Sellâm b. Mişkem´in Benî Nadîr Yahudilerini Uyarışı

Sellâm b. Mişkem´in Benî Nadîr Yahudilerini Uyarışı

Yahudi bilginlerinden Sellâm b. Mişketm:

"Ey kavmim! Gelin, bu sefer bana itaat edip sözümü dinleyin de, tek, bütün devir boyunca bana karşı gelin! Vallahi siz böyle bir işe kalkışacak olursanız, bu ona vahiyle bildirilir! Biz bununla ancak kendimize yazık etmiş oluruz. Hem bu, onlarla bizim aramızdaki muahedeyi de bozar. Sakın böyle birşey yapmayın! Vallahi, eğer böyle birşey yapmaya kalkışacak olursanız, Yahudilerin köklerinin kazınmasını ve Müslümanların dini olan İslâmiyetin de yükselip Kıyamete kadar ayakta durmasını istemiş olursunuz!" dedi.[18]

O sırada, Peygamberimiz Aleyhisselamın üzerine atılmak üzere, büyük bir kaya parçası hazır landı.[19]

Amr b. Cahhaş; içlerinde Hz. Ebu Bekir, Hz. Ömer ve Hz. Ali´nin de bulunduğu bir topluluk arasın da bulunduğu sırada Peygamberimiz Aleyhisselamın üzerine bu kaya parçasını atmak için evin damına çıktı.

Cebrail Aleyhisselam Benî Nadîr Yahudilerinin yapmayı tasarladıkları suikast haberini getirince, Peygamberimiz Aleyhisselam oturduğu yerden[20] acele bir haceti için davranır gibi kalkıverip, sezdirme den Medine´nin yolunu tuttu.[21]

Peygamberimiz Aleyhisselam, oradan ayrılırken de, ashabına:

"Ben gelinceye kadar yerinizden ayrılmayın!" buyurdu.[22]

Ashab; Peygamberimiz Aleyhisselamın ihtiyacını gidermek için kalktığını sanarak bir müddet konuştular, durdular.[23]

Fakat, Peygamberimiz Aleyhisselamın dönüşü gecikince, kendisini aramaya kalktılar.

Medine´den gelen bir adama rastlayıp sordular.

Adam Peygamberimiz Aleyhisselamı Medine´nin içinde gördüğünü söyleyince, oradan ayrılıp hemen Medine´ye geldiler.[24]

Mescidde oturduğu sırada, Peygamberimiz Aleyhisselamla buluştular.[25]

Hz. Ebu Bekir:

"Yâ Rasûlallah! Sen hemen kalkıp gittin, sebebini anlayamadık?" dedi.

Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Yahudiler beni öldürmeyi tasarladılar!

Allah bana bunu haber verince, kalktım!" buyurdu.[26]

Yahudilerin kendisine ne yapmak istediklerini haber verdi ve Benî Nadîr Yahudileriyle çarpışmak için hazırlanmalarını emir buyurdu.[27]

Benî Nadîr Yahudileri ise:

"Ebu´l-Kasım nerede tutulup kaldı ki?!" diyerek söylenmeye başladılar.[28]

Huyey b. Ahtab:

"Ebu´l-Kasım acele etti. Halbuki biz onun dileğini yerine getirecek, kendisine yemek de yedirecek tik!" dedi.[29]

[18] Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 365, İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 2, s. 57, Ebu Nuaym, Delâilü´n-nübüvve, c. 2, s. 491, Zürkâni, Mevâhibü´l-ledünniye Şerhi, c. 2, s. 80-81.

[19] Vâkıdî, c. 1,s.365, Ebu Nuaym , Delâilü´n-nübüvve, c. 2, s. 491-492.

[20] İbnİshak,İbn Hisam, Sîre, c. 3, s. 199-200, Vâkidi, c. 1, s. 365, İbn Sa´d, c. 2, s. 57, Taberî, Târih, c. 3, s. 37, İbn Seyvid, Uyünu´l-eser, c. 2, s. 48.

[21] Vâkıdî, c. 1, s. 365, İbn Sa´d, c. 2, s. 57, Taberî, c. 3, s. 37, Ebu Nuaym, c. 2, s. 492.

[22] Taberî, c. 3, s. 37, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvvıe, c. 3, s. 355, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 173.

[23] Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 365.

[24] İbn İshak. İbn Hişâm, Sîre, c. 3, s. 200, Taberî, c. 3, s. 37, Beyhakî, c. 3, s. 355, İbn Esîr, c. 2, s. 173.

[25] Taberî, Tarih,c. 3, s. 37.

[26] Vâkıdî, Megâzî, c.1, s. 366, İbn Sa´d, Tabakât, c. 2, s. 57.

[27] İbn İshak. İbn Hişam, c. 3, s. 200, Taberî, c. 3, s. 37, Beyhakî, c. 3, s. 355, İbn Esîr, c. 2, s. 1 73, İbn Seyyid, c. 2, s. 48.

[28] Taberî, Târîh,c.3, s. 37.

[29] Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 365, Ebu Nuaym, Delâilü´n-nübüvve, c. 2, s. 492.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 4/280-281.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın