|
Konu Başlığı: Allah Resulünün Hakimlik Vasfı Gönderen: Ekvan üzerinde 29 Eylül 2010, 01:47:02 E. Allah Resulünün Hakimlik (yargıçlık) vasfı. Kur'an-ı Kerim bir yerde değil, birçok yerde ve gayet açık olarak, Nebî sallallahü aleyhi ve sellemin hakimlik yapmasını beyan etmiştir. Misâl olarak bir kaç âyeti kerimeyi gözden geçirelim: "İşte, biz sana Kitabı hak ile gönderdik ki, bu Kitapla Allahın sana gösterdiği gibi, halk arasında hüküm veresin." (Nisa: 105) "(Yâ Muhammed) ve söyle, Allahın nâzil kılınış bulunduğu kitaba imân eyledim. Sizin aranızda da adaleti yayayım diye emir aldım." (Eş – Şûra: 15) "Onlara ne zaman "Allahın nazil kılmış bulunduğuna ve Resûl'e gelin" dense münafıkların senden öyle bir çekilip uzaklaştıklarını görürsün ki..." (Nisa: 61) "Hayır Senin Rabbına and olsun ki, onlar aralarında çıkan anlaşmamazlıkta seni hakem kılıp verdiğin hükümlere hiç bir şekilde sıkılmadan, tam bir itaatle sana bağlanmadıkça iman etmiş olmayacaklar." (Nisa: 65) Bu ayet-i kerimelerden açık olarak anlaşılıyor ki Nebi sallalahü aleyhi ve sellem, kendiliğinden ortaya çıkmış yahut da müslümanlar tarafından seçilmiş bir hakim durumunda değildir. Bir mümin, Allah Resulünün tebliğ ettiği Risalete inandığı gibi o yüce peygamberin hâkim olduğuna da iman etmesi gerekir. Bu şekildeki bir itikat, İmanın en mühim bir şubesi ve ayrılmaz bir parçasıdır. Bu şekilde İman edilmedikçe, mükemmel bir itikata sahip olunması imkânsızdır. Allah Resulüne karşı niçin ve neden demeden itaatte bulunmak ise farzdır. Dördüncü ayeti kerimede "Allahın nazil kılmış bulunduğu Kur'an" ve "Resul" den ayrı ayrı kelimelerle açıkça söz edilmektedir. Buradan da kesin olarak anlaşılıyor ki, bu iki şey ayrı ayrı ve müstakil olarak birer kaynaktırlar. Birincisi Kur'an-ı Kerimdir ki, kanun olmak bakımından bir kaynaktır. ikincisi de Resul ve hâkim olmak bakımından bir kaynaktır. Bunların herhangi birinden dönmek ve bunların herhangi birinden karşı yüz çevirmek küfrü gerektirir. Mümin olmaya engel olur. Son ayeti kerimede hiç bir şüpheye yer bırakmadan şu gerçek de bildirilmiştir: Allah Resulünün hakimliğini tam olarak ve en ufak bir itiraza kapılmadan kabul etmeyen kimse katiyyen mümin olamaz. Hatta Allah Resulünün vermiş olduğu hükümlerden bir kimsenin kalbi sıkıldığı takdirde iman. sahibi olmuş sayılmaz. Tâ ki içinden yani kalbinden bu olumsuz duyguyu kazıyıp atmadıkça... |