Peygamberimiz a.sın Tevhid Akidesini Yaymasi

Peygamberimiz (a.s.)ın Tevhid Akidesini Yaymaya Koyuluşu

Peygamberimiz (a.s.)ın amcası Ebu Talib; zengin olmamasına rağmen, Kureyşîlerin seyyi-di, ulu kişisi ve şereflisi idi.

Kendisinin sözü dinlenir, emirlerine karşı gelmekten çekinilirdi.[960]

Ebu Talib Amca, babası Abdulmuttalib´in vasiyyeti üzerine, Peygamberimiz (a.s.)ı sekiz yaşında iken yanına alıp, onu kendi çocuklarından ziyade üzerine titreyerek büyütmüş;[961] ve yirmibeş yaşında bulunduğu sırada da Hz. Hatice ile evlendirmek suretiyle, ona karşı babalık ve hâmilik vazifesini gereği gibi yerine getirmişti.[962]

Yüce Allah´ın buyruğunu yerine getirmek için yardım istediği sırada da,[963] Abdulmuttalib oğulları arasında, yalnız o, Peygamberimiz (a.s.)a:

"Etrafını kuşatıp seni korumaktan bir an geri durmayacağım!" diyerek, İslâm dâvasında da kendisi ni destekleyeceğine kesin söz vermiş bulunuyordu.[964]

Ebu Talib Amca Peygamberimiz (a.s.)ın üzerine böyle olanca şefkatiyle eğildiği ve yanıbaşına dikilerek onu koruduğu zaman, Peygamberimiz (a.s.), Yüce Allah´ın "Şimdi, sen, ne ile emrolunuyorsan apaçık bildir! Müşriklere aldırış etme!" buyruğuna uyarak,[965] vazifesini açıkça yer ine getirmeye;[966] gecede gündüzde, açıkta gizlide., halkı tevhid akidesine davete koyuldu.

Kendisini bundan ne bir döndürücü döndürebildi, ne bir engelleyici engelleyebildi.

Hac mevsimlerinde; halkın toplu bulundukları yerleri durmadan dolaşarak, rastladığı herkesi,-hür köle, zayıf kavi, zengin fakir-ayırt etmeden, Allah´ın birliğine inanmaya davet ve teşvik etti.[967]

Peygamberimiz (a.s.) müşriklerin tapmakta oldukları puflarını yermeye başladıği 968] ve put lara taparak küfür ve dalâlet üzerinde ölüp gitmiş olan baba ve atalarının da[969] Cehenneme atıldık larını,[970] helak olduklarını[971] açıkladığı zaman, Kureyş müşrikleri Peygamberimiz (a.s.)a suratlarını astılar.[972]

Peygamberimiz (a.s.)ı ve söylediklerini, red ve inkâr ettiler.

Peygamberimiz (a.s.)a karşı koymak ve düşmanlık beslemek hususunda birieştiler.[973]

Fakat, Peygamberimiz (a.s.)ın amcası Ebu Talib´in kendi dinlerine bağlılıkta devamı,[974] onun aralarındaki saygınlığı,[975] kendisini Peygamberimiz (a.s.) üzerindeki koruyucu ve kol-layıcılığı, onların Peygamberimiz (a.s.)ın üzerine yürüyüvermelerini engellemekte idi.[976]

[960] Yâkubî, Târih, c. 2, s. 14.

[961] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 1, s. 119-120, EbuNuaym, Delâil, c. 1 , s. 166, Ebu´l-Ferec İbn Cevzî, el-Vefâ, c.1, s. 130-131, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 2, s. 282-283.

[962] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 1, s. 198-201, İbn Sa´d, Tabakât, c. 1 ,s. 132, Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1,s. 99, Yâkubî,Târih, c. 2, s. 20, Taberî, Târih, c. 2, s. 196, İbn Abdilberr, İstiâb, c. 4, s. 1818, Ebu´l-Ferec İbn Cevzî, el-Vetâ, c. 1, s.1 45, İbn Seyyid,Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 50, Zehebî, Târihu´l-İslâm, s. 65, E bu´l-Fidâ, c. 2, s. 295, Diyarbekrî, Hamis, c. 1, s. 264.

[963] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 1 59, Taberî, Târih, c. 2, s. 218, Muhibbüt-Taberî, Rıyâdu´n-nadrâ, c. 2, s. 221, Ebu´l-Fidâ, Tefsir, c. 3, s. 350, Heysemî, Mecmau´z-zevâid, c. 8, s. 302.

[964] Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 119, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 61.

[965] Hİcr:94.

[966] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 1, s. 282, Taberî, Târih, c. 2, s. 218, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 63, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser,c. 1, s. 99, Zehebî, Târihu´l-lslâm, s. 147.

[967] Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 3, s. 40-41.

[968] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 1, s. 282, İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 1, s. 199, Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 116,Yâkubî, Târih, c. 2, s. 24, Taberî, Târih, c. 2, s. 218, Ebu´l-Ferec İbn Cevzî, el-Vefâ, c. 1 , s. 181, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 63, İbnSeyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 99, Zehebî, Târıhu´l-İslâm , s. 148, Diyarbekrî, Hamis, c. 1, s. 288, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 1, s. 461.

[969] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 199, Belâzurî, Ensâb, c. 1, s.1 16, Yâkubî, c. 2, s. 24, Ebu´l-Ferec, el-Vefâ, c. 1, s. 181 ,
Diyarbekrî, Hamis, c. 1, s. 283.

[970] Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 116.

[971] İbn Sa´d, c. 1, s. 199, Yâkubî, c. 2, s. 24, Ebu´l-Ferec, el-Vefâ, c. 1, s. 181.

[972] İbn Şa´d, c. 1, s. 199, Belâzurî, c. 1, s. 11 6, Diyarbekrî, c. 1 ,s. 288.

[973] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 1, s. 282, Taberî, Târih, c. 2, s. 218, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 99, Zehebî, Târıhu´l-İslâm, s. 148, İbn Haldun, Târih, c. 2, ks. 2, s. 7, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 1, s. 461.

[974] İbn İshak, İbn Hişam, c. 1, s. 284, Taberî, Târih, c. 2, s. 218, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 63, İbn Seyyid, Uyun, c. 1, s. 99,Zehebî, s. 148, Halebî, c. 1 , s. 461.

[975] İbn İshak, İbn Hişam, c. 1, s. 284, İbn Sa´d, c. 1, s. 202, Taberî, c. 2, s. 218, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 63, İbn Seyyid, c. 1 ,s. 99, Zehebî, Târıhu´l-İslâm , s. 148.

[976] İbn İshak, İbn Hişam, c. 1, s. 282, Taberî, c. 2, s. 218, İbn Esîr, c. 2, s. 63, İbn Seyyid, c. 1, s. 99, Zehebî, Târıhu´l-İslâm ,s. 148. Halebî. c. 1. s. 461.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 1/283-285.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın