Amr Bin Avf (r.a.)

Amr bin Avf (r.a.)

Her kim ALLAH yolunda çalışarak ihti¬yarlayıp saçlarını ağartırsa; bu, kendi¬si için Kıyamet Gününde bir nur olur
Hadis-i Şerif

Hz. Amr, İslamiyetin ilk yıllarında Müslüman oldu. Diğer Sahabiler gibi Medi¬neye hicret etti. Hendek Savaşına katıldı. Büyük kahramanhklar gösterdi. Te¬bük Gazvesine katılmayı çok istemesine rağmen yol hazırlığı için maddi gücü olmadığından katılamadı. 0 sırada Medinede maddi sıkıntı vardı. Maddi duru¬mu iyi olan Sahabiler bile bu gazveye hazırlanmakta zorluk çektiler.

Hz. Amr, kendisi gibi imkanı olmayan bir kaç Sahabi ile birlikte Peygamberi¬mize gitti. Ondan, bu cihadın sevabından mahrum kalmak istemediklerini, bu hususta kendilerine yardımcı olmasını istediler. Fakat Peygamberimizin vere¬ilecek birşeyi yoktu. Bu Sahabiler ağlayarak Resulullahın yanından ayrıldılar. Bunun üzerine Tevbe Süresinin 92. ayeti nazil oldu. Bu ayette mealen şöyle bu¬yuruluyordu:

“Binebilecekleri bir hayvan vermen için sana geldiklerinde, Sizi bindirecek birşey bulamıyorum’ dediğin zaman, sarfedecek birşey bulamadıkları için üzüntüden ağlaya ağlaya geri dönenlere de bir günah yoktur.”
Peygarnherimizden birkaç hadis de rivayet eden Hz. Amr, Muaviye’nin (r.a.) hilafeti zamanında vefat etti.
Onun rivayet ettiği hadislerden birisi şu mealdedir:

‘Kim benden sonra terk edilmiş bir sünneti yaşatırsa, onunla amel eden in¬anların sevabından hiçbir şey eksiltilmeksizin, onların sevaplarından bir misli alır. Kim de ALLAH ve Resulünün kabul etmediği, hoşlanmadığı bir bid’a çıkarsa, aynı şekilde onunla amel eden insanların günahlarından hiç eksiltilmeks¬izin bir mislini yüklenmiş olur”

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın