|
Konu Başlığı: Zıhar Hakkında Âyet Nazil Oluşu Gönderen: Sümeyye üzerinde 27 Şubat 2010, 17:11:46 Zıhar Hakkında Âyet Nazil Oluşu Zıharın Mânâları Zıhar, lügatta, iki şeyin birbirine tatbik edilmesi, sırt sırta gelmesi; Şeriatta da, kocanın, eşine "Sen bana anamın sırtı gibi ol!" diyerek yemin etmesi demektir.[667] Cahiliye devrinde, bir kimse eşine "Sen bana anamın sırtı gibi ol!" dedi mi, artık eş ona haram olur, bu söz boşama sayılırdı.[668] İslâm´da ilkzıharı yapan, Ubâde b. Sâmit´in kardeşi Evs b. Sâmit idi.[669] Kendisi çok yaşlı ve hırçın huylu idi.[670] Kızdığı zaman, aklı başından gider, gelirdi. Amcasının kızı Havle (Huveyle) binti Salebe ile evli idi.[671] Evs b. Sâmit bir gün Havle Hatundan bir istekte bulunmuş,[672] Havle Hatun onun isteğini yerine getimneyince, Evs kızmış, aklı başından gitmiş,[673] Havle Hatuna "Sen bana anamın sırtı gibi ol!" demiş,[674] evden çıkıp gitmiş; biraz sonra eve gelip dileğini tekrarlamış, Havle Hatun da: "Hayır! Havle´nin varlığı Kudret Elinde bulunan Allah´a yemin ederim ki; senin söylediğin söz üzer ine Allah ve Resûlü hakkımızda hükmünü verinceye kadar dileğin yerine getirilemez!" diyerek Evs´e karşı koymuş[675] ve: "Vallahi, sen ağır bir söz söyledin. Bunun sonucunun nereye varacağını bilmiyorum" demişti. Evs´in aklı başına gelip söylediğine pişman olunca: "Zannetmem ki, sen bana haram olmuş olmayasın!" dedi.[676] Havle Hatun: "Sen yine de böyle söyleme! Allah boşamayı sevmez![677] Sen talaktan, boşamaktan hiç bahsetmedin ki! Böyle bir yasaklama hükmü, ancak Yüce Allah´ın bize Resûlünü göndermesinden önceki zamanda idi. Sen istersen git, yaptığın şeyi Resûlullah Aleyhisselama bir sor!" dedi. Evs b. Sâmit: "Ben bunu ondan sormaya utanırım! Resûlullah Aleyhisselama sen git! Onun şu içine düştüğümüz şeyden bir çare bulup bize hayır kazandırması umulur. Bu işleri en iyi bilen odur!" dedi.[678] [667] İbn Esîr, Nihâye, c. 3, s. 165, Ffruzâbâdf, Kâmûsu´l-muhft, c. 2, s. 85. [668] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 8, s. 379, Taberî, Tefsir, c. 28, s. 6, 8, İbn Esîr, Nihâye, c. 3, s. 165. [669] Taberî, Tefsir, c. 28, s. 6. [670] Ahmedb. Hanbel, Müsned, c. 6, s. 410. [671] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 8, s. 378, 379. [672] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 4, s. 41. [673] İbn Sa´d, Tabakât, c. 8, s. 379. [674] İbn Sa´d, Tabakât, c. 8, s. 379, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 6, s. 410. [675] Ahmedb. Hanbel, Müsned, c. 6, s. 410. [676] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 8, s. 378, 379. [677] Taberî, Tefsfr, c. 28, s. 4. [678] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 8, s. 379. M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 5/361-363. |