Sayfayı Yazdır - Ölü üzerine ağlamakla eziyet görür

Ölü Üzerine Ağlamakla Eziyet Görür

Buhari ve Müslim, Âişe (Radiyallahû anhâ´dan rivayet ettiklerine göre; Âişe demiş ki:
Ibn-i Ömer, Resûlullah (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem)´den,«Ölü dirinin ağlamasiyle azap görür.» diye rivayet ediyor.Halbuki îbn-i Ömer yanılıyor.Resûlullah (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem) ancak şunu dedi: «Ölünün akrabaları ona ağlarlar, o da günahlarından dolayı azap görür.»

îbn-i Sa´d, Yûsuf bin Mahik´den rivayet ettigine göre şöyle demiştir:

Ibn-i Ömer´i, Rafi´ bin Hudeyc´in cenazesinde gördüm. Dedi ki

«Ölü, dirinin ona ağlamasiyle azap görür.» Ibn-i Abbâs da ona cevaben:

«Ölü, dirinin ona ağlamasıyle azap görmez,» dedi.

Halbuki ölünün, dirinin ağlamasıyle azap gördüğüne dair hadisi Ebû Bekir es-Siddik (Radiyallahû anh)´dan da rivayet edilmiştir.;

Ebû Ya´la ondan şöyle rivayet etmiştir:

Birinin ona ağlamasıyle, ölünün üzerine sıcak kaynar su dökülür.

Hz. Ömer´den de:

«Ölü için bağırıp ağlamakla ölü kabrinde azap görür.» diye rivayet edilmistir.

Kabir Âlemi/F.:

Buhari, Enes, îmran bin Hu´sayn, ibn-i Hibban´in «Sahihi»nde; Semûre bin Cündüp, *Taberâni»nin «Kebir»inde; Ebû Hüreyre, Ebû Ya´la´nin hadislerinde; Mugire bin Su´be ibn-i Mende´nin hadisleri içinde bunu rivayet ettikleri yazilidir.

Bu konuda âlimler bir kaç görüstedirler. Birincisi: Hadisler mutlak olarak zahirine göre yorumlanır. Bu Ömer bin Hattap ve oglu (Radiyallahû anhüma) ´nin görüşüdür.

Ikincisi: Mutlak olarak degildir. (Yani her zaman bu öyle degildir. Yalniz bazi kisiler azap görür.)

Üçüncü görüs:

Onlarin aglamasiyle azap götür, mealindeki cümlenin (ba) si, hâl içindir. Sebep için degildir. Yani ölü onlarin agladigini hâl ve zamanda azap görür. Bu azabin sebebi onun günahlaridir. Yanindakilerin aglamasi degildir.

Dördüncüsü: Beyân edilen bu azap kâfirlere hastir. Bu iki görüs Âise (Radiyallahû anhâ)´den mervidirler.

Besincisi: Hadisde bey´an edilen bu azap, aglamak ve bagirmanin kendi adeti olan kisilere hastir. Buhari bu görüstedir.

Altincisi: Bu azap, öldükten sonra kendisine aglamayi tavsiye edenler içindir. Nasil ki birisi demis:

«Öldügüm zaman lâyik oldugum sekilde bana agla ve ceplerini yirt ey mabedin kizi»

Yedincisi: Aglanilacagini bilip de aglamamayi tavsiye etmeyenler içindir. Çünkü bu durumda aglamamaya tavsiye etmek vaciptir.

Sekizincisi: Azap görmek, aglamaktan degil de, onlara söylenen tavsiflerdendir. Bu tavsifler onlara azap verir.

Meselâ: ?Ey kadinlari dul, çocuklari yetim, evleri virane birakan gibi. Çünkü böyle tavsifler câhiliyet adetlerinden idi.

Dokuzuncusu: Bu azaptan kasit, meleklerin, ölünün akrabala rinin ona aglayip iyi tavsiflerle bagirmalarindan dolayi o ölüyü kinamalaridir. Çünkü Tirmizi, Hakim, ibn-i Mâce, merfuan rivayet ettiklerine göre Resûlullah söyle buyurmustur:

«Insanlar öldügü zaman ona aglayanlar kalkip, «Ey dayanagimiz, ey varligimiz, vb.» seylerle bagirinca melekler onu toklayip;

böyle mi idin, diye çikisirlar. ;

Taberani, ibn-i Ömer (Radiyallahû anhüma) ´dan rivayet ettigine! göre, söyle demistir:

Abdullah bin Revana bayildi. Bagirma sesleri yükseldi. Resûlullah (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem) yanma girdi. O zaman ayilmisti Dedi ki:

? Yâ Resûlullah! Kendimden geçtim. Kadinlar ´Ey yüce! ey kahraman.´ diye bagirmaya basladilar. Bir melek önümde durdu, elinde:

«Sen onlarin dedigi gibi misin? dedi.

Ben «Hayir» dedim.

Eger «Evet» deseydim. O jop ile bana vuracakti.

Hâkim Numan´dan sahih görüp rivayet ettigine göre söyle demistir:

Abdullah bin Revâha bayildi. Kizkardesi Amrete, bagirmaya basladi. Kardes! kardes! diye bagiriyordu. Ayildiginda kardesine dedii ki:

Bir sey söyledigin zaman her seferinde, melek sorardi:

«Sen böylemisin?»

Taberani, Hasan´dan rivayet ettigine göre:

Muâz bin Cebel, bayildi, kizkardesi;

«Ey kahraman» diye bagirmaya basladi. Ayildiginda,

«Bu günf bana hep eziyet verdin» diye söyledi.

Kardesi dedi ki:

«Sana eziyet verdigim, hiç hosuma gitmedi».

Muâz:

Sen: «Ey söyle olan böyle olan!» diye tekrar ettikçe önümde celalli bir melek:

«Sen böyle misin?» diye soruyordu. Ben de «hayir derdim.

îbn-i Sa´d Mikdam bin Ma´dikerib´den rivayet ettigine göre söyle demistir:

Ömer (Radiyallahû anh) yaralandigi zaman, kizi Hafsa yanina girdi. Ey Resûlullah (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem) ´in arkadasi! Ey Resûlullah (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem) in kay in babasi! Ey emir´el müminin diye aglamaya basladi.

Ömer dedi ki:

? Senden yalvariyorum, senin üzerine olan hakkim için bu meclisten sonra bana böyle seyler söylememeni rica ediyorum, çünkü ölüp de üzerine bagirilan her ölünün basinda bir melek durup ona kizar.

Onuncusu: Bu hadislerde anlatilan azabdan kasit, ölünün akrabalarinda gördügü duruma acimasidir.

Çünkü Taberâni ve ibn-i Ebi Seybe, Safiyye bint-i Mahreme´den rivayet ettiklerine göre;

O Resûlullah (s.a.v)´in yaninda ölülerden bahsetti ve agladi. Resûlullah (Sallallâhû Aleyhi ve Sellem) buyurdu ki:

«Dünyada arkadasiniza iyilik yapmaniz size zor mu gelir? Ölen olursa aglamayin (innâ lillah ve innâ ileyhi râciunî deyin. Muhammedin nefsi kudret elinde olana yemin ederim ki, agladiginizda arkadasiniz, sizin neden agladiginizi ögrenmek ister.»

Ey Allah in kullari ölülerinize azap vermeyin.

îbn-i Cerir bu görüstedir. En sonlari olan ibn-i Teymiyye dahil, imamlardan bir cemaat de bu görüsü seçmislerdir.

imam Ahmed, Rebi´den rivayet ettigine göre söyle demistir:

Bir cenazede ibn-i Ömer (Radiyallahû anhüma) ile beraberdim. Bagirarak aglayan bir insan sesi geldi. Ibn-i Ömer onu çagirdi ve susturdu. Ben:

? Yâ Ebû Abdurrahman! Neden onu susturdun? dedim. Dedi ki:

? Çünkü, ölü kabrine girinceye kadar, onun aglamasiyla azap görür..

Saîd bin Mansûr ibn-i Mes´ud Radiyallahû anh,dan rivayet etigine göre; O bir cenazede bazi kadinlari gördü. Onlara dedi ki: Ey günahkârlar! Siz dirileri yoldan çikarttiginiz gibi ölülere de eziyet veriyor´

Yahya bin Main´in. Hasan´dan senediyle rivayet ettigi hadislerin Birinci cüz´ünde insanlarin ölülere yaptigi eziyetlerden biri de akrabalarinin ona aglamasi ve borçlarini ödememesidir, diye kaydedilmistir.

Yahya bin Main bunu Meshur Cüzünde tahric etmistir. [1]

[1] Imam Celaleddin Es-Suyuti, Kabir Alemi, Kahraman Yayinlari: 497-501.

๑۩۞۩๑ Kitap Dünyası - İlim Dünyası Kütüphanesi ๑۩۞۩๑ => Kabir Alemi - Suyuti => Konuyu başlatan: Sümeyye üzerinde 29 Mart 2010, 22:11:51