๑۩۞۩๑ Kitap Dünyası - İlim Dünyası Kütüphanesi ๑۩۞۩๑ => İslam Tarihi => Konuyu başlatan: Sümeyye üzerinde 24 Ocak 2010, 16:51:38



Konu Başlığı: Peygamberimizin a.sin Hz.Hatice İle Evlenmesi
Gönderen: Sümeyye üzerinde 24 Ocak 2010, 16:51:38
Peygamberimizin(a.s.)in Hz.Hatice İle Evlenmesi


Hz. Hatice´nin Kimliği, Üstün Kişiliği ve Peygamberimiz (a.s.)la Evlenmek İsteyişi


Hz. Hatice; Cahiliye devrinde Tahine diye anılırdı.

İki kere evlenmiş ve dul kalmıştı.[1]

Nefise binti Münye (Ümeyye) der ki:

"Hatice binti Huveylid, b. Esed, b. Abduluzza, b. Kusayy; işini bilir ve sıkı tutar, sağlam karakterli ve şerefli bir kadındı.

Yüce Allah; onu, bu m eziyeti eriyle birlikte, daha da şereflendirmeyi ve hayra erdirmeyi diledi.

Hatice, o zaman, Kureyş kadınlarının soy sopça en seçkin ve üstünü, şerefçe en büyüğü, mal bakımından da en zengini idi.

Bunun için, kavminin her erkeği, elinden gelse, onunla evlenmeye can atar, onunla evlenebilmek için servetini saçardı.

Muhammed ((a.s.)) Hatice´nin Şam ticaretinden döndükten sonra, Hatice kendisiyle evlen mek isteyip istemeyeceğini anlamak maksadıyla yoklama yapmak üzere, beni Muhammed ((a.s.))´e gönderdi.

Ona:

´Ey Muhammedi Seni evlenmekten alıkoyan nedir?´ diye sordum.

´Elimde param yok! Ben nasıl evlenebilirim?´ dedi.

´Eğer sana evlenme masrafı sağlansa da, sen cemale, mala, şerefe, denkliğe davet olunsan, ica bet etmez misin?´ diye sordum.

´Kim bu kadın?´ dedi.

´Hatice´dir!´ dedim.

´Bu, sence, benim için nasıl olabilir? dedi.

´Orası, bana düşen bir vazifedir1 dedim.

´O halde, ben de senin dediğini yaparım!´ dedi.

Hemen gidip durumu Hatice´ye bildirdim."[2]

Hz. Hatice, Nefise Hatun aracılığıyla yaptığı yoklama sonucunda Peygamberimiz (a.s.) m kendisiyle evlenmeye razı olacağını anlayınca:[3]

"Ey amcamın oğlu! Akrabam olduğun kavminin arasında şerefli, emniyetli, güzel huylu ve doğru sözlü olduğun için seninle evlenmeyi arzu etmiş bulunuyorum.[4] Amcam Amr b. Esed´e gidip beni iste!  [5] Sen de, şu saatte gel!" diyerek Peygamberimiz (a.s.)a; nikâhını kıyması için de amcası Amr b. Esed, b. Abduluzza, b. Kusayy´a haber gönderdi.[6]

Peygamberimiz (a.s.), Hz. Hatice´nin evlenme teklifini amcalarına duyurdu.[7]

Ebu Talib, durumu iyice öğrenmek üzere, Peygamberimiz (a.s.)ı yanına alıp Hz. Hatice´nin evine vardı.

Hz. Hatice, Ebu Talib´e:

"Ey Ebu Talib! Amcamın yanına var da, kardeşinin oğlu Muhammed b. Abdullah´la benim nikâhımı kıysın" dedi.

Ebu Talib, o zaman Mudar´ların başkanları olan Hâşim oğullarından on kişilik bir toplulukla, Hz. Hatice´nin amcasının yanına vardı .[8]

Gidenler arasında Peygamberimiz (a.s.)la bütün amcaları bulunuyordu.[9]

Hz. Hatice´nin amcası Amr b. Esed, o zaman çok yaşlı idi.[10] Esed´in, hayatta olan, ondan başka oğlu kalmamıştı.   [11]




[1] İbn S a´d, Tab akâtü´ l-kübrâ, c. 8,14-15, İ bn Abdil berr, İ sti âb, c. 4, s. 191 7, S üheylf, R avdu´l-ünüf, c. 2, s. 246, İ bn E sfr, U sdu11-gâbe, c. 7, s. 78-79.

[2] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 1 31, Ebu´l-Ferec, el-Vefâ, c. 1, s. 144, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 49-50, İbn Hacer, el-İsâbe, c.4,s.282,Diyarbekrî, Hamis, c. 1, s. 264, Halebî, İnsan, c. 1 , s. 223-224, Zürkânî, Mevâhibu´l-ledünniye Şerhi, c. 1,s. 200.

[3] Zürkânî, Mevâhib Şerhi, c. 1, s. 200.

[4] İbnİshak.İbn Hişam.Sîre, c. 1, s. 200-201, Taberî, Târih, c. 2, s. 197, Beyhakî, Delâil, c. 2, s. 67, İbn Esir, Usdu´l-gâbe, c. 1, s. 23, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 49, Zehebî, Târîhu´l-İslâm, s. 64-65, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 2, s. 294, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 1, s. 225.

[5] İbn Habib, Kitâbu´l-muhabber, s. 78, Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 97.

[6] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 1, s. 131, Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 98, Ebu´l-Ferec, el-Vefâ, c. 1, s. 145, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 50.

[7] İbn İshak, İbn Hisam, Sîre, c. 1, s. 201, Taberî, Târîh, c. 2, s. 197, İbn Esîr, Usdu´l-gâbe, c. 7, s.80, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 49, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 2, s. 294, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 1, s. 223.

[8] Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 1, s. 226.

[9] Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 98, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 40

[10] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 132, İbn Habib, Kitâbu´l-muhabber, s. 78, Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 97.

[11] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 132. İbn Habib, Kitâbu´l-muhabber, s. 78.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayınları: 1/119-121.