Müşriklerin Peygamberimiz a.sı Öldürmeye Yemin Etmeleri

Müşriklerin Peygamberimiz (a.s.)ı Öldürmeye Yemin Etmeleri

Peygamberimiz (a.s.)ın İslâm davasından vazgeçmediği takdirde öldürülmek üzere kendi lerine teslimi için Kureyş müşriklerinin Ebu Talib´e yaptıkları teklifler neticesiz kalmıştı.[140]

Habeş ülkesine çıkan İslâm Muhacirleri Habeş Necaşî´si tarafından korunarak emniyet ve huzura kavuşmuş, Hz. Hamza ve onun arkasından da Hz. Ömer Müslüman olup Peygamberimiz (a.s.)la ashabının yanında yer almış,[141] İslâmiyet Arap kabileleri arasında duyulmaya ve yayıl maya başlamış bulunuyordu.[142]

Hele Necaşî´nin Hz. Cafer ve arkadaşlarına yaptığı ikramlar, Kureyş müşriklerinin çok ağırlarına git miş,[143] onları Peygamberimiz (a.s.)a ve ashabına karşı son derece kızdırmıştı.[144]

Bunun üzerine, müşrikler Peygamberimiz (a.s.)ı öldürmek hususunda birleştiler[145] ve:

"Onu, gizlice veya açıktan, muhakkak öldüreceğiz!" diyerek, öldürmeye yemin ettiler.

Ebu Talib Kureyş müşriklerinin bu cinayeti işlemeye azimli olduklarını görünce, kardeşinin oğlunun hayatı hakkında korkuya düştü.

Kureyş müşriklerinin Kabe çevresinde toplanmış bulundukları bir sırada, gidip Kabe örtüsünün arasına girdi.

Kureyş müşriklerinin zulümlerinden, Allah´a şikayetlendi:

"Ey Allah! Kavmimiz bana karşı azgınlığa ve taşkınlığa kalkıştı!

Bize acele yardımını yetiştir! Onların önlerine geril! Kardeşimin oğlunu öldürmelerine imkân verme!" diyerek Allah´a yalvardı.

Kureyş müşrikleri:

"Şu yalancı ve akılsız [hâşâ!] adam öldürülmedikçe, bizimle H âsim ve Muttalib oğulları arasında ne barış, ne akrabalık ve ahid, ne de dokunulmazlık var!" dediler.[146]

[140] İbn İshak, İ bn Hişam, Sîre, c. 1, s. 285, İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 1, s. 202, Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 229-232,Yâkubr, Târîh.c. 2, s. 25-31, Taberî, Târih, c. 2, s. 220, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 65, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 100, Zehebî,Târîhu´l-islâm, s. 152, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 3, s. 48, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 1, s. 463.

[141] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 1, s. 375.

[142] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 1, s. 375, Kastalâni, Mevâhibu´l-ledünniye, c. 1, s. 67, Halebî, c. 2, s. 26.

[143] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 208, Halebî, c. 2, s. 26.

[144] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 208.

[145] İbn Sa´d, c. 1, s. 208, Yâkubı, c.2, s. 31 , Ebu Nuaym, Delâilü´n-nübüvve, c. 1, s. 272, Beyhakî, Delâil, c. 2, s. 311, İbnSeyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 126, Zehebî, s. 221, Ebu´l-Fidâ, c. 3, s. 84, Kastalâni, Mevâhibu´l-ledünniye, c. 1 , s. 67, Diyarbekrî,Hamis, c. 1, s. 297, Halebî, c. 2, s. 26.

[146] Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 230.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 2/77-78.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın