Osman b. Ebil Âs ın Kurânı Kerîmi ve islâmiyeti öğrenmesi

Osman b. Ebi´l-Âs´ın Kur´ân-ı Kerîm´i ve İslâmiyeti Öğrenmek Hususundaki Gayreti ve Başarısıyla İmam ve Vali Oluşu

Sakîf temsilcileri Osman b. Ebi´l-As´ı, aralarında yaşça en genci olduğu için, gerilerinde, hayranların üzerinde bırakmışlardı.

Temsilciler onun yanına dönüp uykuya daldıkları zaman, Osman b. Ebi´l-Âs, Peygamberimiz Aleyhisselamın yanına gelerek, Peygamberimiz Aleyhisselamdan dinî sorular sormakta, Kur´ân-ı Kerîm dinlemekte ve öğrenmekte idi. Osman b. Ebi´l-Âs´ın bu hali Peygamberimiz Aleyhisselamın hoşuna gidiyor ve kendisini seviyordu. [143]

Hz. Ebu Bekir:

"Yâ Rasûlallah! Görüyorum ki, bu genç İslâmiyeti iyice kavrayıp anlamak ve Kur´ân-ı Kerîm´i öğrenmek hususunda Sakîf temsilcilerinin en isteklisi ve bunun üzerine en çok düşenidir" dedi. [144]

Osman b. Ebi´l-Âs, Peygamberimiz Aleyhisselama gelir ve:

"Yâ Rasûlallah! Bana Kur´ân öğret! [145] Beni kavmime imam yap!" derdi. [146]

Sakîf temsilcileri, yurtlarına dönüp gitmek istedikleri zaman:

"Yâ Rasûlallah! İçimizden birini bize âmir ve imam yap!" dediler. [147]

Peygamberimiz Aleyhisselam da Osman b. Ebi´l-Âs´ı-yaşça en gençleri olmasına rağmen-onların üzerine vali tayin etti.[148] Bu da, kendisinin Sakîf temsilcilerinin içinde İslâmiyeti ve Kur´ân-ı Kerîm´i öğrenmeye en isteklisi oluşundan, [149] Peygamberimiz Aleyhisselamın da onda bu özlemi ve düşkünlüğü görmesinden ileri gelmişti. [150]

Osman b. Ebi´l-Âs der ki:

"Resûlullah Aleyhisselam beni Taife vali tayin ettiği zaman[151] Resûlullahın bana en son sözü: [152]

´Ey Osman! Seni[153] Sakiflerin imamısın[154] Bir müezzin tut! Fakat, o, okuyacağı ezan için bir ücret almayacaktır!

Sen kavmine imamlık yapacağın zaman[155] halka namazı hafifleti[156] Namazı itidal üzere kıldır! Halkın zayıf (güçsüz) olanlarını;[157] içlerindeki yaşlıların, küçüklerin, zayıfların ve iş-güç sahibi olanların durumlarını gözönünde tut! [158] Kendi başına kılacağın zaman, onu istediğin gibi kı[159] buyruğu olup, hatta benim namazda ne kadar duracağımı veya ne kadar müddette kıldıracağımı bile tayin etmiş, ´Kur´ân´dan, İkra´ bismi rabbikellezî halak... ve benzerlerini oku!´ buyurmuştu. [160]

Bakara sûresini okuyordum.

´Yâ Rasûlallah! Kur´ân hafızamdan çıkıp gidiyor!?´ dedim.

Resûlullah elini göğsümün üzerine koydu ve:

´Ey şeytan! Osman´ın göğsünden çık!´ buyurdu.

Bundan sonra, ezberlemek istediğim hiçbir şeyi unutmadı m. [161]

´Yâ Rasûlallah! Şeytan benimle namazım ve kıraatim arasına gerilip namaz ve kıraatimi karıştırıyor!?´ dedim.

Resûlullah Aleyhisselam:

O, H ınzib diye anılan bir şeytandır!

Onu sezince, hemen ´Euzubillâhimineşşeytânirracîm´ diyerek ondan Allah´a sığın! Sol tarafına da üç kere tükür!1 buyurdu.

Ben bunu yapınca, Allah onu benden defedip giderdi." [162]

Osman b. Ebi´l-Âs, Müslüman olduğundan beri bedeninde duyduğu[163] ve şiddetinden öleceğini sandığı hastalık ve ağrıdan şikâyetlendiği zaman, [164] Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Bedeninde rahatsızlık duyduğun yerin üzerine elini koy, sür! [165]

Elini oraya üç kere sürerken, ´Bismillah!´ de! [166]

Oraya elini yedi kere daha sür ve her sürüşte[167] ´Euzu bi izzetillâhi[168] [Müslim´e göre; Euzü billahi] ve kudretihî min şerri mâ ecidü[169] ve ehâziru´[170] (Duyduğum ve sakındığım şeyin şerrinden Allah´a ve O´nun izzet ve kudretine sığınırım)´ de!" buyurdu. [171]

Osman b. Ebi´l-Âs:

"Ben bunu yapınca, Allah bende olan rahatsızlığı hemen geçirdi ve giderdi. Bunu ev halkıma ve başkalarına da emir ve tavsiye etmekten geri durmadım" demiştir. [172]

[143] Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 966, İbn Sa´d, Tabakât, c. 5, s. 508, .

[144] İbn İshak.İbn Hişam, Sîre,c.4, s. 185, Taberî, Târih, c. 3, s. 141.

[145] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 4, s. 218, .

[146] Ahmed b. Hanbel, c. 4, s. 21, 218.

[147] Vâkıdî, c. 3, s. 968, İbn Sa´d, c. 5, s. 508.

[148] İbn İshak, c. 4, s. 185, Vâki cif, c. 3, s. 968, İbn Sa´d, c. 5, s. 508.

[149] İbn İshak, c. 4, s. 185.

[150] Vâkıdî, c. 3, s. 968, İbn Sa´d, c. 5, s. 508.

[151] İbn Sa´d, c. 5, s. 509, Ahmed b. Hanbel, c. 4, s. 218.

[152] İbn İshak, c. 4, s. 186, Vâkıdî, c. 3, s. 968-969, İbn Sa´d, c. 5, s. 508.

[153] İbn İshak, c. 4, s. 186, ^med b. Hanbel, c. 4, s. 21.

[154] Ahmed b. Hanbel, c. 4, s. 21.

[155] İbn Sa´d, c. 5, s. 508-509, Ahmed b. Hanbel, c. 4, s. 21, 218.

[156] İbn Sa´d, c. 5, s. 508-509, Ahmed b. Hanbel, c. 4, s. 21, 218.

[157] İbn İshak, c. 4, s. 186, Vâkıdî, c. 3, s. 969, İbn Sa´d, c. 5, s. 508.

[158] İbn İshak, c. 4, s. 186, Ahmed b. Hanbel, c. 4, s. 21 -22.

[159] Vâki cif, c. 3, s. 969, İbn Sa´d, c. 5, s. 508, Ahmed b. Hanbel, c. 4, s. 22.

[160] İbn Sa´d, c. 5, s. 509, Ahmed b. Hanbel, c. 4, s. 218.

[161] Ebu Nuaym, Delâilü´n-nübüvve, c. 2, s. 466, Beyhakî, Delâilü´n-nübüwe, c. 5, s. 307-308, İbn Kayyım, Zâdu´l-mead, c. 3, s. 33, Heysemî, Meanau´z-zevâid, c. 9, s. 3, Kastalânf, Mevâhibü´l-ledünniye, c. 1, s. 308.

[162] Ahmedb. Hanbel, c. 4, s. 216, Müslim, Sahîh, c. 4, s. 1728-1729, Bevhakf, c. 5, s. 307, İbn Kayyım, c. 3, s.33.

[163] Müslim, c. 4, s. 1728.

[164] Ahmed b. Hanbel, c. 4, s. 21.

[165] Ahmed b. Hanbel, c. 4, s. 21, 217, Müslim, c. 4, s. 1728.

[166] Müslim, c. 4, s. 1728.

[167] Ahmed b. Hanbel, c. 4, s. 21, 217.

[168] Müslim, c. 4, s. 1728.

[169] Ahmed b. Hanbel, c. 4, s. 21, 217, Müslim, c. 4, s. 1728.

[170] Müslim, c. 4, s. 1728.

[171] Ahmed b. Hanbel, c. 4,s.21, 217, Müslim, c. 4, s. 1728.

[172] Ahmedb. Hanbel, c. 4, s. 21.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 7/398-400.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın