Urve b. Mesud un müslüman olup taiflileri müslümanlığa davet edişi

Urve b. Mes´ud´un Müslüman Olup Taiflileri Müslümanlığa Davet Edişi ve Şehit Edilişi

Peygamberimiz Aleyhisselam Taiflileri kuşattığı sırada, Urve b. Mes´ud ile Gaylan b. Seleme, Taif savunması için debbâbe, mancınık vesaire yapma sanatını öğrenmek üzere Cüreş´te bulunuyordu.[418]

Peygamberimiz Aleyhisselam Taif´ten ayrıldıktan sonra Urve b. Mes´ud Taife dönmüş; bir müddet, debbâbe, büyük küçük mancınıklar yapmakla uğraşmış; [419] nihayet, Yüce Allah onun kalbine İslâmiyet sevgisi düşürmüştü. [420]

Urve b. Mes´ud, Hicretin 9. yılı Rebiülevvel ayında Medine´ye, Peygamberimiz Aleyhisselamın yanı na gel di . [421] Müslüman oldu. [422]

Peygamberimiz Aleyhisselam, onun Müslüman oluşuna çok sevindi.

Urve b. Mes´ud, Medine´de Hz. Ebu Bekir´in evine inmişti.

Muğîre b. Şube, amcasını, kendi evine götürülünceye kadar, bırakmadı. [423]

Muğîre b. Şube, Urve b. Mes´ud´un yeğeni idi. [424]

Urve b. Mes´ud:

"Yâ Rasûlalları! Bana izin ver de, kavmimin yanına gidip onları İslâmiyete davet edeyim.

Vallahi, ben gelip geçmiş dinler içinde bunun gibisini görmedim! Ben ashab ve kavmimin yanına öyle hayırlı bir varışla varacağım ki, hiçbir kimse hiçbir zaman kavmine benim varışım gibi varmaya caktır!" dedi. [425]

Peygamberimiz Aleyhisselam, Taif halkının öteden beri onurlanıp büyüklenip Müslümanlıktan kaçındıklarını bildiği için: [426]

"Onlar seni öldürürler!" buyurdu. [427]

Urve b. Mes´ud:

"Yâ Rasûl ali ah! Ben onlara öz evlatlarından daha sevgiliyimdir!" dedi. [428]

Gerçekten de, Urve b. Mes´ud, Taif halkı içinde sevilir, sayılır, sözü dinlenir bir zât idi. [429]

Onu Kureyş müşrikleri de böyle kabul ederlerdi.

Kur´ân-ı Kerîm´de açıklandığına göre, Kureyş müşrikleri:

"Şu Kur´an (indirilecekse) iki memleketin birinden, büyük bir adama indirilmeli değil miydi?" demişlerdi. [430]

İki memleketin biri Mekke, diğeri Taif´ti.

Kureyş müşriklerinin büyük adamlardan maksatları da, Mekke´deki Velid b. Muğîre ile Taifteki Urve b. Mes´ud gibi kişilerdi. [431]

Urve b. Mesud, simaca, İsa Aleyhisselamı andırırdı. [432]

Urve b. Mes´ud, Taiflileri İslâmiyete davet için izin verilmesi hakkındaki dileğini tekrarladı.

Peygamberimiz Aleyhisselam da, yine:

"Onlar seni öldürürier! [433] Onlar seni öldürürler diye korkuyorum!" buyurdu. [434]

Urve b. Mes´ud:

"Yâ Rasûlallah! Onlar, beni uykuda bulsalar uyandırmaz, uyandırmaya kıyamazlar!" dedi. [435] Onların yanlarına gitmek üzere üç kez için istedi.

Bunun üzerine, Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Eh, gitmek istiyorsan, git!" buyurdu. [436]

Urve b. Mes´ud, aralarındaki mevkii sebebiyle Taiflilerin kendisine aykırı davranmayacaklarını, karşı koymayacaklarını umuyordu. [437]

Urve b. Mes´ud kalkıp Taife doğru yola çıktı. Beş gün gittikten sonra akşamleyin kavmine ulaştı, hemen evine girdi. [438]

Taifliler, Urve´nin Rabbe putuna uğramadan, onu ziyaret etmeden evine girişinden hoşlanmadılar, ondan kuşkulandılar.

Sonra da, kendi kendilerine:

"Yolculuk hali onu bundan alıkoymuş olabilir!" dediler. [439]

Sakîf kavmi Urve´nin evine geldiler, onu Cahiliye ve müşriklik devrinin selamıyla selamladılar. [440]

Urve b. Mes´ud, onlara karşı müşriklik selamını tanımayan, ondan hoşlanmayanların ilki oldu[441] ve:

"Bana ´Esselâmü aleyküm!´ diyerek, [442] Cennetliklerin selamıyla selam vermenizi size tavsiye eder im" dedi. [443]

Sonra da, onları Müslümanlığa davet etti:

"Ey kavmim! Siz beni herhangi bir kötülükle suçlayabilir misiniz?

Siz, benim soy sopça en seçkininiz, servetçe en zengininiz, cemaatçe de en güçlünüz olduğumu biliyor değil misiniz?

Beni, İslâmiyete girmeye sevkeden, ancak, başkalarının göremediği şeyi benim onda görmüş olmamdır!

Gelin, öğüdümü dinleyin! Bana aykırı davranmayın!

Vallahi, benim size getirip sunduğum şeyden daha üstününü, hiçbir elçi kavmine getirip sun mam ıştır!" dedi.

Fakat, Sakîfler ona hakaret ettiler.

Onun çevresini sardılar ve:

"Lâfa andolsun ki; zaten senin Rabbe´ye yaklaşmadığın ve onun yanında saçını kazıtmadığın zaman, dininden ayrılmış olduğun bizim içimize doğmuştu!" dediler. [444]

Urve b. Mes´ud onlara karşı çok yumuşak davrandı.

Taifliler ise, toplanıp onun hakkında yapacakları şeyi kararlaştırmak üzere yanından ayrıldılar.

Urve b. Mes´ud, tanyeri ağarmaya başladığı zaman, [445] köşkünün üzerine çıktı. [446]

Namaz için ezan okudu. [447]

Allah´tan başka hiçbir ilah olmadığına ve Muhammed Aleyhisselamın Resûlullah olduğuna[448] şehadet etti. [449]

Kendisinin Müslüman olduğunu açıkladı ve Taif halkı olan Sakîfleri İslâmiyete davet etti. [450]

Taifliler, her köşeden, ona doğru vardılar. [451] Her taraftan, onu oka tuttular. [452]

Benî Maliklerden Benî Salim b. Malik´in kardeşi Evs b. Avfın attığı ok, Urveye isabet etti.

Oku Ahlâftan Benî Attâb b. Maliklerden Vehb b. Cabir adındaki kişinin attığı da sanılmıştir. [453] Urve b. Mes´ud da Ahlâftan (yani Sakîflerin başka kabilesinden) idi. [454]

Atılan ok U rve b. Mes´ud´un bilek damarını kesti. Kan dindirilemedi.

Okun Evs b. Avf tarafından atıldığı gerçekleştiği için; [455] Gaylan b. Seleme, Kinane b. Abdi Yal il, Hakem b. Amr ve Ahlâfın diğer ileri gelenleri silahlandılar, çarpışmak için yığınak yaptılar ve:

"Ya Benî Maliklerin başkanlarından on kişi öldürüp Urve´nin öcünü alacağız,ya da en son fendimize kadar öleceğiz!" dediler. [456]

418] İbn İshak, İbnHişam, Sîre,c.4,s. 121, Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 924.

[419] Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 960.

[420] Vâkıdî, c. 3, s. 960, İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 5, s. 503.

[421] İbn Sa´d, Tabakât, c. 5, s. 503.

[422] İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 128, Vâkıdî, c. 3, s. 960, İbn Sa´d, c. 5, s. 503.

[423] İbn Sa´d, Tabakât, c. 5, s. 503.

[424] Hâkim, Müstedrek, c. 3, s. 615.

[425] Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 960.

[426] İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 182, Taberî, Târih, c. 3, s. 140.

[427] İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 182, Vâkıdî, c. 3, s. 960, İbn Sa´d, c. 5, s. 503.

[428] İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 182, Vâkıdî, c. 3, s. 960, İbn Sa´d, c. 5, s. 503, Taberî, c. 3, s. 140.

[429] İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 182, Taberî, c. 3, s. 140.

[430] Zuhruf 31 .

[431] Taberî, Tefsir, c. 5, s. 65-66, İbn Abdilberr, İstiâb, c. 3, s. 1067.

[432] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 2, s. 41, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 2, s. 528, Müslim, Sahih, c. 1 , s. 153.

[433] Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 960.

[434] Hâkim, Müstedrek, c. 3, s. 615-616, Heysemî, Meonau´z-zevâid, c. 9, s. 386, İbn Hacer, el-İsâbe, c. 3, s. 477.

[435] Vâkıdî, c. 3, s. 960, İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 5, s. 503, Hâkim , c. 3, s. 616, Heysemî, c. 9, s. 386, İbn Hacer, c. 3, s. 477.

[436] Vâkıdî, c. 3, s. 960, İbn Sa´d, c. 1, s. 312.

[437] İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 182, Taberî, Târih, t 3, s. 140, İbn Abdilberr, İstiâb, c. 3, s. 1066.

[438] Vâkıdî, c. 3, s. 960, İbn Sa´d, c. 1, s. 312.

[439] Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 960.

[440] Vâkıdî, c. 3, s. 960-961, İbn Sa´d, c. 5, s. 503. Vâkıdî, c. 3, s. 960-961, İbn Sa´d, c. 5, s. 503.

[441] Vâkıdî, c. 3, s. 961.

[442] İbn Sa´d, c. 5, s. 504.

[443] Vâkıdî, c. 3, s. 961, İbn Sa´d, c. 1, s. 312, c. 5, s. 504.

[444] Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 961.

[445] Vâkıdî, c. 3, s. 961, İbn Sa´d, Tabak âtü´l-kübrâ, c. 5, s. 504.

[446] İbn İshak, İbn Hişam Sîre, c. 4, s. 182, Vâkıdî, c. 3, s. 961, İbn Sa´d, c. 5, s. 504.

[447] Vâkıdî, c. 3, s. 961, İbn Sa´d, c. 5, s. 504, Hâkim, Müstedrek, c. 3, s. 616.

[448] Heysemî, Mecmau´z-zevâid, c. 9, s. 386.

[449] Hâkim, Müstedrek, c. 3, s. 616, Heysemî, Mecmau´z-zevâid, c. 9, s. 386.

[450] İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 182, Taberî, c. 3, s. 140, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 283.

[451] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 5, s. 504.

[452] İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 182, İbn Sa´d, c. 1,s.312, Taberî, c. 3, s. 140, İbn Abdilberr, İstiâb, c. 3, s. 1 066.

[453] İbn İshak, İbn Hişam, c. 4, s. 182, Vâkıdî, c. 3, s. 961, Taberî, c. 3, s. 140.

[454] Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 961.

[455] Vâkıdî, c. 3, s. 961, İbn Sa´d, c. 5, s. 504.

[456] İbn Sa´d, Tabakât, c. 5, s. 504.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 7/203-207.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın