|
Konu Başlığı: Mescidi Nebevî minberinin tarihçesi Gönderen: Sümeyye üzerinde 14 Mart 2010, 17:11:58 Mescid-i Nebevî Minberinin Tarihçesi Peygamberimiz Aleyhisselam Cuma günü hutbesini ayakta dikilerek irad buyururken: "Ayakta dikilmek bana zahmet veriyor!" buyurunca,[186] ashabdan birisi: "Yâ Rasûlallah! Sana Cuma günü üzerine dikileceğin, halkın seni görebileceği ve hutbelerini işite bileceği birşey yapsak olmaz mı?" diye sordu. Peygamberimiz Aleyhisselam: "Olur!" buyurdu. [187] Ensar kadınlarından birisi de: "Yâ Rasûlallah! Benim marangoz kölem var. Ona senin için üzerinde oturacağın birşey yaptırsam olur mu?" diye sormuş, Peygamberimiz Aleyhisselam da: "Yaptırmak istiyorsan, yaptır!" buyurmuştu. [188] Bunun üzerine, Peygamberimiz Aleyhisselam, bu kadına haber salarak: "Benim için marangoz kölene emret de, halka hitap ederken üzerine oturabileceğim, tahtadan birşey yapsın!" buyurdu. [189] Sehl b. Sa´d; Peygamberimiz Aleyhisselamın haber saldığı, filanca dediği kadının ismini de açık lamıştır. [190] Temim ed-Dârî de: "Yâ Rasûlallah! Senin için, gövdeni üzerinde taşıyacak bir minber sağlasam, [191] Şam´dayapıldığını gördüğüm gibi, sana bir minber yapsam olmaz mı?" diye sormuş; [192] Peygamberimiz Aleyhisselam da: "Olur!" buyurmuş[193] ve minber edinme hususunu Müslümanlara danışmış, [194] onlar da bunu uygun ve yerinde görmüşlerdi. [195] Hz. Abbas: "Benim kölem Kilab, halkın, bunu en iyi yapıcısı dır" demiş, Peygamberimiz Aleyhisselam: "Öyleyse, bunu yapmasını ona emret!" buyurmuştur. [196] Medine´ye gidergelir bir adam da, Peygamberimiz Aleyhisselamın ayakta dikilerek yanındaki hurma kütüğüne dayandığını görünce, yanında bulunan kişilerden birisine: "Muhammed (Aleyhisselam)ın memnun kalacağını bilsem, kendisi için, üzerine oturmak istedikçe oturmasına, ayakta durmak istedikçe ayakta durmasına elverişli bir oturma yeri yapardım" demişti. [197] Medine´de bir tek marangozdan başka marangoz yoktu. [198] [186] İbn Sa´d, c. 1, s. 249-250. [187] İbn Sa´d, c. 1, s. 252, Ahmedb. Hanbel, c. 5, s. 1 37, İbn Mâce.c.1, s. 454. [188] Ahmedb. Hanbel, c. 3, s. 300, Buhârî, Sahih, c. 1, s. 116. [189] İbnSa´d,c. 1, s. 252, Ahmedb. Hanbel, c. 5, s. 339, Buhârî, c. 1, s. 115,116,120, Müslim, Sahih, c. 1,s.386, EbuDâvud, Sünen, c.1, s. 283. [190] İbn Sa´d, c. 1, s. 252, Buhârî, c. 1, s. 220, Müslim, c. 1, s. 386, E bu Dâvud, Sünen, c. 1, s. 283. [191] EbuDâvud, Sünen, c, c.1, s. 284. [192] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 1, s. 250. [193] İbn Sa´d, c. 1,s.250,Ebu Dâvud, c.1, s. 284. [194] Abdurrezzak, Musannef, c. 3, s. 1 86, İbn Sa´d, c. 1, s. 250. [195] Abduırezzak, c. 3, s. 186. [196] İbn Sa´d, c. 1,s.25O. [197] Dârimî, Sünen, c. 1, s. 23, Semhûdf, Vefâu´l-vefâ, c. 2, s. 389. [198] İbn Sa´d. c. 1. s. 251 . M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 7/168-169. |