Müşriklerin Kâbeye Astığı Anlaşma

Müşriklerin Kâbe´ye Astığı Anlaşma Sahifesinin Güve Tarafından Yenilişi

Haşim ve Muttalib oğulları Şı´b´da üç yıl kuşatılmış bir halde kaldıktan sonra,[238] Kabe´nin içinde asılı sahifeye, Yüce Allah ağaç kurdunu (güvesini) musallat etti.

Güve; sahifede, Allah´ın ismi anılan[239] "Bismik´allahümme=5enin isminle başlarım ey Allah" cüm lesi dışında,[240] zulüm ve cevr ifade eden herşeyi yedi, bırakmadı.[241]

Bunu Yüce Allah Peygamberimiz (a.s.)a vahiyle bildirdi .[242]

Peygamberimiz (a.s.) da, Ebu Talib´e:

"Ey amca! Benim Rabbim olan Allah, Kureyşlilerin sahifesine ağaç kurdunu (güvesini) musallat etti. Allah´ın isminden başka, onda tesbit edilen,zulüm, akraba ile ilgi kesme, bühtan., gibi şeylerden hiçbiri ni bırakmadı, yok etti!" buyurdu.

Ebu Talib:

"Bunu sana Rabbin mi haber verdi?" diye sordu.

Peygamberimiz (a.s.):

"Evet! Rabbim haber verdi" buyurdu.[243]

Ebu Talib:

"Ey kardeşimin oğlu! Bana haber verdiğin şey gerçek midir?" diye sordu.

Peygamberimiz (a.s.):

"Evet! Vallahi gerçektir!" buyurdu.[244]

Ebu Talib:

"Vallahi, bizim yanımıza da,[245] senin yanına da, (bunu haber verecek) hiç kimse girmemiştir![246] Bunu sana kim haber verdi?" diye tekrar sordu.

Peygamberimiz (a.s.):

"Rabbim haber verdi. Doğrudur bu ey amca!" buyurdu.

Ebu Talib:

"Ben şehadet ederim ki; sen ancak doğru söylersin!" dedi.[247]

Ebu Talib bu haberi kardeşlerine anlattı. Kardeşleri:

"Senin bu husustaki kanaatin nedir?" diye sordular.

Ebu Talib:

"Vallahi, o bana hiçbir zaman yalan söylememiştir!" dedi.

Ebu Talib´e:

"Sen bu hususta ne yapmamızı uygun görürsün?" diye sordular.

Ebu Talib:

"Elbiselerden, bulabildiğiniz en güzelini giymenizi, sonra da Kureyşlilerin yani arına kadar varmanızı, onlara bu sahifenin haberini -kendilerine haber erişmeden önce- anmanızı uygun görüyorum!" dedi.

Hep birlikte gittiler, Mescid-i Haram´a girdiler, Hicr´e kadar vardılar. O sırada, Kureyşlilerin emir ve nehiy sahipleri olan yaşlıları orada oturuyorlardı.[248] Onlar Ebu Talib ile yanındakileri görünce, çektik lerine dayanamayarak Peygamberimiz (a.s.)ı kendilerine teslim etmek üzere gelmek zorunda kaldıklarını sandılar.[249] Ebu Talib´le yanındakileri, hemen meclislerine aldılar.

"Ne söyleyecekler?" diye, onlara bakmaya başladılar.

Ebu Talib:

"Biz, sizce bilinen, kabul edeceğiniz bir iş için gelmiş bulunuyoruz" dedi. Müşrikler:

"Hoşgeldiniz, safa geldiniz!" dediler.[250] Ebu Talib:

"Ey Kureyş cemaatı![251] Hiçbir zaman yalan söylememiş olan[252] kardeşimin oğlu bana haber verdi[253] ki; sizin yazmış olduğunuz sahifenize, Allah ağaç kurdunu (güvesini) musallat kılmış; o, onun içindeki cevr, zulüm ve akrabalarla ilişiği kesme., gibi herşeye dokunmuş, onda sadece Allah´ın ismi anılan sözler kalmıştır![254] Haydi,[255] aleyhimizde yazdığınız[256] sahifenizi getiriniz![257] Eğer kardeşimin oğlu doğru söylemiş ise,[258] sahife onun dediği gibi çıkarsa,[259] vallahi biz en sonuncumuz ölmedikçe onu size teslim etmeyiz![260] Artık siz de kötü görüşünüzden,[261] bizimle ilginizi kesmek-ten[262] vazgeçin![263] Eğer dediği doğru çıkmazsa, kardeşimin oğlunu size teslim ederim[264] Siz de onu ister öldürürsünüz, isterseniz sağ bırakırsınız!" dedi.[265]

Müşrikler:

"Kabul ettik![266] Sen bize insaflı davrandın!" dediler.[267]

Bu hususta akityaptılar.[268]

Sahifeyi getirmek üzere,[269] acele[270] adam gönderdiler.[271]

Müşrikler bu işin arzularına uygun geleceğini sandılar.[272]

Sahife getirilince, Ebu Talib:

"Okuyunuz onu!" dedi.

Sahife açıldığı zaman,[273] onu Peygamberimiz (a.s.)ın dediği gibi buldular.[274]

Sahifede; Allah´ın isminden başka herşey, güve tarafından yenilmiş, bitiriliri işti ![275]

Kureyş müşriklerinin elleri yanlarına düştü![276]

Ebu Talib, bundan kuvvet ve cesaret alıp bağırarak:[277]

"Her halde, zulmettiğiniz, akraba ile ilişiği kesip kötülük yoluna saptığınız sizce de belli oldu, değil mi?!" dedi.[278]

Müşriklerden hiçbiri Ebu Talib´e cevap vermedi.[279]

Ancak:

"Siz bize sadece sihir ve bühtan getirdiniz![280]

Bu, sahibinizden sâdır olan bir sihirden başka birşey değildir!" dediler.[281] Red ve inkâr ettiler.

Peygamberimiz (a.s.)la ashabına yapageldikleri kötülükleri, katlıkları tekrarladılar.[282]

Kureyşlilerin ileri gelenlerinden bazıları ise, Hâşim oğullarına karşı yaptıkları şeylerden dolayı, bir birlerini kınadılar.[283]

Ebu Talib ile ashabı, Kabe örtüsü arasına girerek:

"Ey Allah! Bize zulmedenlere, akrabalarla ilişiğini kesenlere, bize yapılması haram olan şeyleri helâlleştirenlere karşı bize yardım et!" diyerek yalvardıktan sonra, Şı´b´a döndüler.[284]

Müşriklerden bir topluluk:

"Bu, kardeşlerimize karşı, tarafımızdan yapılmış bir zulümdür!" dediler,[285] pişmanlık duydular.[286]

[238] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 1, s. 188, 209, Ebu Nuaym, Delâilü´n-nübüvve, c. 1 , s. 273, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c.2, s. 312, Zehebî, Târîhu´l-islâm , s. 221, 222.

[239] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 188-189, 209, Yâkubî, Târih, c. 2, s. 31 , Ebu Nuaym , c. 1, s. 273, Beyhakî, c. 2, s. 312, İbnEsîr, Kâmil, c. 2, s. 89-90, Zehebî, s. 222.

[240] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre,c.2, s. 16, İbn Sa´d, c. 1, s. 209.

[241] İbn Sa´d, c.1, s. 209, Yâkubî, c. 2, s. 31, Ebu Nuaym, c. 1, s. 273-274, Beyhakî, c. 2, s. 312, Ebu´l-Ferec İbn Cevzî, el-Vefâ,c.1,s. 197, Zehebî, s. 222.

[242] İbn Sa´d, c. 1, s. 188-189, Belânın, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 234, Ebu Nuaym, c. 1, s. 274, Beyhakî, c. 2, s. 312, Zehebî,s. 222.

[243] İbn İshak, İbn Hişam, c. 2, s. 16, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1 , s. 128, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 3, s. 97,Halebî, İnsânu´l-Uyûn, c. 2, s. 35, Zürkânî, M evâhibu´l-ledünniye Şerhi, c. 5, s. 290.

[244] İbn Sa´d, c. 1, s. 189, Ebu´l-Ferec İbn Cevzî, c. 1, s. 197.

[245] Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 234.

[246] İbn İshak, İbn Hişam, c. 2, s. 16, İbn Seyyid, c. 1, s. 128, Ebu´l-Fidâ, t 3, s. 97.

[247] Belâzulî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 234.

[248] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 1,s.189, Ebu´l-Ferec İbn Cevzî, el-Vefâ, c. 1, s. 197-198.

[249] Ebu Nuaym, Delâilü´n-nübüvve, c. 1, s. 274, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 2, s. 313, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s.127, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 3, s. 85, Suyûtî, Hasâisü´l-kübrâ, c. 1, s. 375, Halebî, İnsânu´l-Uyûn, c. 2, s. 35, Zürkânî,Mevâhibu´l-ledünniye Şerhi, c. 1, s. 290.

[250] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 189, Ebu´l-Ferec İbn Cevzî, el-Vefâ, c. 1, s. 198.

[251] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre,c.2, s. 16, İbn Seyyid, Uyun, c. 1 , s. 128, Ebu´l-Fidâ, c. 3, s. 97.

[252] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 189, Ebu´l-Ferec, c. 1, s. 198.

[253] İbn İshak, İbn Hişam , c. 2, s. 1 6, İbn Sa´d, c. 1, s. 189, Ebu´l-Ferec, c. 1 , s. 198, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 90, Ebu´l-Fidâ, c.3, s. 97, Halebî, c. 2, s. 36.

[254] İbn Sa´d, c. 1, s. 189, Ebu´l-Ferec, c. 1, s. 198, İbn Esîr, c. 2, s. 90, Halebî, c. 2, s. 36.

[255] İbn İshak, İbn Hisam, c. 2, s. 16, Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 234, Ebu´l-Fidâ, c. 3, s. 97.

[256] Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 234.

[257] İbn İshak, İbn Hişam, c. 2, s. 16, Belâzurî, c. 1 , s. 234, İbn Esîr, c. 2, s. 90.

[258] İbn Şa´d, c. 1, s. 189, Ebu´l-Ferec İbn Cevzî, el-Vefâ, c. 1, s. 1 98.

[259] İbn İshak, İbn Hişam, c. 2, s. 16, Ebu´l-Fidâ, c. 3, s. 97.

[260] Ebu Nuaym , c. 1, s. 274, Beyhakî, c. 2, s. 313, İbn Seyyid, c. 1, s. 127, Zehebî, Târîhu´l-islâm, s. 222, Ebu´l-Fidâ, c. 3, s.85, Suyûtî, c. 1, s. 375, Halebî, c. 2, s. 36, Zürkânî, c. 1, s. 290.

[261] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 1, s. 189, Ebu´l-Ferec İbn Cevzî, el-Vefâ, c. 1, s. 128, Halebî, İnsânu´l-Uyûn, c. 2, s. 36.

[262] İbn İshak, İbn Hişam, c. 2, s. 16, İbn Sa´d

[263] İbn İshak, İbn Hişam, c. 2, s. 16, İbn Sa´d, c. 1, s. 189, Ebu´l-Ferec, c. 1, s. 1 98, Ebu´l-Fidâ, c. 3, s. 97, Halebî, c. 2, s. 36.

[264] İbn İshak, İbn Hisam, c. 2, s. 16, İbn Sa´d, c. 1, s. 209, Beyhakî, Delâilü´n-nübüwe, c. 2, s. 313, Ebu´l-Ferec, c. 1, s. Ebu´l-Fidâ, c. 3, s. 97, Halebî c. 1,s.36.

[265] İbn Sa´d, c. 1, s. 189, Ebu Nuaym, Delâil, c. 1, s. 274, Beyhakî, Delâil, c. 2, s. 313, Ebu´l-Ferec, c. 1, s. 198, İbn Seyyid,Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 127, E bu´l-Fidâ, c. 3, s. 85, Halebî, c. 1, s. 36, Zürkânî, Mevâhibu´l-ledünniye Şerhi, c. 1, s. 290.

[266] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre,c.2, s. 17, İbn Seyyid, c. 1, s. 127, Ebu´l-Fidâ, c. 3, s. 97.

[267] İbn Sa´d, c. 1, s. 189, Ebu´l-Ferec, c. 1, s. 198, Halebî, c. 2, s. 36.

[268] İbn İshak, İbn Hişam, c. 2, s. 17, Ebu´l-Fidâ, c. 3, s. 97.

[269] İ bn Sa´d, c. 1, s. 189, Bel âzurf, E nsâbu´l -eşraf, c. 1, s. 234, E bu´l-F erec, c. 1, s. 198.

[270] Belâzurî, c. 1, s. 234, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 90.

[271] İbn Sa´d, c. 1, s. 189, Ebu´l-Ferec, c. 1, s. 198.

[272] Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 234.

[273] İbn Sa´d, c. 1, s. 189, Ebu´l-Ferec, c. 1, s. 198, İbn Seyyid, c. 1 , s. 127, Halebî, c. 2, s. 36.

[274] İbn İshak, İbn Hişam, c. 2, s. 17, İbn Sa´d, c. 1, s. 189, Belâzurî, c.1, s. 234, Ebu´l-Ferec, c. 1, s. 198, İbn Esîr, c. 2, s.90, İbn Seyyid, c. 1...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın