Yanina girmeye izin istiyor. Senden önce hiç bir insanoglundan izin istemedigi gibi senden sonra hiç kimseden izin istemeyecektir.

Cebrail´e: ?Ona izin ver, dedi. O da izin verdi.

Ölüm melegi Onun önünde ihtiramen durdu ve:

? Allah beni sana gönderdi, sana itaat etmemi emretti, eger buyurursaniz ruhunuzu alacagim, sayet istemiyorsaniz, birakirim dedi.

Resûlullah (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem)

? Yapar misin ey Ölüm melegi? diye sordu. O:

? Evet, dedi.

Resûlullah (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem) :

? Öyle ise emrolundugunu yap, dedi. Cebrail (Aleyhi´s-salâtü ve´s-selâm) :

? Allah seni yanina almak istiyor, dedi.

Resûlullah (Salîallâhû Aleyhi ve Sellem) :

? Emrolundugunu yap ey melek, diye buyurdu.

îmam Ahmed «Zühd» de ve Said bin Mansûr, Ata bin T ´esâr´dan söyle dedigini rivayet etmislerdir:

Ölüm melegi, her gün bes sefer her evin ahalisini inceler. Ruhunu almakla emr o Umdugu kimse var mi, yok mu diye bakar.»

ibn-i Ebi Hatem Ka´b´dan söyle dedigini rivayet etmistir:

«Içinde insan olan her evin kapisma ölüm melegi, her gün yedi sefer bakar; ruhunun alinmasiyla emrolundugu kimse varsa ruhunu alir

lmam-i Ahmed, «Zühd»de ve Ebû Seyh, Mücahid´den söyle dedigini rivayet etmislerdir:

«Ölüm melegi, tas olsun, çadir olsun, yeryüzündeki her evi günde iki sefer ziyaret eder.»

îbn-i Ebi Seybe ve Imam-i Ahmed´in oglu ´Abdullah, Zevâidü?z-Zühd´de, Abdulâ´la et- Teymi´den sunu rivayet etmislerdir:

Ölüm melegi her evi her gün iki sefer arastirir.»

Ebû Nuaym, Sabit el-Bennâni´den söyle dedigini rivayet etmis tir:

«Gece gündüz yirmi dört saattir, her saat basina Ölüm melegi gelir ve her ruh sahibinin basina dikilir, eger ruhunun alinmasiyla emrolunduysa, ruhunu alir, yoksa gider.

Enes (Radiyallahû anh) ´den merfûan rivayet edildigine göre:

«Ölüm melegi her gün yetmis sefer kullarin yüzüne bakar. Me legin kendisine gönderildigi kul güldügü zaman, melekde tuhaf sey! Ben ruhunu almak için gelmisim, o da gülüyor» der.

Ebû Seyh, Kitabü´l-Azamet´de, ve ibn-i Ebi Dünya Zeyd bin Eslem´den söyle dedigini rivayet etmislerdir:

«Ölüm melegi her gün bes sefer evleri inceler. Ve hergün bir sefer insanoglunun yüzüne bakar. Bu bakmaktan insanlara sikinti ve inkibaz basar, yüzü degisir.»

EbulSeyh, îkrime´den söyle dedigini rivayet etmistir:

«Ölüm melegi her gün Üç veya bes sefer insanlarin hayat kitabina bakar.»

Enes (Radiiyallahu anhVdan. rivayet edildigine göre, Resûlullah (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem) söyle buyurmustur:

«Hayvanlar ve böcekler, tesbih etmektedir. Tesbihleri bittigi zaman Allah ruhlarini .alir. Bunlarda ölüm meleginin müdahalesi yoktur.»

Bu hadisin baska bir rivayet yolu vardir. Kavilerden olan Hatip, Malik´ten, Ibn-i Ömer hadisinden rivayet etmistir. Aynisini îbn-i Atiyye ve Kurtubi´de rivayet etmislerdir. Ve mânâsi söyle olur:

Allah, ölüm meleginin müdahalesi olmadan hayatlarini alir. Insan ise, ruhunu almak için melek ve yardimcilari yaratilmakla müserref kilinmistir.

Ravilerden olan Hatip, Malik´ten o da Süleyman bin Muammer el -Kitabi´den rivayet ettigine göre söyle demistir:

Malik bin´ Enes´in yaninda Idim, Bir adam ondan,

? Pirelerin ruhlarim ölüm melegi mi alir? diye sordu. Uzun uzun bekledi, sonra:

? Ruhu var mi?, diye sordu.

O «Evet» deyince Malik:

? Öyle ise ölüm melegi onlarin da ruhlarini alir,

Cuveybir, tefsirinde, Dahhak´tan o da îbn-i Abbâs (Radiyallahû anh) ´dan söyle dedigini rivayet ediyordu :

«Ölüm melegi insanlarin ruhlarini almakla müekkel kilinmis. Odur onlarin ruhlarini alan. Cinlere, seytanlara, kuslara, vahsi hay vanlara, böceklere, baliklara, karincalara, ayri birer melek müekkel kilinmistir, ruhlarini almakla görevlidirler.

Denizdeki sehidler ise, Allah onlarin ruhunu alir. Allah yolunda denizlerin, derinliklerinde sehit düstükleri için kerametlerinden dolayi onlarin ruhu Ölüm melegine birakilmiyor.

Bu hadisin ravileri içinde Cuveybir cidden zaifu-rivâye, birisidir.

Dahhâk ile Ibn-i Abbâs arasi da kesiktir. Hadisin son kismi için merfu´ (saglam) bir delili vardir. .

Ibn-i Mâce, Ebû Ümâde (Radiyallahû anh) dan söyle rivayet etmistir : ´

Resûlullah (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem) den isittim ki diyor:

«Allah, ruhlarin kabzedilmesi için bir melek müekkel kilmistir. Sehidler müstesna, onlarin ruhlarini Allah direkt kendisi alir.»

îbn-i Ebi Seybe, Musannef te Abdullah bin Isa´dan söyle dedigini rivayet etmistir:

«Sizden öncekilerden bir adam vardi. Karada Allah´a kirk sene ibâdet etti. Sonra ´Yâ Rabbi, denizde ibadet etmek istiyorum´ dedi. Bir topluluga rast geldi, gemilerine binmek istedi, onlar da onu bindirdiler. Gemileri Allah´in istedigi kadar gitti. Sonra, suyun kenarindaki bir agacin yaninda durdu. Adam, dedi:

´Beni bu agacin üstüne birakin´. Onlar da onu biraktilar ve gemileri onlari götürdü. O arada bir melek göge daima onunla yükseldigi sözleri söyleyip göge çikmak istedi. Fakat söyleyemedi. Anladi ki bu onun bir hatâsinin neticesidir. Sonra agacin basindaki adama gitti. Kendisine sefaat etmesini istedi. Adam namaz kildi, dua etti ve ruhunu alan melegin o olmasini istedi ki, Ölüm meleginden ona daha kolay olsun.

Eceli geldigi zaman o melek ona geldi. Ve:

«Daha evvel senin sefaatini benim hakkimda kabul ettigi gibi Rabbimden benim sefaatimi senin için kabul etmesini ve benim senin ruhunu almami istedim... Iste istedigin zaman senin ruhunu alirim,» dedi.

Adam hemen secdeye kapandi, gözünden bir yas akti ve Öldü. [3]

๑۩۞۩๑ Kitap Dünyası - İlim Dünyası Kütüphanesi ๑۩۞۩๑ => Kabir Alemi - Suyuti => Konuyu başlatan: Sümeyye üzerinde 27 Mart 2010, 13:06:34