Peygamberimiz a.sın İzinin Makamdakine Benzediği

Peygamberimiz (a.s.)ın İzinin Makam´dakine En Çok Benzediği

Güvenilir ravilerin Abdullah b. Abbastan rivayetlerine göre,[552] Peygamberimiz (a.s.)in yirmi yaşlarında bulunduğu sırada idi ki, Kureyşliler kıyafet ve izlerden anlayan kâhin bir kadının yanına varıp:

"Şu Makam sahibine[553] iz bakımından[554] hangimizin daha çok benzediğini bize haber ver?" dediler.[555]

İbrahim (a.s.); İsmail (a.s.)la birlikte Kabe´nin duvarlarını yükseltirlerken,[556] İbrahim (a.s.)ın uzanıp yerden taş alması ve duvara kaldırması zorlaşınca,[557] İsmail (a.s.), bir taş getirip İbrahim (a.s.)ın ayağının altına koymuş, o da onun üzerinde dikil erek duvar örme işine devam etmişti.[558]

Kabe´nin yapısı sona erinceye kadar bu iskele taş, köşelerde dolaştırılmış durmuştu.

İşte, İbrahim (a.s.)ın üzerinde durduğu bu Taş´a "Makam-ı İbrahim" adı verilmiştir.[559]

Kur´ân-ı Kerîm´de de:

"Şüphesiz ki, âlimler için feyizli ve aynı hidayet olmak üzere konulan İlk Beyt (Mâbed), elbette ki Mekke´de olandır. Orada, apaçık alâmetler, Makam-ı İbrahim vardır..."[560] buyurularak, bu mübarek taş anılmıştır.

İbrahim (a.s.)ın gerek iskele gibi kullandığı ve gerek üzerine dikilip insanları hacca davet ettiği bu mübarek taşın[561] üzerinde İbrahim (a.s.)ın iki ayağının izi de bulunmaktadır.[562]

Kâhin kadın, Kureyşîlerin isteklerine karşı:

"Eğer, siz şu ince milli yerin üzerine bir yaygı serer, sonra da onun üzerinde yürür geçerseniz, ben size istediğinizi haber veririm" dedi. Kureyşîler; ince, yumuşak milli yerin üzerine hemen bir yaygı serdil er, sonra da üzerinden yürüyüp geçtiler.

Kâhin kadın; Peygamberimiz (a.s.)ın izini görünce:

"Bu iz; Makam´dakine, benzerlikte en yakınınızdır!" dedi.

Bundan, yirmi yıl[563] veya yirmi yıla yakın[564], ya da Allah´ın dilediği kadar[565] bir müddet geçtikten sonra, Yüce Allah, Muhammed (a.s.)ı, peygamber olarak gönderdi.[566]

[552] İbn Mâce, Sünen, c. 2, s. 787.

[553] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 332, İbn Mâce, Sünen, c. 2, s. 787, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 78-79, Suyûtî, Hasâisü´l-kübrâ, c. 1, s. 171 , Alâuddin Ali, Kenzu´l-um mâl, c. 12, s. 391 .

[554] İbn Mâce, Sünen, c. 2, s. 787, İ bn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 79.

[555] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 332, İbn Mâce, Sünen, c. 2, s. 787, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 79, Suyûtî, Hasâis, c. 1, s. 1 71, Alâuddin Ali, Kenzu´l-um m âl, c. 12, s. 391.

[556] Bakara: 1 27.

[557] Ezrakî, Ahbâru Mekke, c. 1, s. 59, Beyhakî, Delâilü´n-nübüwe, c. 2, s. 52, Zemahşerî, Keşşaf, c. 1, s.448.

[558] Buhârî, Sahîh, c. 4, s. 116, Taberî, Tefsîr, c. 1, s. 536, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvvıe, c. 2, s. 52.

[559] Ezrakî, Ahbâru Mekke, c. 1, s. 59, Taberî, Tefsîr, c. 1, s. 536.

[560] Âl-iİmrân: 96-97.

[561] Ezrakî, Ahbâru Mekke, c. 1, s. 67-68.

[562] Ezrakî, Ahbâru Mekke, c. 1, s. 68, Taberî, Tefsîr, c. 4, s. 11, Zemahşerî, Keşşaf, c. 1 , s. 448, Kurtubf, Tefsîr, c. 7, s. 139, Ebu´l-Fidâ, Tefsîr, c. 1, s. 384.

[563] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 332, İbn Mâce, Sünen, c. 2, s. 787, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 79, Suyûtî, Hasâisü´l-kübrâ, c. 1, s. 171 -172, Alâuddin Ali, Kenzu´l-um mâl, c. 12, s. 391 .

[564] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 332, Suyûtî, Hasâisü´l-kübrâ, c. 1, s. 172.

[565] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 332, İbn Mâce, Sünen, c. 2, s. 787, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 79, Alâuddin Ali, Kenzu´l-um m âl, c. 12, s. 391.

[566] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 332, İbn Mâce, Sünen, c. 2, s. 787, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 79, Suyûtî, Hasâisü´l-kübrâ, c. 1, s. 172, Alâuddin Ali, Kenzu´l-um mâl, c. 12, s. 391.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayınları: 1/104-105.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın