Susuz Kuyudan Su Fışkırtılması Mucizesi

Susuz Kuyudan Su Fışkırtılması Mucizesi

Müslümanlar, Hudeybiye´de, Peygamberimiz Aleyhisselama su darlığından şikâyetlendiler.

Peygamberimiz Aleyhisselam, ok çantasından bir ok çıkarıp onun Semed kuyusunun dibine saplan masını emretti.[117]

Oku ashabdan birisi alıp kuyunun içine indi.[118] Ok kuyunun dibine saplanır saplanmaz, su fışkır maya başladı ![119]

Müslümanlar, kuyunun kıyısına oturarak, su kaplarını doldurdular.[120] Develerini de çöktürüp suvardılar.

Kuyunun içine okla inen sahabi, kurbanlık develerin sürücüsü Naciye b. Cündüb idi.

Naciye b. Cündüb´ün kuyunun içinde halkın salınan kovalarını doldurmakla uğraştığı sırada, bir kadın elinde bir kova ile kuyunun başına gelip:

"Ey kovalan dolduran kişi! Benim kovam öndedir. Onu da dolduruver! Görüyorum ki; halk seni övüy orlar, seni hayırla anıyorlar, sana tazimde bulunuyorlar" demişti.

Naciye b. Cündüb de, kuyunun içinde halkın kovalarını doldururken:

"Yemenli kadın, benim kovaları doldurduğumu ve adımın da Naciye olduğunu öğrenmiştir.

Ben oku düşmanların göğüslerine hızla sapladığım gibi saplayıp su sızma yerini genişletmişimdir!" diyerek şiir söylem iştir. [121]

Berâ1 b. Azib´in.[122] Halid b. Abbâd el-Gıfârî´nin* de o gün kuyuya okla girmiş oldukları söylen miştir.[123]

Bunların üçü de, gerek bu kuyudan, gerek başka kuyulardan su çıkarma işinde bir tek kişi başa çıkamayacağına göre, herhalde, birbirlerine yardımcı olmuşlardır.[124]

Berâ1 b. Âzib´in bildirdiğine göre; Hudeybiye kuyusunun suyu çekilmiş, içinde bir damla bile su kalmamıştı.

Durum Peygamberimiz Aleyhisselama arzedildi.

Peygamberimiz Aleyhisselam, kuyunun başına gelip oturdu. İçinde biraz su bulunan bir kab istedi. Getirilen su ile abdest aldıktan sonra, ağzını çalkaladı ve içinden, dua etti. Abdest aldığı ve ağzında çal kaladığı suyu kuyunun içine döktü.

Peygamberimiz Aleyhisselamın emriyle, kuyu, biraz kendi haline bırakıldı.

Sonra, kuyu sulandı.

Müslümanlar da, Müslümanların hayvanları da, ondan kana kana içtiler.[125]

Kuyunun suyundan içenler, 1400 kişi idi.[126]

Seleme b. Ekvâ da der ki:

"Biz, Resûlullah Aleyhisselamın maiyyetinde Hudeybiye´ye geldik.

Biz, o gün, yüzer kişilik ondört bölüktük.

Kuyunun yanında, henüz suvarılacak elli koyun da vardı ki, kuyu onları bile sulayamıyor, suya kandı ramıyordu.

Resûlullah Aleyhisselam, kuyunun kıyısına oturup dua etti ve ağzına alıp çalkaladığı suyu kuyuya bırakınca, kuyunun suyu yükseldi.

Biz ondan hem hayvanları suladık, hem de kendimiz su aldık."[127]

[117] Vâkıdî, M egâzf, c. 2, s. 587 Aüdurrezzak, Musannef, c. 5, s. 332 İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 2, s. 96, İbn Ebi Şeyhe, Musannef, c. 4, s. 430, 431.

[118] İbn İshak, İbn Hisam, Sîre, c. 3, s. 324, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 4, s. 323.

[119] İbn İshak, İbnHisam, Sîre, c. 3, s. 324, Vâkıdî, c. 2, s. 587, İbn Sa´d, c. 4, s. 314, 31 5, Ahmed b. Hanbel, c. 4, s. 323.

[120] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 587, İbn Sa´d, c. 2, s. 96.

[121] İbn İshak, İbn Hişam,c.3, s. 324, Ebu Yusuf, Kitâbu´l-haraç, s. 209, Vâkidf, c. 2, s. 587, Ahmed b. Hanbel, c. 4, s. 323, Taberî, Târîh, c. 3, s. 73, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 4, s. 11 2, İbn Esir, Kâmil, c. 2, s. 200, 201, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 2, s. 15, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 4, s. 165, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 2, s. 693.

[122] İbni, İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 324, Vâkıdî, M egâzf, c. 2, s. 589.

* Veya Abbâd b. Halid el-Gıfârf (İbn Sa´d, Tabakât, c. 4, s. 315).

[123] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 589.

[124] Zürkânf, Mevâhibü´l-ledünniye Şerhi, c. 2, s. 185.

[125] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 4, s. 290, Buhârî, Sahîh, c. 5, s. 62, 63.

[126] Ebu Nuaym, Delâilü´n-nübüvve, c. 2, s. 409, 410.

[127] Ahmed b. Hanbel. Müsned. c. 4. s. 48. Müslim . Sahîh. c. 3. s. 433.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 5/272-274.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın