Çağdaş Devrin Aldatmacaları

ÇAĞDAŞ DEVRİN BAZI ALDATMACALARI

Bu aldatmanın en büyük şekli günümüzdeki, sosyal adalet (Social Justice) denilen nesnedir. Bu nesnenin aldatıcılığı devamlıdır. Şeytan ilk önce ve bir müddet için insanları "Ferdî hürriyet" (İndividual Liberty) ve serbesti (Liberalisin) âsini taktığı fikirlerle aldattı. Bunun neticesinde on sekizinci yüzyılın Gayrı - Dinî Cumhuriyeteri ortaya çıktı. O zamanki Cumhuriyetlerin esası kapitalistliğe ve dinsizliğe dayanıyordu. O zaman bu rejim son derece revaç buldu. O vasat içinde kendi şahsî vaziyetini ön plana almak isteyen herkes ferdî hürriyetten bahsederek sesini yükseltmeğe koyuldu ve yaygarayı bastı. Bu yeni cereyan hakkında halk şöyle düşünüyordu: Eğer yaşayışımız için böyle bir nizam kurulursa o zaman her yer güllük gülistanlık olacak! O sırada kapitalist gayrı - dinî cumhuriyet rejimi Avrupada yayılmıştı. Fakat gitgide o rejimde yaşayanlar şu gerçeği anlamakta gecikmediler: Bu rejim de yine Şeytanî vesveseden başka birşey değildi. Yeryüzü sakinleri için bu nizamla da zulüm ve zorbalıktan kurtulmak imkânı yine yok. Bundan sonra mel'un Şeytan için, bu rejimi de uzun müddet devam ettirme mümkün olmadı. İnsanları daha fazla, aldatmada tutmak imkânını bulamadı.

Çok geçmedi, mel'un Şeytan yeni bir aldatmaca yolu keşfetti. Bu yolun adına da sosyal adalet yahut da sosyo - komünizm dedi. Bu defa da bu yalanın kılığına bürünerek başka bir rejim ortaya çıkardı. Bu yeni nizam, bu taze rejim de dünyanın kâsesini öyle bir zulümle doldurdu ki, kâse zulüm ve acıyla dolup taştı. Bu çeşit zulmün şimdiye kadar dünya bir eşini daha kaydetmemiştir. Fakat Şeytanın aldatışının en ağır noktası şöyle oldu ki: Bir çok memleketler ilerlemek için bu aldatmaca rejimi en son çare ve en son gaye olarak gözönünde tutmaya hazırlandılar. Biz de şimdi bu aldatmaca örtüsünü açıp da hakikatleri ortaya çıkaralım:

Müslümanların hâli de böyledir. Ellerinde Allah Taalânın Kitabı ve O'nun Resulünün Sünneti ortada ve daimî olarak bir hidayet kaynağı halinde mevcutken yinede şeytanın vesvesesine kapılmışlar ve uyanmıyorlar. Bütün yaşayışlarında ve bütün muamelelerinde bu hidayetin meş'alesi önünde durmak, ebediyete kadar kendilerine kâfi bulunurken yine de karanlıklarda yürümek istiyorlar. Bu zavallılar kendi dinlerini (bırakıp da cahilane sömürgeci medeniyetin düşünceleri peşine takılıp, varlarını yoklarını bu medeniyetin ve bu tarz düşüncenin eşkiyasına kaptırıyorlar. Üstelik mağlubiyetten de kurtulamıyorlar. Buna rağmen, dünyanın herhangi bir galip milletinden bir ses yükselince, hemen onun peşine takılıp seslerini yükseltiyorlar. Hemen o tarafa dönelim diye feryadı basıyorlar. Fransız inkılabı ortaya çıktığı zaman müslüman ülkelerde talim terbiye görmüş kimseler, bu fikirlerin peşine takılmayı kendilerine bir farz kabul etmişlerdi. Yerli yersiz, Fransız inkılabını övüp duruyorlardı. Bunu övmeyenlere, böyle bir cereyanı beğenmiyenlere de mürteci (geriici) ismini takıyorlardı. O devirler geçti. Yine bizim sömürgeci eğitim ve öğretimi gören fertlerimiz bu defa da yine kıbleyi değiştirdiler. Yeni başka bir kıbleye doğru yöneldiler. Yeni bir devreye girdiler. Yeni sesler yükseldi. Bu defa sosyal adalet ve sosyokomünizm narası yükseldi. Bu gürütüye kapılanlar türedi durdu. Buna ne kadar tahammül edilir bilinmez. Fakat üzülecek nokta şurasıdır ki, sanki İslâm'ın, kıblesi değişmiş gibi, bizim içimizden bir güruh, kıblelerini değiştirmek istiyorlar. Onlarca İslâm denilen şey zavallılıktan başka birşey değildir. Sanki bunların dediklerini kabul etmek İslâm için zarurîdir? Sanki sadece onların isteklerine ayak uydurmak ilerlemenin tek çaresidir? İslâm yolunda yürüyenler de "irticacı, gerici" dirler. Ve bu yolda yürüyenleri Dini ric'î: "Gerici dinci" likle itham etmektedirler. İlk önce İslâma, bir ferdî hürriyetçilik, serbestçilik, kapitalistlik, gayrı - dinî - cumhuriyetçilik ve Avrupa düşüncesine göre ayrı bir İslâmi düşünce kılığı giydirmek istediler. Daha sonra da İslâmda sosyal adaletin Varlığını ve İslâmda sosyokomünizm mefhumlarının yer aldığını ispata yeltendiler. İş o aşamaya vardı ki, talim terbiye görmüş halkımızın bir kısmının da zihinleri bu yeni kölelik sisteminin şekline alıştı. Nihayet bu cahiliye taşkınlığına, aşağılık derecesinin en alt derecesine kadar boyun bükmek istediler.

Sosyal adaletin hakikati:Şurada bu kısa makalemde şunu anlatmak istiyorum ki, sosyal adalet hakikatte ne gibi bir şeyin ismidir. Böyle bir nizamın kurulmasının doğru şekli nedir ve ne demektir ?

Bu hususta ümidimizin pek az olmasına rağmen, yine de sosyal adalet diye ileri sürülen sosyokomünizmi tatbikat safhasına koymak sevdasına kapılanlara — İnşaallah hatalarını anlarlar da çürük düşüncelerinden dönerler diye — bu mevzuyu açıklamak istiyoruz. Nitekim bir cahil, tam manasiyle cahil oldukça ıslahı mümkündür. Fakat bu cahil az bir şey öğrenirse o zaman şöyle diyecektir:

"Kendimden başka sizin bir ilâhınız olduğunu bilemiyorum."

(El – Kasas: 38)

Bu ölçüye göre, söz anlamayana söz anlatmak da mümkün değildir. Fakat Hak Taalânın fazl ve inayeti ile alalade ve umum halka söz anlatmak imkanı, makul deliller ortaya koymakla mümkün olabilir. Ümid edilir ki, bunlar Şeytanın aldatıcı hilelerinden kurtularak, uyanmış olurlar ve avam halk aldatmacanın sapık yolundan kurtulabilirler. Dalâletin karanlığını bırakıp, hidayet aydınlığında yola devam ederler. Bunun için, benim bu makaIeyi ileri sürmekten maksadım da umum halkın karşısına hakikati açıp aydınlatmaktır

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın