Peygamberimiz as ın Mescidinin Fazileti

Peygamberimiz Aleyhisselamın Mescidinin Fazileti

Peygamberimiz Aleyhisselam: "Üç mescidden:

Mescid-i Haram´dan (Kabe Mescidinden),

Benim şu mescidimden,

Mescid-i Aksâ´dan

başka hiçbir mescide (ziyaret etmek, sevap kazanmak maksadıyla) sefier edilmez!" buyur-muşlardır.[128]

Mukaddes bir yerde namaz kılmış olmak için, Tur Mescidine kadar giden Basra b. Ebi Basra, dönüşünde, Ebu Hureyre ile karşılaştı.

E bu Hureyre, ona:

"Nereden geliyorsun?" diye sordu.

O da:

"Tur´dan geliyorum. Orada namaz kıldım!" dedi.

Ebu Hureyre:

"EğerTur´a gitmeden önce seninle görüşmüş olsaydım, gitmiş olduğun yere kadar hiç de gitmezdin.

Çünkü, ben Resûlullah Aleyhisselamın:

´Üç mescidden:

Mescid-i Haram´dan,

Benim şu mescidimden,

Mescid-i Aksa´dan başka mescidi ere (mukaddes bir yerde namaz kılmış olmak için) sefer edilmez!1 buyurduğunu işittim" dedi.[129]

Peygamberimiz Aleyhisselam da, bir gün kendisiyle vedalaşmaya gelen bir zâtla[130] vedalaşırken, ona:

"Nereye gitmek istiyorsun?" diye sorunca bu zât:

"Beytü´l-Makdis´e (Kudüs´e) gitmek istiyorum" dedi.[131]

Peygamberimiz Aleyhisselam ona bir hacet veya ticaret için mi gitmek istediğini sordu.

Erkam b. Ebi´l-Erkam:

"Hayır! Vallahi, yâ Nebiyyallah! Ben, sadece Beytü´l-Makdiste namaz kılmak istiyorum" dedi.[132]

Bunun üzerine, Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Benim şu mescidimde kılınan bir namaz, Mescid-i Haram müstesna, başka mescidde kılınan bin namazdan daha hayırlı, daha faziletlidir" buyurdu.[133]

Erkam b. Ebi´l-Erkam da Beytü´l-Makdis´e gitmekten vazgeçti.[134] Bu husustaki hadis-i şerif; sudur sebebi açıklanmaksızın da rivayet olunmuştur. [135]

Hastalanan ve "Allah bana şifa verirse, gidip Beytü´l-Makdis´te namaz kılayım!" diyerek adakta bulunan bir kadın, hastalıktan kurtulunca, yol hazırlıklarını görmüş ve yola çıkacağı sırada Peygamberimiz Aleyhisselamın zevcesi Hz. Meymune onu uğramış, selamlaştıktan sonra kadın durumu anlatınca, Hz. Meymune ona:

"Evinde otur! Yol için yaptıklarını ye! Namazını da Resûlullah Aleyhisselamın mescidinde kıl!

Çünkü, ben; Resûlullah´ın, mescidinde kılınacak bir namazın, Kabe Mescidi müstesna, başka mescidlerde kılınacak bin namazdan daha faziletli olduğunu söylediğini işittim!" demiştir.[136]

Mescidin Yanına Peygamberimiz Aleyhisselamın Zevceleri İçin Odalar Yapılması

Mescidin yanına, kerpiçten, önce iki oda yapıldı ve bu odaların üzerleri de, hurma gövdeleri ve dallarıyla tavanlandı.[137]

Peygamberimiz Aleyhisselamın daha sonraki zevceleri için de, Hz. Âişe´nin odasıyla Kıble arasında, Mescidin doğusuna düşen kısmında odalar yapıldı ve yapılan odaların sayısı zamanla dokuzu buldu.[138] Odalardan dördü kerpiçten, beşi taştandı.[139]

Odalardan bazısı hurma gövdelerinden, Bağdadî tarzında yapılarak üzerleri çamurla sıvanmış, hurma dallarıyla tavanlanmıslardı.

Hasan b. Ebi´l-Hasan der ki:

"Ben, ergenlik çağına henüz basmış bulunduğum sırada, Peygamberimiz Aleyhisselamın odalarına girmiş, elimle uzanıp tavanına değmiştim.

Tavanına döşenen servi veya ardıç kütüğünün üzerine, kıldan dokunmuş bir çul gerilmişti.[140]

Odaların kapılarına da, kapı yerine, siyah kıldan dokunmuş perdeler tutulmuştu."![141]

Peygamberimiz Aleyhisselamın Mescid Yanındaki Evine Taşınışı

Peygamberimiz Aleyhisselam; Mescid ile yanındaki odalar yapılıncaya kadar Ebu Eyyub Halid b. Zeyd el-Ensarînin evinde kaldıktan sonra, kendi evine taşındı.[142] Ebu Eyyub el-Ensarî´nin evinde yedi ay kaldı.[143]

Ezan

Ezan; lügatta, bil dirin ek;[144] şeriat dilinde ise, namaz vakitlerini, kendisine mahsus olan lafızlarla bildirmek demektir.[145]

Müslümanları namaza davet için okunan ezan meşru olmadan önce, Müslümanlar davetsiz olarak biraraya toplanıp namaz vaktini beklerlerdi.[146] Namaz için nida edilmezdi.

Bir gün, bu husus hakkında konuşuldu.

Bazıları:

"Hıristiyanların çanı gibi, çan kullanılsın!"

Bazıları da:

"Çan olmasın da, Yahudilerin boruları gibi boru çalınsın!" dediler.

Hz. Ömer:

"Halkı namaza çağırmak için ne diye bir adam göndermezsiniz?" dedi.

Bunun üzerine, Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Kalk ey Bilal! Namaz için seslen!" buyurdu.[147]

Bundan sonra, Bilal-i Habeşî:

"Essalâte câmiaten=Cemaatle namaza!" diyerek halkı toplardı.[148]

Müslümanlardan birisi de, Medine´nin sokaklarında:

"Essalât! Essalât!" diyerek koşa koşa dolaşır, Müslümanları namaza davet ederdi.

Davetin bu tarzı Müslümanlara zahmetli gelince:

"Yâ Rasûlallah! Namaza davet için, bir nâkus (çan) edinsek?" dediler.

Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Bu, Hıristiyanlara mahsustur!" buyurdu.

"Boru edinip çalsak?" dediler.

Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Bu da, Yahudilere mahsustur!" buyurdu.[149]

"Yüksek bir yerde ateş yaksak?" dediler.

Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Bu da, Mecusîlere mahsustur!" buyurdu.[150]

Halkı namaza nasıl toplayabileceğini düşünürken, Peygamberimiz Aleyhisselama:

"Namaz vakti gelince, bir bayrak dik! Onu görenler birbirlerine haber verirler" denildi.

Peygamberimiz Aleyhisselam bunu da beğenmedi.[151]

Hicretin birinci yılında, Peygamberimiz Aleyhisselamın mescidi yapıldıktan sonra,[152] Müslümanların kendilerini namaza toplayacak birşey düşündükleri ve içlerinden bazılarının boru, bazılarının da çan çalınması teklifinde bulundukları,[153] Peygamberimiz Aleyhisselamın ise bunların hiçbirisini benimsemediği sırada idi ki,[154] Ensardan Abdullah b.Zeyd b. Abdi Rabbih´e, rüyasında ezan gösterildi.[155]

Abdullah b. Zeyd, Peygamberimiz Aleyhisselamın yanına gidip, rüyasını anlattı:

"Yâ Rasûlallah! Bu gece[156] uyurken, elinde bir çan taşıyan,[157] üzerinde altlı üstlü iki parça yeşil elbise bulunan[158] bir adam yanıma çıkageldi. Ona:

´Ey Allah´ın kulu! Bu çanı bana satmaz mısın?´ dedim.

Bana:

´Onu ne yapacaksın?´ diye sordu.

Ona:

´Halkı onunla namaza çağıracağız!´ dedim.

Bana:

´Ben sana bundan daha hayırlısını göstersem olmaz mı?´ dedi.[159]

´Olur! Göster![160] Nedir o?1 dedim .[161]

Bana:

´Allâhu ekber! Allâhu ekber!

Allâhu ekber! Allâhu ekber!

Eşhedü en lâ ilahe illallah!

Eşhedü en lâ ilahe illallah!

Eşhedü enne Muhammederresûlullah!

Eşhedü enne Muhammederresûlullah!

Hayye alessalah!

Hayye alessalah!

Hayye alelfelah!

Hayye alelfelah!

Allâhu ekber! Allâhu ekber!

Lâ ilahe illallah! dersin´[162] dedikten sonra, benden biraz uzaklaştı, sonra da:

´Namaza kalkacağın sırada da:

´Allâhu ekber! Allâhu ekber!

Eşhedü en lâ ilahe illallah!

Eşhedü enne Muhammederresûlullah!

Hayye alessalah!

Hayye alessalah!

Kad kametissalah!

Kad kametissalah

Allâhu ekber!

Allâhu ekber!´ dersin1 dedi."[163]

Abdullah b. Zeyd der ki:

"Sabaha çıktığım zaman, Resûlullah Aleyhisselamın yanına gittim.

Rüyada gördüğümü, kendisine haber verdim.

´İnşaallah, bu rüya hak ve gerçektir buyurdu.

´Bilal ile kalk da, gördüğünü ona telkin et, ezberlet de, ezanı o okusun! Çünkü, onun sesi seninkinden daha yüksek, daha gürdür! buyurdu.[164]

Bilal ile kalktım.

Ben ona telkin etmeye başladım, o da okumaya başladı."[165]

Peygamberimiz Aleyhisselama bu hususta vahiy de gelmişti.[166]

Hz. Ömer evinde bulunduğu sırada Bilal-i Habeşî´nin okuduğu ezanı işitir işitmez ridasını sürüyerek Peygamberimiz Aleyhisselamın yanına gelip:

"Ey Allah´ın Peygamberi! Seni hak dinle gönderen Allah´a yemin ederim ki, onun (Abdullah b. Zeyd´in) gördüğü şeyin tıpkısını ben de görmüştüm!" dedi.

Peygamberimiz Aleyhisselam, Allah´a hamd ettikten sonra: [167]

"Vahiy seni geçti!" buyurdu.[168]

Neccar oğullarından bir hatun,[169] Zeyd b. Sabit´in annesi Nevar Hatun[170] derki:

"Benim evim, Mescidin çevresinde bulunan evlerin en yükseği idi.[171]

Resûlullah Aleyhisselamın mescidi yapılıncaya kadar,[172] Bilal her sabah[173] ezanı onun üzerinde okurdu.[174]

Seher vakti gelir, onun üzerine oturur, şafak sökünceye kadar gözler, şafağın söktüğünü görünce, ayağa kalkıp:

´Ey Allah´ım! Sana hamd eder, Kureyş müşriklerinin Senin dinine karşı koymalarına, ayaklanmalarına karşı yardımını dilerim´ derdi.[175]

Vallahi, onun bu kelimeleri terkettiği bir tek gece bile bulunduğunu bilmiyorum.[176]

Sonra, ezanı okumaya başlardı.[177]

Mescid yapıldıktan sonra da, ezanı onun sırtında (üzerinde) okurdu.[178]

[128] İbn Ebi Şeybe, Musannef, c. 2, s. 374, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 71, Buhârî, Sahih, c. 2, s. 250, Müslim, Sahîh,c. 2, s. 1014, Ebu Dâvud, Sünen, c. 2, s. 216, Tirmizî, Sünen, c. 2, s. 271 , İbn Mâce, Sünen, c. 1 , s. 452, Nesâf, Sünen, c. 2, s. 37, 38, Dârimî, Sünen, c. 1, s. 271, Beyhakî, Sünenü´l-kübrâ, c. 10, s. 82.

[129] Mâlik, Muvatta, c. 1,s.1O9, Ahmedb. Hanbel, Müsned, c. 6, s. 397, 398.

[130] Erkam b. Ebi´l-Erkam´la (Zehebî, Siyeru a´lâmi´n-nübelâ, ...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın