|
Konu Başlığı: Selamın Üstün ve Sevaplı Şekilleri Gönderen: Sümeyye üzerinde 03 Şubat 2010, 13:02:59 Selamın Üstün ve Sevaplı Şekilleri Peygamberimiz Aleyhisselam, bir mecliste otururken, bir zât gelip: "Esselâmü aleyküm!" diyerek selam verdi.[132] Peygamberimiz Aleyhisselam onun selamına karşılık verdi. Adam oturunca,[133] Peygamberimiz Aleyhisselam: "On sevap kazandı!" buyurdu. Sonra başka bir adam geldi ve "Esselâmü aleyküm ve rahmetullah!" diyerek selam verdi.[134] Peygamberimiz Aleyhisselam, onun selamına karşılık verdi. Adam oturunca,[135] Peygamberimiz Aleyhisselam: "Buna yirmi sevap var!" buyurdu. Sonra başka bir adam geldi ve: "Esselâmü aleyküm ve rahmetullahi ve berekâtühü!" diyerek selam verdi.[136] Peygamberimiz Aleyhisselam onun selamına karşılık verip adam oturunca:[137] "Buna da, otuz sevap var!" buyurdu.[138] O sırada, meclisten bir adam kalkıp selam vermeden gitti. Bunun üzerine, Peygamberimiz Aleyhisselam: "Arkadaşınız unuttuğu şeyi (selam vermeyi) ne çabuk da unuttun[139] Sizden biriniz meclise gelince selam versin, oturmayı uygun görürse otursun! Meclisten ayrılmak için kalkınca da yine selam versin! Verilmeye layı klik ve gereklilikte, önceki selam sonrakinden farklı değildir" buyurdu.[140] Hz. Ömer der ki: "Ben bir gün Ebu Bekir´in terkisinde giderken, Ebu Bekir rastladığı insanlara: ´Esselâmü aleyküm!´ diyor, onlar: ´Esselâmü aleyküm ve rahmetullah!´ diyorlardı. Ebu Bekir ´Esselâmü aleyküm ve rahmetullah!´ diyor, onlar: ´Esselâmü aleyküm ve rahmetullahi ve berekâtüh!´ diyorlardı. Bunun üzerine, Ebu Bekir ´Bugün insanlar selam faziletinde bizi pek çok geçtiler! dedi."[141] Selam vermek veya verilen selamı almak, Müslümanın Müslüman üzerindeki haklarındandır.[142] Selamlaşmakta cimrilik etmek, iyi sayılmamıştır.[143] Peygamberimiz Aleyhisselam; evine selam vererek giren kimsenin hem Allah´a karşı korunmuş olacağını,[144] hem de bunun kendisine ve ev halkına bereket getireceğini haber vermiştir.[145] [132] Ahmed b. Hanbel, c. 4, s. 439, Buhârî, Edebü´l-müfred, s. 256, Ebu Dâvud, Sünen, c. 4, s. 350, Tirmizî, Sünen, c. 5, s.53, Dârimî, Sünen, c. 2, s. 190. [133] Ahmed b. Hanbel, c. 4, s. 439, E bu Dâvud, c. 4, s. 350. [134] Ahmed b. Hanbel, c. 4, s. 439, Buhârî, Edebü´l-müfred, s. 256, Ebu Dâvud, c. 4, s. 350, Tirmizî, c. 5, s. 53, Dârimî, c. 2, s. 190. [135] Ahmed b. Hanbel, c. 4, s. 439-440, E bu Dâvud, c. 4, s. 350. [136] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 4, s. 440, Buhârî, Edebü´l-müfred, s. 256, Ebu Dâvud, Sünen, c. 4, s. 350, Tirmizî, Sünen, c. 5, s. 53, Dârimî, Sünen, c. 2, s. 1 90. [137] Ahmed b. Hanbel, c. 4, s. 440, E bu Dâvud, c. 4, s. 350. [138] Ahm ed b. Hanbel, c. 4, s. 440, Buhârî, Edebü´l-müfred, s. 256, Ebu Dâvud, c. 4, s. 350, Tirmizî, c. 5, s. 5, Dârimî, c. 2, s.190. [139] Ahmed b. Hanbel, c. 3, s. 438, Buhârî, Edebü´l-müfred, s. 256. [140] Ahmed b. Hanbel, c. 2, s. 287, Buhârî, Edebü´l-müfred, s. 256, Ebu Dâvud, c. 4,353, Tirmizî, c. 5, s. 62, 63. [141] Buhârî, Edebü´l-müfred, s. 256. [142] Buhârî, Sahîh.c. 2, s. 70, Edebü´l-müfred, s. 257, Müslim, Sahîh, c. 4, s. 1075. [143] Buhârî, Edebü´l-müfred, s. 268. [144] Buhârî, Edebü´l-müfred, s. 281, Ebu Dâvud, c. 3, s. 7. [145] Tirmizî. c. 5. s. 59. M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 3/56-57. |