Peygamberimiz as ın Hudeybiye den Ayrılışı

Peygamberimiz Aleyhisselamın Hudeybiye´den Ayrılışı ve Fetih Sûresinin Nazil Oluşu

Peygamberimiz Aleyhisselam, Hudeybiye´de 19 gün kadar veya 20 gece oturduktan sonra, Medine´ye dönmek üzere oradan ayrıldı.

Merru´z-zahran´a, daha sonra Usfan´a gelip kondu.[526]

Usfan´dan ayrılıp Kurâu´l-Gamîm´e doğru ilerledi.

Kurâu´l-Gamîm´de bulunulduğu sırada Fetih sûresi nazil oldu.[527]

Hz. Ömer der ki:

"Hudeybiye´den dönerken, Resûlullah Aleyhisselamın yanında gidiyordum. [528]

Resûlullah Aleyhisselamdan birşey sordum.

Resûlullah Aleyhisselam bana cevap vermedi.

Tekrar sordum. Yine cevap vermedi.

Üçüncü kez sordum, yine cevap vermedi.

Kendi kendime:

´Ey Hattab´ın oğlu Ömer! Anan kaybetsin de, sana ağlasın!

Bak! Resûlullah Aleyhisselama üç kez soru sordun durdun da, Resûlullah soruların hepsinde de sana cevap vermedi![529]

Sen aleyhinde nazil olmasını hakettin!1 dedim.[530]

Aleyhimde Kur´ân nazil olmasından korkarak, devemi sürüp halkın tâ önüne geçtim. [531]

Yakın, uzak., herşey beni tuttu, sıktı ve bunalttı.

Halkın en önünde, tasalı, üzüntülü olarak gidiyordum.[532] Çok beklememiştim ki,[533] münâdi (seslenici):

´Ey Ömer b. Hattab![534] Nerededir Ömer!´ diyerek sesleniyordu![535]

Münâdinin bana seslendiğini işitince, kendi kendime:

´Ben zaten aleyhimde Kur´ân nazil olmasından korkmuştum!´ dedim.[536]

Kalbime ne kadar korku düştüğünü, Allah çok iyi biliyor.[537]

Hemen döndüm.

Hakkımda birşey nazil olduğunu sanıyordum.[538]

Resûlullah Aleyhisselamın huzuruna vardım, Kendisine selam verdim.[539] O da selamıma karşılık verdi. Çok sevinçli idi.[540]

Bana:

´Ey Hattab´ın oğlu![541] Bana bu gece bir sûre indi ki, o, bana[542] üstüne güneş doğan herşeyden[543] daha sevgilidir!´ buyurduktan sonra, onu, ´İnnâ fetahnâ leke fethan mübînen=Biz gerçekten sana apaçık bir fetih ve zafer kapısı açtık! Bu da, geçmiş ve gelecek günahını Allah´ın bağışlaması, senin üzerinde ki nimetini tamamlaması, seni bu sayede doğru yola iletmesi içindir´[544] diyerek okudu."[545]

[526] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 616.

[527] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 420.

[528] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 617, Ahmed b. Hanbel, M üsned, c. 1, s. 31 .

[529] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 617, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 31, Buhârî, Sahih, c. 6, s. 43, Tirmizî, Sünen, c. 5, s. 385.

[530] Tirmizî, Sünen, c. 5, 385.

[531] Vâkıdî, Megâzî, c.2, s. 617, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 31 , Buhârî, Sahîh.c. 6, s. 43, 44.

[532] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 617.

[533] Buhârî, Sahîh, c. 6, s. 44, Tirmizî, Sünen, c. 5, s. 385.

[534] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 617.

[535] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 31.

[536] Buhârî, Sahih, c. 6, s. 44.

[537] Vâkıdî, Megâzî, c.2, s. 617.

[538] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 31.

[539] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 617, Buhârî, Sahîh, c. 6, s. 44.

[540] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 617.

[541] Tirmizî, Sünen, c. 5, s. 385.

[542] Vâkıdî, c. 2, s. 617, Ahmed b. Hanbel, c. 1, s. 31, Buhârî, c. 6, s. 44, Tirmizî, c. 5, s. 385.

[543] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 31.

[544] Feth: 1 -2, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 31.

[545] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 617, Buhârî, Sahih, c. 6, s. 44.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 5/331-333.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın