Peygamberimiz as ın Müseylime yi tekrar islâmiyete davet edişi

Peygamberimiz Aleyhisselamın Müseylime´yi Tekrar İslâmiyete Davet Edişi

Peygamberimiz Aleyhisselam yazdırıp Amr b. Ümeyyetü´d-Damrî ile gönderdiği bir yazı ile Müseylimetül-Kezzab´ı tekrar İslâmiyete davet etti.

Peygamberimiz Aleyhisselamın yazısına Müseylime biryazı ile karşılık verdi.[198]

Karşılık yazısında şöyle dedi:

"Allah´ın Resûlü Müseylime´den Allah´ın Resûlü Muhammed´e,

Selam olsun sana!

Bundan sonra derim ki: Ben bu işte (peygamberlikte) seninle ortak oldum.

Yerlerin yarısı bizimdir, yarısı da Kureyşîl erindir.

Fakat Kureyşîler aşın giden, adalet gözetmeyen bir kavimdir. [199]

Bunu Cârudu´l-Hanefîyazdı." [200]

Müseylime´nin bu yazısını Peygamberimiz Aleyhisselama onun iki elçisi getirmişti. [201]

Elçilerden birisi Abdullah b. Nevana, [202] veya İbn Nevâha diye anılan Beni Âmir b. Hanîfelerden Ubâde b. Haris, [203] diğeri de İbn Üsâl idi. [204]

Müseylime´nin yazısı okununca, Peygamberimiz Aleyhisselam iki elçiye:

"Siz ne diyorsunuz? [205]

Siz de onun dediği gibi mi, o da peygamberdir mi diyorsunuz?" diye sordu.

Elçiler

"Evet! [206] Biz de onun dediği gibi deriz!" dediler. [207]

Peygamberimiz Aleyhisselam, onlara:

"Siz benim Resûlullah olduğuma şehadet ediyor musunuz?" diye sordu.

Elçiler

"Biz Müseylime´nin Resûlullah olduğuna şehadet ediyoruz!" dediler.

Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Siz iman etmezseniz, ben Allah´a ve Resûlüne iman etmişimdir! [208]

Vallahi, elçiler öldürülmez olsaydı, muhakkak ikinizin de boynunu vururdum!" buyurdu. [209]

Peygamberimiz Aleyhisselam Hz. Ali´yi çağırdı ve:

"Yaz!" buyurdu. [210]

"Bismillâhirrahmânirrahîm

Allah´ın Resûlü Muhammed´den çok yalancı Müseylimeye!

Hakka tâbi olan, uyanlara selam olsun!

Bundan sonra bilesin ki: Yer Allah´ındır! O, kullarından kimi dilerse onu ona vâris kılar!

Akibet takvâlıların (Allah´ın buyruklarını yerine getiren, yasakladıklarından da sakınanlarındır." [A´râf: 128] [211]

Peygamberimiz Aleyhisselam, bu yazıyı Müseylime´ye Zübeyr b. Avvam´ın kardeşi Sâib b. Avvam ile gönderdi. [212]

Peygamberimiz Aleyhisselamla Müseylimetü´l-Kezzab arasında cereyan eden bu hadise, Hicretin 10. yılının sonunda, [213] Peygamberimiz Aleyhisselamın Veda Haccından dönüşünden sonra idi. [214]

[198] İbn Sa´d, c. 1.S.273.

[199] E bu Hanffe, Müsned, s. 49, İbn İshak, c. 4, s. 247, Belâzurî, Fütûh, c.1, s. 106, Taberî, c. 3, s. 166, Beyhakî, Delâil, c. 5, s. 331, İbn Esir, Kâmil,c. 2, s. 299-300, Zehebî, Megâzî, s. 570, Ebu´l-Fidâ, c. 5, s. 51, İbn Kayyım, c. 3, s. 37, İbn Haldun, c. 2, ks. 2, s. 58, Kastalânf, c. 1, s. 312, Diyarbekrî, c. 2, s. 157, Halebî, c. 3, s. 256.

[200] Belâzurî, c. 1,5.106.

[201] Ebu Hanffe, s. 49, İbn İshak, c. 4, s. 247, Taberî, c. 3, s. 166-167, İbn Esîr, c. 2, s. 299, İbn Kayyım , c. 3, s. 38 .Diyarbekrî, c.2,s.157.

[202] Ebu Dâvud, c. 3, s. 84, Beyhakî, c. 5, s. 332, Ebu´l-Fidâ, c. 5, s. 52.

[203] Belâzurî, c. 1,5.105.

[204] Beyhakî, c. 5, s. 332, Ebu´l-Fidâ, c. 5, s. 52, İbn Kayyım, c. 3, s. 38.

[205] Ebu Hanffe, Müsned, s. 49, İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 247, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 487-488, Ebu Dâvud, c. 3, s. 84.

[206] Beyhakî, c. 5, s. 332, Ebu´l-Fidâ, c. 5, s. 52, İbn Kayyım, c. 3, s. 37.

[207] Ebu Hanffe, s. 49, İbn İshak, c. 4, s. 247, Ahmed, c. 3, s. 483, Ebu Dâvud, c. 3, s. 84, Taberî, c. 3, s. 167, Beyhakî, c. 5, s. 332, Ebu´l-Fidâ, c. 5, s. 52, İbn Kayyım , c. 3, s. 37-38.

[208] Dârimî,c. 2, s. 153, Beyhakî, c. 5, s. 332, Ebu´l-Fidâ, c. 5, s. 52, İbn Kayyım, c. 3, s. 38.

[209] Ebu Hanffe, s. 49, İbn İshak, c. 4, s. 247, Ahmed, c. 3, s. 488, Ebu Dâvud, c. 4, s. 84, Dârimî, c. 2, s. 153, Taberî, c. 3, s. 167, Beyhakî, c. 5, s. 332, Zehebî, Megâzî, s. 569-570, Ebu´l-Fidâ, c. 5, s. 52, İbn Kayyım, c. 3, s. 38, Kastalânf, c. 1, s. 312, Halebî, c. 3, s. 256, Zürkânf, c. 4, s. 22.

[210] Ebu Hanffe, s. 49.

[211] Ebu Hanffe, s. 49, İbn İshak, c.4, s. 247, İbn Sa´d, c. 1, s. 273, Belâzurî, c. 1, s. 106, Yâkubî, c. 1 , s. 106, Taberî, c. 3, s. 167, Beyhakî, c. 5, s. 331, İbn Esîr, c. 2, s. 300, Zehebî, s. 570, Ebu´l-Fidâ, c. 5, s. 51, İbn Kayyım, c. 3, s. 37 Kastalânf, c. 1 ,s. 312, Diyarbekrî, c. 2, s. 157, Halebî, c. 3, s. 256, Zürkânf, c.4, s. 22.

[212] İbn Sa´d, c.1, s. 273.

[213] İbn İshak, c.4, s. 247, Taberî, c. 3, s. 167, Beyhakî, c. 5, s. 331, Zehebî, s. 570.

[214] İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 300, İbn Haldun, c. 2, ks. 2, s. 58, Diyarbekn, c. 2, s. 158.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 8/221-223.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın