Yahudilerin Gelmesini Bekleyip Durdukları Peygamber

Yahudilerin, Gelmesini Bekleyip Durdukları Peygamberi, Gelince İnkâr Etmeleri

Evs ve Hazrec kabilelerinden oluşan Ensar, önce putperest idiler. Bunlar, kendi yurtlarında, Yahudilerle zaman zaman çarpışır dururlardı.

Yahudilerle aralan bozuldukça, Yahudiler:

"Bir peygamber gönderilmek üzeredir. Onun geleceği zamanın gölgesi düşmüştür.

O peygamber gelince biz ona tâbi ve onunla birlik olup, Âd ve İrem kavminin öldürüldükleri gibi, biz de sizi öldüreceğiz!" derlerdi.[216]

Yüce Allah, Hz. Muhammed (a.s.)ı Araplardan gönderince, Yahudiler onu inkâr ettiler.

Muaz b. Cebel ile Bişr b. Berâ1 b. Ma´rur:

"Ey Yahudi cemaatı! Allah´tan korkunuz ve Müslüman olunuz!

Biz putperest iken, siz Muhammed (a.s.)la size yardım geleceğini umuyor, onun gönder ilmek üzere bulunduğunu haber veriyor ve bize onun sıfatlarını belirtiyordunuz" dediler.

Sellam b. Mişkem:

"Bize, bildiğimiz birşey gelmemiştir ve gelen, bizim size anlattığımız peygamber değildir!" dedi.

Bunun üzerine, Yüce Allah, indirdiği âyette[217] şöyle buyurdu:

"Vaktâ ki, onlara-yanlarındakini tasdik edici (ve doğrultucu)-bir Kitab geldi ki, daha önce, küfreden lerin aleyhine böyle bir fetih istiyorlardı.

İşte, tanıdıkları o şey gelince, inkâra kalkıştılar.

Artık Allah´ın laneti o kâfiri ere dir."[218]

Peygamberimiz (a.s.) Yahudileri İslâmiyete davet edip Allah´tan başkasına tapmaktan ve bunun akıbetinden sakındırdığı zaman, Yahudiler Peygamberimiz (a.s.)ın davetine icabetten kaçındılar. Onun Allahtan getirip tebliğ ettiklerini inkâr ettiler.

Bunun üzerine, Muaz b. Cebel ile Sa´d b. Ubâde ve Ukbe b. Vehb, onlara:

"Ey Yahudi cemaatı! Allah´tan korkunuz! Vallahi, siz elbette bilirsiniz ki, o Allah´ın resûlüdür.

Andolsun ki; onun peygamber olarak gönderilmesinden önce, siz onu bize anıyor ve sıfatını bize tarif edip duruyordunuz!" dediler.

Râfi´ b. Hüreymile ile Vehb b. Yahuza:

"Bunu, biz size hiçbir zaman söylemedik!

Allah da, Musa´dan sonra ne bir Kitab indirmiş, ve ondan sonra ne bir müjdeleyici, ne de bir korku tucu göndermiştir!" dediler.

Bunun üzerine, Yüce Allah, indirdiği âyette[219] şöyle buyurdu:

"Ey ehl-i kitab! Peygamberlerin arası kesildiği bir zamanda, size gerçekleri apaçık söyleyip duran Resûlümüz gelmiştir. Tâ ki, ´Bize ne bir rahmet müjdecisi, ne de bir azab habercisi gelmedi!´ demenize meydan kalmasın.

İşte, size rahmet müjdecisi de, azab habercisi de, geldi artık!

Allah herşeye hakkıyla kâdirdir."[220]

Yahudi bilginlerinden Ebu Yâsir b. Ahtab, Nâfi´ b. Ebi Nâfi´, Azer b. Ebi Azer, İzar b. Ebi İzar ve Eşya1, Peygamberimiz (a.s.)a gelerek; peygamberlerden kimlere iman edileceğini sordular.

Peygamberimiz (a.s.) da, onlara:

"´Biz Allah´a ve bize indirilene, İbrahim´e, İsmail´e, İshak´a, Yâkub´a ve torunlara indirilenlere, Musa´ya ve İsa´ya verilenlere ve peygamberlere Rableri tarafından verilene iman ettik. Onlardan hiçbiri ni diğerinden ayırd etmeyiz. Biz Allah´a teslim olmuş Müslümanlarız1 deyin" (Bakara: 136) mealli âyeti okudu.

İsa b. Meryem (a.s.) anılınca;

"Biz İsa b. Meryem´e iman etmeyiz!

Ona iman edene de iman etmeyiz!" dediler.

Bunun üzerine, Yüce Allah, indirdiği âyette[221] şöyle buyurdu:

"De ki: Ey ehl-i kitab! Sizin bizden hoşlanmayışınızın sebebi; bizim Allah´a ve bize indirilen ile daha önce indirilenlere iman ettiğimizden ve sizin de birçoğunuzun fâsık kimseler oluşunuzdan başka birşey değildir."[222]

Yahudi bilginlerinden Râfi´ b. Harise, Sellam b. Mişkem, Malik b. Sayf, Râfi´ b. Hureymile de:

"Ey Muhammed! İbrahim´in milleti ve dini üzerinde bulunduğunu ve Tevrat´tan yanımızdakilere inandığını söyleyen ve onların Allah tarafından gelen hak ve gerçek olduğuna şehadet eden sen değil misin?" diye sordular.

Peygamberimiz (a.s.):

"Evet! Amma, siz onda bulunmayan şeyleri ihdas ve onda Allah´ın sizden almış olduğu ahdi inkâr ettiniz. Onda insanlara açıklamakla em rol un d uğun uz şeyleri de, ketmedip gizlediniz.

Ben sizin kendiliğinizden ihdas ettiğiniz şeyleri kabul ve tasdikten uzağım!" buyurdu.

Onlar:

"Biz elimizde bulunan şeyle amel ederiz! Biz hidayet ve hak üzereyiz. Sana ne iman eder, ne de tâbi oluruz!" dediler.

Bunun üzerine, Yüce Allah, indirdiği âyette şöyle buyurdu:

"De ki: Ey ehl-i kitab! Tevrat´ı ve İncil´i ve Rabbinizden size indirileni dosdoğru tatbik ve icra edinc eye kadar, siz hiçbir şey üzere değilsiniz! Andolsun ki; sana Rabbinden indirilen, onlardan birçoğunun taşkınlığını ve küfrünü arttıracaktır. O halde, o kâfirler güruhuna karşı gam çekme!"[223]

Yahudilerden Nahham b. Zeyd, Kardem b. Ka´b ve Bahri b. Amr, Peygamberimiz (a.s.)a gelerek:

"Ey Muhammed! Allah ile beraber ondan başka ilah bulunduğunu biliyor musun?" diye sordular.

Peygamberimiz (a.s.):

"Allah ki, O´ndan başka hiçbir ilah yoktur ve ben bunun için gönderildim ve buna davet ediyorum" buyurdu.

Bunun üzerine, Yüce Allah, indirdiği âyette[224] şöyle buyurdu:

"De ki: Şahit olmak bakımından, hangi şey daha büyük?

De ki: Benim aramla sizin aranızda Allah hakkıyla şahittir.

Şu Kur´ân, bana, sizi de, (sizden sonra kendilerine) erişecek olanları da inzar etmekliğim için vahy-olundu.

Allah ile beraber başka ilahlar da olduğuna gerçekten siz mi şahitlik ediyorsunuz?!

De ki: Ben buna asla şahitlik etmem!

De ki: O, ancak bir tek ilahtır. Sizin eş tutmakta olduğunuz şeylerle, muhakkak ki, benim hiçbir ilişiğim yoktur!"[225]

Seleme b. Selâme der ki:

"Abduleşhel oğulları mahallesinde, bizim Yahudi bir komşumuz vardı.

Bu Yahudi bir gün evinden çıkarak Abduleşhel oğullarının toplandıkları yere gelip durdu.

O zaman ben Abduleşhel oğulları içinde yaşça en genci idim.

Üzerimde Yemen işi bir aba vardı. Abaya bürünmüş olduğum halde, avlumuzda yere uzanmıştım.

Yahudi; Kıyamet gününden, ölülerin tekrar dirilmesinden, ahiret hesabından, Mizandan, Cennet ve Cehennemden bahsediyordu.

O, bunları inkâr eden, puflara tapan ve insanların öldükten sonra tekrar dirileceklerine inanmayan kimselere anlatıyordu.

Onlar, Yahudiye dönüp:

´Ey filan! Yazıklar olsun sana!

Sen insanların öldükten sonra tekrar dirilip Cennet veya Cehenneme gideceklerine inanıyor musun?´ dediler.

Yahudi:

´Evet! Yemin ederim ki, inanıyorum! Oradaki Cehennemde yanacağım müddet yerine, bu dünyada en büyüktandırı kızdırarak beni içine atıp sonra ağzını kapatıp sıvasalar, oradaki Cehennem azabından kurtulmak için, kabul ederdim!1 dedi.

Yahudiye:

´Yazıklar olsun sana! Ey filan! Bu söylediğin şeylerin bir delili var mı?1 diye sordular.

Yahudi:

´Evet, var! Şu beldelerden çıkacak olan bir peygamber bunun delilidir´ dedi ve eliyle de Mekke ve Yemen tarafına işaret etti.

Onlar, Yahudiye:

´Peki, sen bu peygamberin ne zaman ortaya çıkacağını tahmin ediyorsun?1 diye sordular.

Yahudi, bana baktı-ki, ben o zaman orada bulunanların yaşça en küçüğü idim.

´Şu çocuk, yaşarsa, onu görecektir!´ dedi.

Vallahi, çok geçmeden Yüce Allah resûlü Muhammed (a.s.)ı peygamber gönderdi ki, o Yahudi o zaman aramızda yaşıyordu.

Biz Resûlullaha iman ettik, o ise azgınlığı ve kıskançlığı yüzünden onu inkâr etti.

Kendisine:

´Yazıklar olsun sana ey filan! Onun hakkında bize söylemiş olduğun şeyleri söyleyen sen değil miy din?´ dedik.

´Evet! Fakat, bu, o gelecek olan değildir!" dedi.[226]

Safvan b. Assai der ki:

"Ehl-i Kitabdan[227] iki Yahudi[228] den biri, öbürüne,[229] arkadaşına:

´Haydi, şu peygambere gidelim de, İsrail oğullarının men olundukları şeyleri soralım´ dediler.[230] Arkadaşı:

´Sen ona peygamber deme! O senin kendisine peygamber dediğini duyarsa (memnuniyetinden) dört gözlü olur!´ dedi.

Gelip soracaklarını sordular.[231]

Peygamber (a.s.):

´1. Allah´a hiçbir şeyi şerik koşmayınız!

2. Çalmayınız!

3. Zina yapmayınız!

4. Allah´ın haram kılmış olduğu nefsi, haksız yere öldürmeyiniz!

5. Sihir (büyü) yapmayınız!

6. Riba (faiz) yemeyiniz!

7. Bir suçsuzu, öldürmesi için, devlet adamına götürmeyiniz!

8. Namuslu, iffetli bir kadına zina isnad etmeyiniz!

9. Savaştan kaçmayınız!

10. Siz Yahudilere mahsus olmak üzere, Cumartesi günü yasağına da tecavüz etmeyiniz!´ buyurunca, onlar Resûlullah (a.s.)ın ellerini ve ayaklarını öptüler ve:

´Biz şehadet ederiz ki; sen, hiç şüphesiz, peygambersin!´ dediler.

Resûlullah (a.s.), onlara:

´Sizin bana tâbi olmanızı ,[232] Müslüman olmanızı[233] engelleyen nedir?1 diye sordu.

Onlar:

´Davud (a.s.), soyundan devamlı olarak peygamber gelip durması için Allah´a dua etmiştir.[234]

Eğer biz sana tâbi olur,[235] Müslüman olursak,[236] Yahudilerin bizi öldürmelerinden korkarız dediler."[237]

[216] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 2, s. 70, Taberî, Târih, c. 2, s. 234, Tefsir, c. 1, s. 410, Ebu Nuaym , Delâilü´n-nübüvve, c. 1, s. 298, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 2, s. 434, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 156, Zehebî, Târîhu´l-İslâm, s. 290, E bu´l-Fidâ, el -B idâye ve´n-nihâye, c. 3, s. 148, 149, Kastalânî, Mevâhibu´l-ledünniye, c. 1, s. 76, Diyarbekrî, Târîhu ´l-hamîs, c. 1, s. 3 06.

[21...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın