Peygamberimiz as ın Müşriklerden Bazılarinin Öldürülmemesi

Peygamberimiz Aleyhisselamın Müşrikler Arasında Bulunan Bazı Kişilerin Öldürülmemesini
Tavsiye Buyuruşu

Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Anladım ki, Hâşim oğullarından ve başkalarından bazı kişiler, Bedir´e zorlanarak çıkarılmışlardır. Bizim onlarla çarpışmamız gerekmez.

O halde, sizden her kim Hâşim oğullarından herhangi birisiyle karşılaşırsa, onu öldürmesin! Kim Ebu´l-Bahterî ile karşılaşırsa, onu öldürmesin! Kim Abbas b. Abdulmuttalib´le karşılaşırsa, onu öldürmesin! Çünkü, onlar ancak isteksiz olarak, zorlanarak Bedir´e çıkarılmışlardır" buyurdu. Bunun üzerine, Ebu Huzeyfe b. Utbe b. Rebia:

"Biz babalarımızı, oğullarımızı, kardeşlerimizi ve aşiretimizi öldüreceğiz de, Abbas´ı mı bıraka cağız?!

Vallahi, eğer onunla karşılaşırsam, muhakkak onun yüzüne kılıçla vuracağım!" dedi.

Peygamberimiz Aleyhisselam, Ebu Huzeyfe´nin böyle söylediğini işitince, Hz. Ömer´e:

"Ey Hafsa´nın babası! Resûlullah´ın amcasının yüzüne kılıçla vurulur mu?!" buyurdu.

Hz. Ömer:

"Yâ Rasûlallah! Beni bırak, onun boynunu kılıçla vurayım?

Vallahi o münafıklık yapmıştır!" dedi.

Ebu Huzeyfe, ağzından çıkan bu sözünden hayatı boyunca korkmuş durmuş ve:

"Benim o günde söylemiş bulunduğum o sözden eman içinde değilim!

Ondan hâlâ korkup duruyorum!

Buna ancak şehitlik keffaret olabilir!" derdi.

Yemâme savaşında da şehit olup, muradına erdi.[236]

Allah ondan razı olsun!

Peygamberimiz Aleyhisselamın Ebu´l-Bahterî´yi öldürmekten mücahidleri nehy buyurması da, Ebu´l-Bahterî´nin Mekke´de Peygamberimiz Aleyhisselamı çok savunan bir kişi olmaşırıdandı.

Kendisi Peygamberimiz Aleyhisselama hiç eziyet etmezdi. Peygamberimiz, ondan, hoşuna git meyen bir hareket görmemişti.

Ebu´l-Bahterî, Kureyş müşriklerinin Hâşim ve Muttalib oğulları aleyhinde yazdıkları Sahifeyi bozmak için ayaklanan kişilerdendi.

İslâm mücahidlerinden Mücezzer b. Ziyad, savaş meydanında Ebu´l-Bahterî´ye rastlayınca:

"Resûlullah Aleyhisselam seni öldürmekten bizi nehy buyurmuştur!" dedi.

Ebu´l-Bahterî´nin terkisinde Cünâde b. Müleyha adında bir binek arkadaşı bulunuyordu.

Ebu´l-Bahterî:

"Bu arkadaşım ne olacak?" diye sordu.

Mücezzer:

"Hayır! Vallahi, biz senin arkadaşını bırakacaklardan değiliz!

Resûlullah Aleyhisselam bize ancak bir tek senin hakkında emir verdi" dedi.

Ebu´l-Bahterî:

"Hayır! Vallahi, ölürsek, o ve ben birlikte ölürüz!

Ben binek arkadaşımı yaşamaya düşkünlüğümden dolayı bıraktığımı Mekke kadınlarına söylet mem!" dedi.

Mücezzer, Ebu´l-Bahterî´yi deveden indirip de o çarpışmaktan başkasına yanaşmadığı zaman, çarpıştılar ve Mücezzer onu vurup öldürdükten sonra Peygamberimiz Aleyhisselama geldi ve:

"Seni hak ile peygamber gönderen Allah´a yemin ederim ki; onu esir edip sana getireyim diye çok uğraştım.

O ise yanaşmadı, ancak benimle çarpıştı. Ben de onunla çarpıştım ve kendisini öldürdüm!" dedi.[237]

Peygamberimiz Aleyhisselam, Haris b. Âmirb. Nevfel hakkında da:

"Onu esir ediniz! Öldürmeyiniz! Çünkü, o Bedir´e gönülsüz olarak çıkarıldı" buyurmuştu.

Fakat, Hubeyb b. Yesaf, onu bilmeyerek öldürdü.

Peygamberimiz Aleyhisselam, onun öldürüldüğünü haber alınca:

"Eğer ben onu öldürülmeden önce bulsaydım, kendisini kadınlarına bırakırdım!" buyurdu.[238]

Hz. Ali derki:

"Abbas b. Abdulmuttalib´i Ensardan kısacık boylu bir zât esir edip Resûlullah Aleyhisselamın yanı na getirince, Abbas:

´Yâ Rasûlallah! Vallahi beni bu adam esir etmedi.

Beni insanların en güzel yüzlüsü, başının saçı iki yana ayrılmış, kır bir ata binmiş, şu cemaat arasın da göremediğim bir kimse esir etti!´ dedi.

Ensârî:

´Yâ Rasûlallah! Onu ben esir ettim!´ diyerek ısrar edince, Peygamberimiz Aleyhisselam, ona:

´Sesini çıkarma! Allah seni şerefli bir melekle destekledi!´ buyurdu."[239]

Hz. Abbas´ı esir ettiğini söyleyen zât, Ensardan Ebu´l-Yeser Ka´b b. Amr olup, kendisi çelimsiz, kısa boylu idi.

Hz. Abbas ise gövdeli, iri yarı idi.

Peygamberimiz Aleyhisselam, Ebu´l-Yeser´e:

"Ey Ebu´l-Yeser! Abbas´ı sen nasıl esir edebildin!?" diye sordu.

Ebu´l-Yeser:

"Yâ Rasûlallah! Onu esir edebilmek için, ne bundan önce, ne de bundan sonra hiç görmediğim bir zât bana yardımda bulundu. Onun şekil ve şemaili şöyle şöyle idi!" dedi.

Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Sen Abbas´ı esir alırken, Allah sana şerefli bir melekle yardım etmiş!" buyurdu.[240]

Ebu´l-Yeser Hz. Abbas´la karşılaştığı zaman, o, ayakta donmuş gibi duruyordu.

Ebu´l-Yeser, ona:

"Resûlullah Aleyhisselam seni öldürmekten bizi nehy buyurdu" deyince, Hz. Abbas "Bu, onun akra ba hakkını ilk gözetmesi, onlara ilk iyiliği değildir!" dedi.[241]

[236] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 281, İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 1 , s. 10-11, Taberî, Târîh, c. 2, s. 282, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 3, s. 140-1 41, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 1 28-1 29, Zehebî, Megâzî, s. 90-91.

[237] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre,c.2,s. 281-282, Taberî, Târih, c. 2, s. 282, İbn Abdilberr, İstiâb, c. 4, s. 1459-1460, İbn Esîr,Usdu´l-gâbe, c. 5, s. 64-65, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 3, s. 285.

[238] Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 81.

[239] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 117, Zehebî, Megâzî, s. 65, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 3, s. 278, Heysemî,Mecmau´z-zevâid, c. 6, s. 76.

[240] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 4, s. 12, Ahmedb. Hanbel, Müsned,c. 1 ,s. 353, Taberî, Târih,c. 2, s. 288,289, Ebu Nuaym ,Delâilü´n-nübüvve, c. 2, s. 471-472.

[241] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 4, s. 12.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 3/337-341.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın