|
Konu Başlığı: Peygamberimiz as ın Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin e Olan Sevgisi Gönderen: Sümeyye üzerinde 17 Şubat 2010, 15:55:25 Peygamberimiz Aleyhisselamın Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin´e Olan Sevgisi Peygamberimiz Aleyhisselam, Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin hakkında: "Bunlar, benim oğullarım ve kızımın oğullarıdır.[73] Allah´ım! Ben onları seviyorum! Onları sen de sev![74] Onları seveni de sev!" dedi[75] ve bunu üç kere tekrarl a di.[76] Ebu Eyyub el-Ensârî der ki: "Bir gün, Resûlullah Aleyhisselamın huzuruna girmiştim. Hasan ile Hüseyin, önünde oynuyorlardı. ´Yâ Rasûlallah! Sen bunları çok mu seviyorsun?´ diye sordum. Resûlullah Aleyhisselam: ´Nasıl sevmem?[77] Onlar benim dünyada öpüp kokladığım iki reyhanım dır?´ buyurdu. "[78] Peygamberimiz Aleyhisselamın amcası Hz. Abbas, Peygamberimiz Aleyhisselam hastalandığı sırasında, ziyaretine gelmişti. Ondan sonra, Hz. Ali de, Hz. Hasan ve Hz. Hüseyin´le birlikte içeri girdi. Hz. Abbas: "Yâ Rasûlallah! Bunlar, senin oğullarındır!" dedi. "Evet, amca! Onlar senin de oğullarındır!" buyurdu. Hz. Abbas: "Ben onları seviyorum!" dedi. Peygamberimiz Al eyhisselam: "Senin onları sevdiğin gibi, Allah da seni sevsin!" buyurdu.[79] Peygamberimiz Aleyhisselam şöyle buyurmuştur: "Hasan ve Hüseyin´i seven beni sevmiş, onlara kin besleyen de bana kin beslemiş olur!"[80] "Hasan ve Hüseyin, Cennet halkı gençlerinin iki seyyidi, efendisidir!"[81] [73] Tirmizi, Sünen, c. 5, s. 656-657, İbn Asâkfr, Târîh, c. 4, s. 319, Zehebî, Siyeru a´lâmi´n-nübelâ, c. 3, s. 167-168. [74] Ahmed b. Hanbel, c. 5, s. 369, Tirmizî, c. 5, s. 657, İbn Asâkfr, c. 4, s. 319, Zehebî, c. 3, s. 168, Heysemî, Mecmau´z-zevâid, c. 9, s. 179. [75] Ahmed b. Hanbel, c. 2, s. 331 , Tirmizî, c. 5, s. 657, İbn Abdilberr, İstiâb.c.1 , s.191 .Zehebî, c. 3, s. 168, Heysemî, c. 9, s. 180. [76] Ahmed b. Hanbel, c. 2, s. 331, İbn Asâkfr, c. 4, s. 205. [77] İbn Asâkir, Târîh, c. 4, s. 317, Zehebî, Siyeru a´l âm i´ n-nü belâ, c. 3, s. 189. [78] Ahmed b. Hanbel, c. 2, s. 85, Buhârî, Sahîh,c.4, s. 217, Tirmizî, c. 5, s. 657, İbn Abdilberr, c. 1, s. 391, İbn Asâkfr, c. 4, s. 317, İbnEsîr, Usdu´l-gâbe, c. 2, s. 20. [79] Taberâri, Mu´cemu´s-sağfr, c. 1, s. 90, İbn Asâkfr, Târîh, c. 4, s. 206. [80] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 2, s. 288, İbn Mâce, Sünen, c. 1, s. 51, Hâkim, Müstedrek, c. 3, s. 1 71, İbn Asâkir, Târîh, c. 4, s. 205, 207, 217, 311, Heysemî, Meonau´z-zevâid, c. 9, s. 179. [81] Ahmed b. Hanbel, c. 3, s. 3, 62, Tirmizî, Sünen, c. 5, s. 656, İbn Asâkfr, c. 4, s. 209, Zehebî, Siyeru a´lâmi´n-nübelâ, c. 3, s. 168, Heysemî, Meonau´z-zevâid, c. 9, s. 184. M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 4/325-326. |