|
Konu Başlığı: Vâdil kurâ gazası Gönderen: Sümeyye üzerinde 04 Mart 2010, 15:48:13 Vâdi´l-kurâ Gazası Seferin Tarihi, Mevkii, Tarihçesi ve Sebebi Vadi11-kura seferi, Hicretin 7. yılında, Cumâde´l-âhire ayında, Peygamberimiz Aleyhisselamin Hayber´den dönüşü sırasında vuku bulmuştur.[48] Vâdi´l-kurâ, Şam´la Medine arasında uzun bir vadidir. Teymâ ile Hayber arasında bulunan Vâdi´l-kurâ´d a birçok karyeler bulunduğu için, oraya Vâdi´l-kurâ adı verilmiştir. [49] Vâdi´l-kurâ, Medine´ye 7 geceliktir. [50] Vâdi´l-kurâ, Hıcr ve Cinab, önce Kudâaların, sonra da Cüheyne ve Uzrelerin konak yerlerinden olmuştu. Şam hacıları, oradan gelir geçerler. Vâdi´l-kurâ; eskiden, Semûd ve Âd kavimlerinin konak yerleri idi. Yüce Allah, onları yolsuzlukları yüzünden orada yok etmişti. Vâdi´l-kurâ´da, hâlâ onların eserlerinin kalıntıları vardır. Semûd veÂd kavminden sonra, oraya Yahudiler gelip yerleştiler, kapanmış su kuyularının ağızlarını açtılar. Oraya hurma ağaçları diktiler. Vâdi´l-kurâ´ya kabileler gelip konmaya başlayınca, Yahudiler onlarla aralarında anlaşma yaptılar. Yapılan anlaşmaya göre; Yahudiler kabilelerin yıllık yiyeceklerini üzerlerine alacaklar, onlar da Araplara karşı Yahudileri koruyacaklardı. Kudâa kabileleri, böylece, Yahudileri Arapların saldırılarından korumuşlardı. Rivayete göre; Muaviye b. Ebu Süfyan, halifeliği devrinde Vâdi´l-kurâ´ya uğradığında, Yüce Allah´ın: "Sizler, buradaki nimetlerin içinde, bağların, su kaynaklarının içinde, ekinlerin ve tomurcukları nazik, yumuşak hurma ağaçlarının içinde hep öyle emîn emîn bırakılacak mısınız?" (Şûra: 146-148) mealli âyetlerini okuduktan sonra: "Bu âyetler, bu memleket halkı hakkında inmiştir. Burası da, Semûd kavminin memleketlerindendir. Âyetlerde haber verilen su kaynakları, hani nerededirler?" diye sormuştu. Bir adam, ona: "Allah, o sözünde doğrudur. Su kaynaklarının ortaya çıkarılmasını istiyor musun?" dedi. Muaviye b. Ebu Süfyan: "Evet!" deyince, hemen kazıya başlanıp seksen tane su kaynağı ortaya çıkarıldı. Bunun üzerine, Muaviye b. Ebu Süfyan: "Allah, Muaviye´den daha doğrudur!" dedi. [51] Vâdi´l-kurâ seferinin sebebine gelince; Benî Kurayza Yahudileri, Hendek savaşında görülen hıyanetleri üzerine cezalandırıldıkları zaman, Hayber Yahudileri, Vâdi´l-kurâ, Fedek ve Teymâ Yahudilerini yanlarına alarak Medine üzerine yürümeyi kararlaştırmışlardı. [52] Bunun için, Peygamberimiz Aleyhisselam, Hayber dönüşünde Vâdi´l-kurâ Yahudileri üzerine de yürümeyi gerekli gördü ve yürüdü. [53] Önce Sibar´da, sonra da, Sahbâ´da konakladı. [54] Akşam üzeri, güneş batarken, Vâdi´l-kurâya kavuşup orada konakladı. [55] Vâdi´l-kurâ´da konakladığı sırada, Vâdi´l-kurâ Yahudilerinin yanında Araplardan bazı konuklar bulunuyordu. [56] Vâdi´l-kurâ Yahudileri, Peygamberimiz Aleyhisselamın geldiğini işitince, çarpışmak için hazır-landılar. [57] Köşklerinin üzerlerinden, bağırmaya, çağırmaya başladılar ve Peygamberimiz Aleyhisselamı oklar la karşıladılar![58] Peygamberimiz Aleyhisselamın Mücahidleri Savaş Düzenine Koyuşu ve Yahudileri İslâmiyete Davet Edişi Peygamberimiz Aleyhisselam Müslümanları çarpışmak için düzenledi, sıraladı. Sa´db.U badeye sancak, Sehl b. HuneyfileAbbâdb.Bişr´e[59]ve Hubabb.Münzir´e de birer bayrak verdi. [60] Sonra da, Vâdi´l-kurâ Yahudilerini İslâmiyete davet etti. Müslüman oldukları takdirde, mallarını iğtinam edilmekten ve kanlarını dökülmekten koruyacak larını, kalblerinde taşıdıklarının hesabının ise Allah´a ait olduğunu kendilerine bildirdi. [61] [48] Bel âzurf, E nsâbu´l -eşraf, c. 1, s. 352, F ütûhu ´l-büld ân, c. 1, s. 40, İ bn Sey-yi d, U yûn, c. 2, s. 142. [49] Yâkût, Mu´cemu´l-büldân, c. 4, s. 238. [50] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 2, s. 90. [51] Yâkût, Mu´cemu´l-büldân, c. 4, s. 238. [52] Vâkıdî, Megâzî, c.2, s. 530. [53] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 353, Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 707, Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 353, Fütühu´l-büldân, c.1,s.39. [54] Vâkıdî, Megâzî, c.2, s. 709, İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 8, s. 121. [55] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 353, Taberî, Târih, c. 3, s. 96. [56] Vâkıdî, Megâzî, c.2, s. 710, İbn Kayyım , Zâdu´l-mead, c. 2, s. 162. [57] Diyarbekrî, Târîhu´l-hamîs, c. 2, s. 58. [58] Vâkıdî, Megâzî, c.2, s. 710, İbn Kayyım , Zâdu´l-mead, c. 2, s. 162, Semhûdf, Vefâu´l-vefâ, c. 4, s. 1328. M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 6/135-137. [59] Vâkıdî, Megâzî, c.2, s. 710, İbn Kayy,m , Zâdu´l-mead, c. 2, s. 162. [60] İbn Kayyım, Zâdu´l-mead, c. 2, s. 162. [61] Vâkidi, Megâzı, c.2, s. 710, İbn Kayyım , Zâdu´l-mead, c. 2, s. 162. M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 6/137. |