|
Konu Başlığı: Peygamberimiz as ın orucunu açışı Gönderen: Sümeyye üzerinde 09 Mart 2010, 16:11:49 Peygamberimiz Aleyhisselamın Orucunu Açışı ve Mücahidlere Oruçlarını Açmalarını Emredişi Peygamberimiz Aleyhisselam, Arc´a geldiği zaman, çok susamıştı. Susuzluğunu gidermek için, başına su döktü. Yüzünü yi kadı.[352] Müslümanlar, yaya ve binitli olarak, Peygamberimiz Aleyhisselamla birlikte Kurâu´l-Gamîm´e vardılar. "Yâ Rasûlallah! Oruçluluk halka çok ağır gelmeye başladı. Halk, senin ne yapacağına bakıyorlar!" dediler.[353] Peygamberimiz Aleyhisselam; Usfan ile Emeç arasındaki Kudeyd[354] mevkiine gelince,[355] ikindi namazından sonra, hayvan üzerinde iken[356] bir bardak su[357] getirtti. Bardağı herkesin göreceği şekilde kaldırıp onu içti,[358] orucunu açtı.[359] Müslümanların da oruçlarını açmalarını emretti.[360] Müslümanlardan bazısının orucunu açtığı, bazısının ise oruçlarını açmayıp tutmaya devam ettikleri haber verilince, Peygamberimiz Aleyhisselam: "Onlar âsilerdir (Emre karşı gelenlerdir)![361] Onlar âsilerdir! (Emre karşı gelenlerdir)![362] Siz, sabahleyin düşmanlarınızla karşılaşacaksınız! Orucu açmak sizin için zindeliktir!" buyurdu.[363] Düşmanla karşılaşacakları haber verilince, hepsi Merru´z-zahran´da oruçlarını açtılar.[364] [352] Vâki dr, Megâzî, c. 2, s. 801, 802. [353] Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 5, s. 25, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 4, s. 286. [354] Halkın buraya Kudeyd dediği de bildirilir (İbn Kayyım, Zâdu´l-mead, c. 2, s. 180). [355] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre,c.4, s. 42, Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 802, Buhârî, Sahîh, t 5, s. 90. [356] İbn Hazm, Cevâmiu´s-Sîre, s. 226, 227. [357] Su yerine süt rivayeti de vardır (jbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 2, s. 1 39 Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 344, Buhârî, Sahîh, c. 5, s. 90). [358] Buhârî, Sahîh, c. 5, s. 90, Müslim , Sahîh, c. 2, s. 785, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 4, s. 25, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 4, s. 286. [359] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 42, Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 802, Buhârî, c. 5, s. 90,MüsJim, c. 2, s. 785, Ebu Dâvud, Sünen, c. 2, s. 316. [360] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 2, s. 139, İbn Hazm, Cevâmiu´s-Sîre, s. 227. [361] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 802, Müslim, Sahîh, c. 2, s. 785, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 5, s. 25, İbn Hazm, Cevâmiu´s-Sîre, s. 227, E bu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 4, s. 286, 287. [362] Müslim, Sahîh, c. 2, s. 785. [363] Vâkıdî, c. 2, s. 802, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 3, s. 15, Zürkânf, Mevâhibü´l-ledünniye Şerhi, c. 2, s. 300. [364] Ahmed b. Hanbel. Müsned. c. 3. s. 29. Buhârî. Sahîh. c. 5. s. 90. Tirmizî. Sünen. c. 4. s. 198. M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 6/348-349. |