Peygamberimiz as ın Allah a Duada Bulunusu

Peygamberimiz Aleyhisselamın Kureyş Müşriklerini Görünce Allah´a Dua ve Münâcatta Bulunuşu

Peygamberimiz Aleyhisselam; Kureyş müşriklerinin harp meydanına geldiklerini görünce:

"Ey Allah´ım! İşte Kureyşliler! Olanca kibir ve gururları, kendilerini beğenmişlikleri ve övünücülük-leriyle gelmişler, Sana düşmanlık etmekte ve Senin Resûlünü yalanlamaktalar!

Biz, Senden, onlara karşı bana va´d buyurmuş olduğun yardımını diliyoruz.

Ey Allah´ım! Sabahleyin onları helak et!" diyerek, Allah´a dua ve münâcatta bulundu.[177]

Hz. Ömer der ki:

"Bedir savaşı olduğu gün, Peygamberimiz Aleyhisselam, ashabına baktı: Onlar 300 küsurdu.

Bir de, müşriklere baktı: onlar 1000´di ve daha da çoktu.

Kıbleye döndü. İki elini uzattı (kaldırdı).

Üzerinde ridası ve izan vardı.

´Allah´ım! Bana yaptığın va´dini yerine getir!

Allah´ım! Şu bir avuç İslâm cemaatını helak edersen, artık Sana yeryüzünde ibadet olunmaz!´ diyor, hiç durmadan Rabbinden yardım diliyor ve O´na yalvanyordu.

Ridası omuzundan kayıp düştü.

Ebu Bekir gelip onu Resûlullah Aleyhisselamın omuzuna koydu ve arkasından ayrılmadı.

Nihayet, Ebu Bekir dayanamadı:

´Ey Allah´ın Peygamberi! Rabbine niyaz ettiğin yetişir artk!

O, sana olan va´dini muhakkak yerine getirecektir!´ dedi ."[178]

Bunun üzerine Yüce Allah Peygamberimiz Aleyhisselama indirdiği âyette:

"Hani, siz Rabbinizden imdad istiyordunuz da, o da, ´Muhakkak ki, ben size meleklerden birbiri ardınca bin melekle imdad edeceğim!´ diyerek duanızı kabul etmişti" buyurdu.[179]

Peygamberimiz Aleyhisselam:

"Müjdeli[180] Ey Ebu Bekir! Sana Allah´ın yardımı geldi!

İşte, şu Cebrail´dir. Nak´ yokuşlarının üzerinde, atının gemini tutmuş,[181] harp silahı ve zırhı üzerindedir! H ucuma hazır haldedir!" buyurdu.[182]

[177] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 2, s. 273, Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 59, Taberî, Târih, c. 2, s. 277, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c.3,s.35,İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 122-123, Zehebî, Megâzî, s. 80, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 3, s. 268.

[178] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 30, İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 3, s. 601-602, Müslim, Sahih, c. 3, s. 1383-1384, Tirmizi, Sünen, c. 5, s. 269, Taberî, Târih, c. 2, s. 280, Beyhâki, Delâilü´n-nübüvve, c. 3, s. 51.

[179] Enfâl: 9.

[180] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 2, s. 279, Beyhakî, Delâilü´n-nübüwe, c. 3, s. 54, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 255, Zehebî, Megâzî, s. 37, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye vıe´n-nihâye, c. 3, s. 276.

[181] İbn İshak, İbn Hişam, c. 2, s. 279, Vâkıdî, c. 1, s. 81 , Taberî, c. 2, s. 281, Beyhakî, c. 3, s. 54, İbn Esîr, c. 2, s. 125-126, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 255, Zehebî, Megâzî, s. 37, E bu´l-Fidâ, c. 3, s. 276.

[182] Buhârî, Sahih, c. 5, s. 1 4, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 3, s. 54, İbn Seyyid, c. 1, s. 256.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 3/325-326.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın