|
Konu Başlığı: Peygamberimiz as ın Müşriklerden Bazılarinin Öldürülmemesi Gönderen: Sümeyye üzerinde 07 Şubat 2010, 23:04:32 Peygamberimiz Aleyhisselamın Müşrikler Arasında Bulunan Bazı Kişilerin Öldürülmemesini Tavsiye Buyuruşu Peygamberimiz Aleyhisselam: "Anladım ki, Hâşim oğullarından ve başkalarından bazı kişiler, Bedir´e zorlanarak çıkarılmışlardır. Bizim onlarla çarpışmamız gerekmez. O halde, sizden her kim Hâşim oğullarından herhangi birisiyle karşılaşırsa, onu öldürmesin! Kim Ebu´l-Bahterî ile karşılaşırsa, onu öldürmesin! Kim Abbas b. Abdulmuttalib´le karşılaşırsa, onu öldürmesin! Çünkü, onlar ancak isteksiz olarak, zorlanarak Bedir´e çıkarılmışlardır" buyurdu. Bunun üzerine, Ebu Huzeyfe b. Utbe b. Rebia: "Biz babalarımızı, oğullarımızı, kardeşlerimizi ve aşiretimizi öldüreceğiz de, Abbas´ı mı bıraka cağız?! Vallahi, eğer onunla karşılaşırsam, muhakkak onun yüzüne kılıçla vuracağım!" dedi. Peygamberimiz Aleyhisselam, Ebu Huzeyfe´nin böyle söylediğini işitince, Hz. Ömer´e: "Ey Hafsa´nın babası! Resûlullah´ın amcasının yüzüne kılıçla vurulur mu?!" buyurdu. Hz. Ömer: "Yâ Rasûlallah! Beni bırak, onun boynunu kılıçla vurayım? Vallahi o münafıklık yapmıştır!" dedi. Ebu Huzeyfe, ağzından çıkan bu sözünden hayatı boyunca korkmuş durmuş ve: "Benim o günde söylemiş bulunduğum o sözden eman içinde değilim! Ondan hâlâ korkup duruyorum! Buna ancak şehitlik keffaret olabilir!" derdi. Yemâme savaşında da şehit olup, muradına erdi.[236] Allah ondan razı olsun! Peygamberimiz Aleyhisselamın Ebu´l-Bahterî´yi öldürmekten mücahidleri nehy buyurması da, Ebu´l-Bahterî´nin Mekke´de Peygamberimiz Aleyhisselamı çok savunan bir kişi olmaşırıdandı. Kendisi Peygamberimiz Aleyhisselama hiç eziyet etmezdi. Peygamberimiz, ondan, hoşuna git meyen bir hareket görmemişti. Ebu´l-Bahterî, Kureyş müşriklerinin Hâşim ve Muttalib oğulları aleyhinde yazdıkları Sahifeyi bozmak için ayaklanan kişilerdendi. İslâm mücahidlerinden Mücezzer b. Ziyad, savaş meydanında Ebu´l-Bahterî´ye rastlayınca: "Resûlullah Aleyhisselam seni öldürmekten bizi nehy buyurmuştur!" dedi. Ebu´l-Bahterî´nin terkisinde Cünâde b. Müleyha adında bir binek arkadaşı bulunuyordu. Ebu´l-Bahterî: "Bu arkadaşım ne olacak?" diye sordu. Mücezzer: "Hayır! Vallahi, biz senin arkadaşını bırakacaklardan değiliz! Resûlullah Aleyhisselam bize ancak bir tek senin hakkında emir verdi" dedi. Ebu´l-Bahterî: "Hayır! Vallahi, ölürsek, o ve ben birlikte ölürüz! Ben binek arkadaşımı yaşamaya düşkünlüğümden dolayı bıraktığımı Mekke kadınlarına söylet mem!" dedi. Mücezzer, Ebu´l-Bahterî´yi deveden indirip de o çarpışmaktan başkasına yanaşmadığı zaman, çarpıştılar ve Mücezzer onu vurup öldürdükten sonra Peygamberimiz Aleyhisselama geldi ve: "Seni hak ile peygamber gönderen Allah´a yemin ederim ki; onu esir edip sana getireyim diye çok uğraştım. O ise yanaşmadı, ancak benimle çarpıştı. Ben de onunla çarpıştım ve kendisini öldürdüm!" dedi.[237] Peygamberimiz Aleyhisselam, Haris b. Âmirb. Nevfel hakkında da: "Onu esir ediniz! Öldürmeyiniz! Çünkü, o Bedir´e gönülsüz olarak çıkarıldı" buyurmuştu. Fakat, Hubeyb b. Yesaf, onu bilmeyerek öldürdü. Peygamberimiz Aleyhisselam, onun öldürüldüğünü haber alınca: "Eğer ben onu öldürülmeden önce bulsaydım, kendisini kadınlarına bırakırdım!" buyurdu.[238] Hz. Ali derki: "Abbas b. Abdulmuttalib´i Ensardan kısacık boylu bir zât esir edip Resûlullah Aleyhisselamın yanı na getirince, Abbas: ´Yâ Rasûlallah! Vallahi beni bu adam esir etmedi. Beni insanların en güzel yüzlüsü, başının saçı iki yana ayrılmış, kır bir ata binmiş, şu cemaat arasın da göremediğim bir kimse esir etti!´ dedi. Ensârî: ´Yâ Rasûlallah! Onu ben esir ettim!´ diyerek ısrar edince, Peygamberimiz Aleyhisselam, ona: ´Sesini çıkarma! Allah seni şerefli bir melekle destekledi!´ buyurdu."[239] Hz. Abbas´ı esir ettiğini söyleyen zât, Ensardan Ebu´l-Yeser Ka´b b. Amr olup, kendisi çelimsiz, kısa boylu idi. Hz. Abbas ise gövdeli, iri yarı idi. Peygamberimiz Aleyhisselam, Ebu´l-Yeser´e: "Ey Ebu´l-Yeser! Abbas´ı sen nasıl esir edebildin!?" diye sordu. Ebu´l-Yeser: "Yâ Rasûlallah! Onu esir edebilmek için, ne bundan önce, ne de bundan sonra hiç görmediğim bir zât bana yardımda bulundu. Onun şekil ve şemaili şöyle şöyle idi!" dedi. Peygamberimiz Aleyhisselam: "Sen Abbas´ı esir alırken, Allah sana şerefli bir melekle yardım etmiş!" buyurdu.[240] Ebu´l-Yeser Hz. Abbas´la karşılaştığı zaman, o, ayakta donmuş gibi duruyordu. Ebu´l-Yeser, ona: "Resûlullah Aleyhisselam seni öldürmekten bizi nehy buyurdu" deyince, Hz. Abbas "Bu, onun akra ba hakkını ilk gözetmesi, onlara ilk iyiliği değildir!" dedi.[241] [236] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 281, İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 1 , s. 10-11, Taberî, Târîh, c. 2, s. 282, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 3, s. 140-1 41, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 1 28-1 29, Zehebî, Megâzî, s. 90-91. [237] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre,c.2,s. 281-282, Taberî, Târih, c. 2, s. 282, İbn Abdilberr, İstiâb, c. 4, s. 1459-1460, İbn Esîr,Usdu´l-gâbe, c. 5, s. 64-65, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 3, s. 285. [238] Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 81. [239] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 117, Zehebî, Megâzî, s. 65, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 3, s. 278, Heysemî,Mecmau´z-zevâid, c. 6, s. 76. [240] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 4, s. 12, Ahmedb. Hanbel, Müsned,c. 1 ,s. 353, Taberî, Târih,c. 2, s. 288,289, Ebu Nuaym ,Delâilü´n-nübüvve, c. 2, s. 471-472. [241] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 4, s. 12. M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 3/337-341. |