Uteybenin Bir Arslan Tarafından Öldürülüşü

Uteybe´nin Bir Arslan Tarafından Isırılıp Öldürülüşü

Uteybe Kureyşîlerden bir ticaret kafilesiyle yola çıktı.

Zerka´[440] diye anılan bir yerde geceleyin konakladılar.

O gece bir arslan gelip çevrelerinde dolaşmaya başlayınca, Uteybe:

"Vay anam! Vallahi, Muhammed´in dediği gibi, bu beni yiyecek! Benim katilim İbn Ebi Kebşe´dir. Kendisi Mekke´de, ben Şam´da olsam da!" dedi.

Arslan o gece çevrelerinde dolaştıktan sonra dönüp gitti!

Arkadaşları Uteybeyi ortalarına alıp uyudular.[441]

Arslan geri geldi. Aralarından geçti.[442] Yavaş yavaş ve koklaya koklaya, Uteybe´nin yanına kadar vardı,[443] başını yakalayıp öyle bir ısırışla ısırdı ki, işini bitiriverdi![444]

Uteybe, can çekişirken:

"Ben size ´Muhammed insanların en doğru sözlüsüdür demedim mi?" diyerek ölüp gitti.[445]

Oğlunun arslan tarafından öldürüldüğünü işitince, Ebu Leheb de:

"Ben size ´Muhammed´in oğlum hakkındaki duasından korkuyorum dememiş miydim?" demiştir.[446]

4- Ukbeb. Ebi Muaytda, Peygamberimiz (a.s.)a düşmanlıkta ve işkence yapmakta müşrik lerin en aşırılarındandı.

Peygamberimiz (a.s.), ona:

"Ey Eban´ın babası! Senden gördüğümüz şeyleri sen daha kısmayacak, azaltmayacak mısın?"diye sorduğu zaman, Ukbe:

"Hayır! Sen üzerinde durduğun şeyi [peygamberliği] bırakıncaya kadar, kısmayacağım!" dedi.

Peygamberimiz (a.s.):

"Vallahi, sen ya bu davranışlarından vazgeçersin, ya da başına ansızın bir belâ gelip çatar!" buyur du.

Ukbe b. Ebi Muayt bir gün bir zenbile doldurduğu insan pisliğini Peygamberimiz (a.s.) m kapısının önüne dökmek isterken, Peygamberimiz (a.s.)ın halası Ervâ Hatunun oğlu Tuleyb b. Umeyr gördü. Hemen zenbilini elinden alarak, Ukbe´nin başına döktü!

Ukbe, Tuleyb´e yapışıp, onu çeke çeke annesi Ervâ Hatunun yanına götürdü. Ona:

"Oğlunun Muhammed yüzünden bana şu yaptığını görmüyor musun?" dedi.

Ervâ Hatun:

"Sen, ondan, bundan daha lâyık bir davranış mı beklerdin? O, onun dayısının oğlu olur. Mallarımız ve canlarımız Muhammed´in uğruna feda olsun!" dedi.[447]

[440] Zerka´, Havran´dadır. (Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, t 1, s. 131)

[441] Beyhakî, Delâil, c. 2, s. 339, Heysemî, Mecmau´z-zevâid, c. 6, s. 19.

[442] Heysemî, Mecmau´z-zevâid, c. 6, s. 19.

[443] Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 131.

[444] Belâzurî, Ensâb, c. 1, s. 131, Beyhakî, Delâil, c. 2, s. 339, Heysemî, Meanau´z-zevâid, c. 6, s. 19.

[445] Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 131.

[446] Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 2, s. 338.

[447] İbn Sa´d´dan naklen Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 147.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 1/358-359.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın