|
Konu Başlığı: Peygamberimiz a.sın Ashabı Ağlatan Konuşması Gönderen: Sümeyye üzerinde 05 Şubat 2010, 23:47:47 Peygamberimiz (a.s.)ın Ashabı Ağlatan Konuşması Birtakım kimseler istihza için, bazıları da ölen babaları hakkında, "Babam kim?" yahut, yitirdikleri develeri hakkında, "Devem nerede?" diyerek sorular sormaya başladılar.[387] Peygamberimiz (a.s.), bu hususta ashabdan da bazı şeyler işitmiş bulunuyordu.[388] Peygamberimiz (a.s.), hoşlanmadığı böyle şeyleri halkın gelip sormaya başladıklarını görünce, kızdı.[389] Güneş batıya doğru eğildiği zaman, evinden Mescide geçti. Öğle namazını kıldırdıktan sonra, ayakta dikilerek Kıyameti ve Kıyametten önce de büyük işler ola cağını anlattı.[390] Enes b. Malik der ki: "O güne kadar bir benzerini daha işitmediğim bir hutbe irad buyurdu:[391] ´Kim bana birşey sormak istiyorsa, hemen sorsun! Vallahi, bana soracağınız şeyi, şu makamımda durduğum müddetçe, size haber vereceğim!´ buyurdu.[392] Cemaat, Resûlullah (a.s.)dan bunu işitir işitmez, sustular; birfelâketle karşılaşmaktan kork tular. Sağa sola dönüp baktım: Herkes, elbisesini başına çekmiş, ağlıyordu. Resûlullahın ashabına, o günkünden daha çetin bir gün gelmemişti.[393] Resûlullah (a.s.): ´Haydi, soracağınızı sorsanıza bana?´ buyruğunu tekrarlayıp durduğu sırada,[394] bir adam ayağa kalktı: ´Yâ Rasûlallah! Benim gireceğim yer neresi?1 diye sordu. Resûlullah (a.s.): ´Ateştir (Cehennemdir)!´ buyurdu.[395] Sonra, Abdullah b. Huzâfe ayağa kalktı: ´Yâ Rasûlallah! Benim babam kimdir?´ diye sordu. Resûlullah (a.s.): ´Senin baban Huzâfe´dir!´ buyurdu.[396] Abdullah b. Huzâfe kiminle çekişecek olsa, hemen kendisini başkasına nisbet ile tahkir ederler di.[397] Başka bir adam da, kalkıp: ´Yâ Rasûlallah! Benim babam kimdir?´ diye sordu. Resûlullah (a.s.): ´Senin baban, Şeybe´nin azadlısı Sâlim´dir!´ buyurdu. Hz. Ömer, Resûlullah (a.s.)ın yüzüne bakınca,[398] onun kızdığını anladı,[399] iki dizinin üzerine çökerek:[400] ´Yâ Rasûlallah! Biz Yüce Allah´a tevbe ediyoruz![401] Biz Allah´ı Rab, İslâm´ı din, Muhammed (a.s.)ı resûl olarak kabul ettik!´ dedi. Bunun üzerine, Resûlullah (a.s.) sustu, sakinleşti. Sonra da: ´Muhammed´in varlığı Kudret Elinde bulunan Allah´a yemin ederim ki; bana, demin şu duvarın yüzünde Cennet ile Cehennem gösterildi! Ben hayır ve şende bugünkü gibisini görmedim ![402] Siz benim bildiğimi bilmiş olsaydınız, muhakkak ki, çok az güler, çok ağlardınız!´ buyurdu."[403] Rivayete göre; Yüce Allah, bunun üzerine indirdiği âyette[404] şöyle buyurdu: "Ey iman edenler! Siz öyle şeylerden sormayınız ki, onlar size açıklanırsa ağırınıza gidecektir. Halbuki, Kur´ân indirilmekte iken, sorarsanız, onlar size açıklanır. Allah onlardan sizi affetmiş, mükellef tutmamıştır. Allah çokyarlıgayıcıdır, cezalandırmakta da aceleci değildir."[405] [387] Buhârî, Sahih, c. 5, s. 1 90, Taberî, Tefsîr, c. 7, s. 80. [388] Müslim, Sahih, c. 4, s. 1832. [389] Buhârî, Sahih, c. 1, s. 32, Müslim, Sahih, c. 4, s. 1834. [390] Ahmedb. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 162, Buhârî, Sahih, c. 1, s. 136, Müslim, Sahih, c. 4, s. 1834. [391] Buhârî, Sahih, c. 5, s. 1 90. [392] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 162, Buhârî, Sahih, c. 1, s. 136, Müslim, Sahih, c. 4, s. 1832. [393] Müslim, Sahih, c. 4, s. 1834. [394] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 162, Buhârî, Sahih, c. 1, s. 136, Müslim, Sahih, c. 4, s. 1832-1833. [395] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 162. [396] Ahmedb. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 162, Buhârî, Sahih, c. 1, s. 136, Müslim, Sahih, c. 4, s. 133. [397] Müslim, Sahih, c. 4, s. 1834. [398] Buhârî, Sahih, c. 1, s. 32, Müslim, Sahih, c. 4, s. 1834. [399] Müslim, Sahih, c. 4, s. 1835. [400] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 162, Buhârî, Sahih, c. 1, s. 32, Müslim, Sahih, c. 4, s. 1835. [401] Buhârî, Sahih, c. 1, s. 32, Müslim, Sahih, c. 4, s. 1835. [402] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 162, Buhârî, Sahih, c. 1, s. 1, s. 136, Müslim, Sahih, c. 4, s. 1832-1833. [403] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 1 80, Buhârî, Sahih, c. 5, s. 190, Müslim , Sahîh, c. 4, s. 1832, Dârimî, Sünen, c. 2, s. 216. [404] Buhârî, Sahih, c. 5, s. 1 90, Müslim, Sahih, c. 4, s. 1832, Taberî, Tefsîr, c. 18, s. 80. [405] Mâide: 101. M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 3/259-261. Konu Başlığı: Ynt: Peygamberimiz a.sın Ashabı Ağlatan Konuşması Gönderen: zahdem üzerinde 06 Şubat 2010, 00:36:07 en hayırlı topluluk olan ashabı ağlatan sözler,acaba biz günümüz müslmanlarınında nasıl tesir yapmalı.!
|