Konu Başlığı: Peygamberimiz as ın Yüce Allah a dua edişi Gönderen: Sümeyye üzerinde 13 Mart 2010, 13:12:51 Peygamberimiz Aleyhisselamın Yüce Allah´a Dua Edişi ve Müşriklerin Bozguna Uğrayışı Müslümanlar bozguna uğrayıp da düşmanlar Peygamberimiz Aleyhisselama doğru yönelince,[187] Peygamberimiz Aleyhisselam katırından yere inip:[188] "Peygamber, benim! Yalan yok! Abdulmuttalib´in oğlu benim![189] Allah´ım! Bize yardımını indir![190] Ey Allah´ım! Ben, Senden, bana olan (zafer) va´dini yerine getirmeni diliyorum ![191] Ey Allah´ım! Muhakkak ki Sen onların bize galip gelmelerini istemezsin!"[192] diyerek, Allah´tan yardım ve zafer diledi.[193] "Ey Allah´ım! Hamd Sana mahsustur. Şikâyetler ancak Sana arzolunur. Yardım ancak Senden dilenir" diyerek dua edince, Cebrail Aleyhisselam gelerek: "Sana telkin olunan bu kelimeler, arkasında Firavun bulunduğu ve kendisine deniz yarılıp yol açıldığı gün Musa´ya da Allah tarafından telkin olunmuştu!" dedi.[194] Peygamberimiz Aleyhisselam yerden aldığı bir avuç toprağı[195] veya kumu[196] müşriklerin yüzlerine doğru attı, saçtı.[197] "Bu yüzler kara olsun!" dedi.[198] Onlardan, Allah´ın yarattığı hiçbir kimse yoktu ki,[199] Yüce Allah, o bir avuç toprak veya kumla onların gözlerini doldurmamış,[200] kalblerine korku düşürmemiş olsun![201] Peygamberimiz Aleyhisselam: "Kabe´nin Rabbine andolsun ki; onlar bozguna uğradılar gittiler!" buyurdu.[202] Cübeyr b. Mut´im, o sıradaki müşahedelerini şöyle anlatır: "Hevâzinler, bozguna uğramadan, Müslümanlarla çarpıştıkları sırada, gökten simsiyah örtü gibi birşeyin gelip bizimle Hevâzinler arasına düştüğünü,[203] bu gökten gelip bizimle Hevâzinleri gölgeleyen ve ufku kaplayan siyah şemsiye gibi şeye[204] dikkatlice baktığım zaman, onun siyah karıncalar olduğunu,[205] vadiyi doldurduğunu,[206] Huneyn vadisinde karınca seli aktığını gördüm![207] Onların meleklerden ibaret olduğunda,[208] bunun Allah tarafından bir yardım olup bizi onlarla desteklediğinde hiç şüphem kalmadı. Nihayet, Hevâzinlerin bozguna uğramalarından başka birşey vuku bulmadı!"[209] Bir mucize olarak, gökle yer arasında, demir taslar üzerine düşen demir parçalarının çıkardıkları sesler gibi çınlayan sesler de duyulmuştu![210] Huneyn savaşında bulunmuş olan Süveyd (veya Büreyd) b. Âmir de, o zaman yüreklerine düşen korku soruldukça, eline çakıl taşları alır, onu bir tasın içine atarak sesler çıkarttırır ve: "İşte, içimizde böyle sesler çınladığını duymuştuk!" derdi.[211] Yine, Müslüman olan Hevâzinlerin anlattıklarına göre; birdenbire bozguna uğramışlar, arkalarına döndükçe, Müslümanlar tarafından takip edildiklerini görmüşler, her tarafa dağılmışlar, kaçıp kurtulabilenler ancak soluklarını yurtlarının en yüksek yerinde almışlardı ![212] Haris b. Bedel de; Peygamberimiz Aleyhisselam yerden bir avuç toprak alıp Hevâzinlerin yüzlerine atınca bozguna uğradıklarını, her ağacı, her taşı, arkalarından gelen bir süvari sandıklarını söyler.[213] Hz. Abbas da, bu husustaki müşahedelerini şöyle anlatır: "Gidip baktığımda, savaş gördüğüm biçimde, aynı şiddette devam edip dururken,[214] vallahi, Resûlullah Aleyhisselamın kumları onlara atmasından sonradır ki, güçlerinin azaldığını, işlerinin tersine döndüğünü gördüm! Nihayet, Allah onları bozguna uğrattı. Resûlullah Aleyhisselamın da katırını tepip onları takip ettiğini hâlâ gözlerimle görürgibiyimdir!"[215] [187] Müslim, Sahih, c. 3, s. 1401. [188] Vâkıdî, Megâzî, c.3, s. 902, Müslim, Sahih, c. 3, s. 1401 , Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 328. [189] Vâkıdî, c. 3, s. 902, İbn Sa´d, c. 2, s.1 51, Ahmed b.Hanbel, c. 5, s. 280, Buhârî, Sahih, c. 3, s. 208,Müslim, c. 3, s. 1401 , Taberî, Târih, c. 3, s. 129, Beyhakî, Sünenü ´l-kübrâ, c. 7, s. 43, İbn Hazm, Cevâm iu´s-Sîre, s. 151, İbn Esîr, c. 2, s. 264, İbn Seyyid, c.2,s.192,Zehebî, s. 482, İbn Kayyım, c. 2, s. 209, Heysemî, c. 6, s. 182. [190] Vâkıdî, c. 3, s. 901-902, Müslim, c.3, s. 1 401, Zehebî, s. 482, İbn Kayyım, c. 2, s. 209, Heysemî, c. 6, s. 182. [191] Vâkıdî, c. 3, s. 899, Taberî, Tefsfr, c. 10, s. 100, Beyhakî, c. 5, s. 131, Halebî, c. 3, s. 69. [192] Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 3, s. 69. [193] Vâkıdî, c. 3, s. 902, Buhârî, Sahih, c. 3, s. 233, Müslim, Sahih, c. 3, s. 1401, Beyhakî, c. 5, s. 135. [194] Vâkıdî, Megâzî, c.3, s. 901-902, Zürkânf, Mevâhibü´l-ledünniye Şerhi, c. 3, s. 11. [195] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 5, s. 286, Müslim, Sahih, c. 3, s. 1402, Taberî, Târih, c. 3, s. 130, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve.c. 4, s. 140, İbn E sfr, Kâmil, c. 2, s. 264, Zehebî, Megâzî, s. 483, 484, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n -ni hâye, c. 4, s. 331-332, İbn Kayyım, Zâdu´l-mead, c. 2, s. 209. [196] Zührî, Megâzî, s. 93, Vâkıdî, c. 3, s. 899, Abdurrezzak, Musannef, c. 5, s. 380, İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 2, s. 151 , Ahm ed b. Hanbel, c. 1, s. 207, Müslim, c. 3, s. 1398. [197] Zührî, Megâzî, s. 93, Vâkıdî, c. 3, s. 899, Abdurrezzak, c. 5, s. 380, Ahmed b. Hanbel, c. 3, s. 207, c. 5, s. 286, Müslim , c.3, s. 1399. [198] Vâkıdî, c. 3, s. 899, İbn Sa´d, c. 2, s. 151 , Ahmed b. Hanbel, c. 5, s. 286, Müslim, c. 3, s. 142, Beyhakî, c. 5, s. 140, İbn Seyyid,Uyûnu´l-eser, c. 2, s. 192, Zehebî, s. 483484, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 331, İbn Kayyım, c. 2, s. 209. [199] Müslim, c. 3, s. 1402, Zehebî, s. 483484, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 331, İbn Kayyım, c. 2, s. 209. [200] İbn Sa´d, c. 2, s. 151 , Heysemî, Mecmau´z-zevâid, c. 6, s. 153, İbn Haldun, Târih, c. 2, ks. 2, s. 47. [201] Müslim, c. 3, s. 1402, Zehebî, s. 484. [202] Zührî, s. 93, Abdurrezzak, c. 5, s. 380, İbn Sa´d, c. 2, s. 151, Ahmed b. Hanbel, c. 1, s. 207, Müslim, c. 3, s. 1399. [203] İbn İshak.İbnHişam, Sîre.c.4, s. 91, Taberî, Târih, c. 3, s. 129, Beyhakî, Delâil, c. 5, s. 146, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 334. [204] Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 905, Heysemî, Mecmau´z-zevâid, c. 6, s. 183. [205] İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 91, Vâkıdî, c. 3, s. 905, Taberî, c. 3, s. 129, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 334. [206] İbn İshak, İbn Hisam, c. 4, s. 91, Vâkıdî, c. 3, s. 905, Taberî, c. 3, s. 129, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 334. [207] Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 905. [208] İbn İshak.İbnHişam, c. 4, s. 91, Taberî, c. 3, s. 129. [209] İbn İshak.İbnHişam, c. 4, s. 91, Vâkıdî, c.3, s. 905, Taberî, c. 3, s. 129, Beyhakî, c. 5, s. 146. [210] İbn Sa´d, c. 2, s. 156, Ahmed b. Hanbel, c. 5, s. 286, Heysemî, c. 6, s. 182. [211] . Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 906, Heysemî, Mecmau´z-zevâid, c. 6, s. 183, İbn Hacer, Metâlibu´l-âliye, c. 4,s. 251. [212] Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 906-907. [213] Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 5, s. 143, Heysemî, Mecmau´z-zevâid, c. 6, s. 181. [214] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1,s.2O7, Müslim, Sahih, c. 3, s. 1399. [215] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1,s.2O7, Müslim, Sahih, c. 3, s. 1399. M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 7/46-49. |