Peygamberimiz as ın Sad b. Rebi Hakkında Bilgi İstemesi

Peygamberimiz Aleyhisselamın Sa´d b. Rebi´ Hakkında Bilgi İstemesi

Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Sa´d b. Rebi´in ne yaptığına, onun canlılar arasında mı, yoksa ölüler arasında mı bulunduğuna, benim için kim gidip bakar?[476] Kim bana ondan bir haber getirir?" diye sordu.[477]

Ensardan bir zât:

"Yâ Rasûlallan! Sa´d´ın ne yaptığına, senin için ben gider bakarım!" dedi ve gitti.

Onun ölülerin arasında, yaralı ve ölmek üzere bulunduğunu gördü.

Kendisine:

"Resûlullah Aleyhisselam senin diriler içinde mi, yoksa ölüler içinde mi bulunduğuna bakıp kendisine haber götürmemi bana emir buyurdu" dedi.

Sa´db.Rebi1:

"Ben artık ölüler arasındayım! Resûlullah Aleyhisselama selamımı ilet! Ve kendisine:

Sa´d b. Rebi´, Allah seni bizden dolayı, ümmetini doğru yola kılavuzlayan bir peygamber olarak en hayırlı, en üstün bir mükâfatla mükâfatlandırsın!1 diyor, de.[478]

Kavmine (Ensara) de, selamımı ilet[479] Onlara da:

Sa´d b. Rebi´, size, ´Allah! Allah! Siz Akabe gecesinde Resûlullah Aleyhisselamı korumak üzere muahede yapmadınız mı?![480] Gözleriniz kımıldarken Peygamberiniz Aleyhisselama düşmanlar tarafından zarar vermeye yol bulunursa, Allah katında sizin için ileri sürülebilecek hiçbir mazeret bulunmaz!´ diyor, de!" dedi.

Aramaya gidip gelen zât Sa´d b. Rebi´in söyleyeceklerini söyledikten sonra dünyaya gözlerini kapadığını haber verdi.[481]

Zeyd b. Sabit´e göre; Sa´d b. Rebi1, Peygamberimiz Aleyhisselama "Yâ Rasûlallah! Ben artık Cennetin kokusunu almaya, bulmaya başladım!" dediğinin de haber verilmesini istemiştir.[482]

Peygamberimiz Aleyhisselam kıbleye döndü ve:

"Allah´ım! Ondan razı ol!" diye dua etti[483] ve:

"Allah Sa´d´a rahmet etsin! O, diri olarak da, ölü olarak da Allah ve Resûlü için halkı öğütleyici olmuştur" buyurdu.[484]

[476] İbn İshak, c. 3, s. 1 00, Taberî, Târih, c. 3, s. 24, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 3, s. 285, İbn Esir, Usdu´l-gâbe, c. 2, s. 349, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 2, s. 1 9, Zehebî, Siyeru a´lâmi´n-nübelâ, c. 1, s. 230, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 39.

[477] İbn Sa´d, Tabakât, c. 3, s. 523, İbn Abdilberr, İstiâb, c. 2, s. 590.

[478] İbn İshak, c. 3, s. 100, Taberî, c. 3, s. 24, Beyhakî, c. 3, s. 285, İbn Esir.c. 2, s. 249.

[479] İbn İshak, c. 3, s. 100, Vâkıdî, c. 1, s. 293, İbn Abdilberr, c. 2, s. 590, Beyhakî, c. 3, s. 285, İbn Esîr, c. 2, s. 349, İbn Seyyid, c. 2, s. 19, Zehebî, Siyeru a´lâm i´n-nübelâ, c. 1, s. 230, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 39.

[480] Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 293, İbn Abdilberr, c. 2, s. 590, İbn Esîr, Usdu´l-gâbe, c. 2, s. 349.

[481] İbn İshak, İbn Hisam, Sîre, c. 3, s. 100-101, Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 293, Taberî, Târih, c. 3, s. 24, Hâkim, M üstedrek, c. 3, s. 201, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 3, s. 285, İbn Abdilberr, İstiâb, c. 2, s. 590, İbn Esîr, Usdu´l-gâbe, c. 2, s. 249, İbn Seyyid,Uyûnu´l-eser, c. 2, s. 19, Zehebî, Siyeru a´lâmi´n-nübelâ, c. 1, s. 230, E bu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 4, s. 39.

[482] Hâkim, Müstedrek, c. 3, s. 201, Zehebî, Siyeru a´lâmi´n-nübelâ, c. 1 , s. 231.

[483] Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 293.

[484] İbn Abdilberr, c. 2, s. 590, İbn Esîr, Usdu´l-gâbe, c. 2, s. 349.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 4/194-195.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın