|
Konu Başlığı: Peygamberimiz as ın Amr b. Âs ı sorguya çekişi Gönderen: Sümeyye üzerinde 09 Mart 2010, 12:37:34 Peygamberimiz Aleyhisselamın Amr b. Âs´ı Sorguya Çekişi Medine´ye döndükleri, geldikleri zaman, Peygamberimiz Aleyhisselam, ashabına: "Amr´ı nasıl buldunuz?" diye sordu. Sahabiler, onu hayırla andıktan sonra: "Yâ Rasûlalları! O, cünüb olduğu halde bize namaz kıldırdı!" dediler. Peygamberimiz Aleyhisselam, haber salıp Amr b. Âs´ı yanına çağırttı .[74] Gelince, ona, Zâtü´s-Selâsil seferi sırasında cünüb olduğu halde teyemmümle kıldırmış olduğu namazı sordu. Amr b.Âs: "Seni hak din ve Kitabla peygamber gönderen Allah´a yemin ederim ki; gusletseydim, ölürdüm. Ben hiçbir zaman soğuğun öylesini görmemisimdir! Yüce Allah, ´Kendinizi öldürmeyiniz! Şüphe yok ki, Allah sizi çok esirgeyici bulunuyor1 (Nisa: 29) buyuruyor" dedi. Peygamberimiz Aleyhisselam güldü. Başka birşey söylemedi.[75] Peygamberimiz Aleyhisselam, Amr b. Âs´ın yaptığını yerinde gördüğünden, kıldırmış olduğu namazı ne iade ettirdi, ne de kendisinden daha fazla izahat istedi.[76] Amr b. Âs, Müslümanlara ateş yaktırmadığı ve düşmanları takip ettirmediği hakkında yapılan şikâyet üzerine de: "Ey Allah´ın Peygamberi! Müslümanlar azlık idiler. Düşmanın onları az görmelerinden korktum. Düşmanları takip etmekten de, onları nehyettim. Çünkü, onlar için pusu kurulmuş olmasından, kendilerinin pusuya düşürülmelerinden korktum!" dedi. Amr b. Âs´ın bu davranışı da Peygamberimiz Aleyhisselamın hoşuna gitti[77] ve Amr b. Âs´tan şikâyetlenenlere: "Görüyor musunuz, arkadaşınız hem kendisini, hem sizi nasıl düşünüyor?" buyurdu.[78] Amr b.Âs da, namaz kıldırma hadisesini ve Peygamberimiz Aleyhisselamın bu husustaki sorusunu nasıl cevapladığını şöyle anlatır "Zâtü´s-Selâsil Gazvesinde soğuğu pek şiddetli olan soğuk bir gecede ihtilam olmuştum. Gusledersem ölürüm diye korktum. Teyemmüm ettim. Sonra, arkadaşlarıma sabah namazını kıldırdım. Resûlullah Aleyhisselamın yanına vardığım zaman: ´Ey Amr! Sen arkadaşlarına cünüb iken namaz mı kıldırdın?´ diye sordu. ´Evet yâ Rasûlallah! Ben soğuğu pek şiddetli olan bir gecede ihtilam oldum. Eğer gusledersem ölürüm diye korktum. Yüce Allah´ın, ´Kendinizi öldürmeyiniz. Şüphe yok ki, Allah, sizi çok esirgeyici bulunuyor´ [Nisa: 29] buyurduğunu hatırladım, teyemmüm ettim. Sonra, namaz kıldırdım!´ dedim. Resûlullah Aleyhisselam güldü, başka birşey söylemedi."[79] [74] Zehebî, Siyeru a´lâmi´n-nübelâ,, c. 3, s. 45. [75] Vâkıdî, c. 2, s. 774, Beyhakî, c. 4, s. 402, Zehebî, Megâzî, s. 431, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 275, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 3, s. 200. [76] Kâsânf, Bedâyiu´s-sanâyi´, c. 1, s. 48. [77] Zehebî, Megâzî, s. 430, Siyeru a´lâmi´n-nübelâ, c. 3, s. 45. [78] Kâsânf, Bedâyiu´s-sanâyi´, c. 1, s. 48. [79] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 4, s. 203, 204, Ebu Dâvud, Sünen, c. 1, s. 82, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 4, s. 402, Zehebî, Megâzî, s. 430, 431, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 4, s. 274, İbn Kayyım, Zâdu´l-mead, c. 2, s. 175. M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 6/273-274. |