Medine de At ve Deve Yarışları Yaptırılışı

Medine´de At ve Deve Yarışları Yaptırılışı

Peygamberimiz Aleyhisselaım; Hicretin 5. yılında,[160] atlar, [161] develer arasında[162] yarışlar yap tırdı.[163]

Hz. Ali´ye:

"Halk arasındaki şu at yarışı yönetmeye seni memur ettim" buyurdu.

Bunun üzerine, Hz. Ali, gidip Sürâka b. Malik´i çağırdı. Ona:

"Ey Sürâka! Peygamber Aleyhisselamın bu yarışta boynuma yüklediği şeyi ben senin boynuna da yükledim:

Yarış meydanına gidip, yarışa salınacak atları sırala! Sonra da, halka:

´Meydan düzeltici, genç binici, at çulunu alıcı kim var içinizde?1 diyerek üç kere seslen!

Bu davetine kimse icabet etmezse, üç kere tekbir al, üçüncü tekbirle birlikte atlan yarışa sal!

Allah, halkından, dilediğini yarışta mutlu kılar" dedi.

Hz. Ali yansın bitiş noktasında oturdu. Bitişe boydan boya bir çizgi çizdi. Çizginin iki tarafına karşılıklı iki kişi durdurdu.[164]

Yapılan deve yanşlarında Peygamberimiz Aleyhisselamın devesi Kasvâ yarıştığı develeri geçmiş; Lizaz veZarib adındaki atları da, yarıştığı atları geride bırakmıştı.

Kasvâ´nın üzerinde, Bilal-i Habeşî bulunuyordu.

Lizaz ve Zarib´in binicisi de, Ebu Useyd es-Sâidî idi.[165]

Peygamberimiz Aleyhisselamın Lizaz, Zarib ve Sekb adlarındaki üç atı arasında yarış yaptırdığı da olmuş; Lizaz birinci, Zarib ikinci, Sekb ise üçüncü gelmiştir.

Peygamberimiz Aleyhisselam, Ebu Useyd es-Sâidî´yi Lizaz´dan dolayı Yemen elbisesi ile, Zarib´den dolayı da Yemen bürüdü ile ödüllendirmiştir. [166]

Abdullah b. Ömer der ki:

"Resûlullah Aleyhisselam, yarış için idmanlanmış, yarışmaya elverişli hale getirilmiş atlarla yarış yaptırdı.

Buyansın başlangıcı Hafya, bitim yeri Seniyyetü´l-Vedâ idi.

Yarış için idmanlanmamış, yarışa elverişli hale getirilmemiş atlar arasında da yarış yaptırdı.

Bunun başlangıcı Seniyyetü´l-Vedâ, bitim yeri Benî Zurayk Mescidi idi.

Abdullah b. Ömer de yarışma yapanlardandı !"[167]

Hafya ile Seniyyetü´l-Vedâ arasındaki uzaklık 5, 6 veya 7 mildir.

Seniyyetü´l-Vedâ ile Benî Zurayk Mescidi arasındaki uzaklık ise, 1 mildir. [168]

Yine Abdullah b. Ömer´in bildirdiğine göre; Peygamberimiz Aleyhisselam, birçok atlar arasında yanşlar yaptırmış ve sonunda, 5 yaşını bitirmiş olan atlan çok üstün tutmuştur.[169]

Ebu Lebid, Enes b. Malik´e:

"Ey Ebu Hamza! Siz Resûlullah Aleyhisselamın devrinde at yarıştırır mıydınız?

Resûlullah Aleyhisselam da at yarıştırmış mıydı?" diye sorunca, Enes b. Malik:

"Evet! Vallahi, Resûlullah Aleyhisselam, Sebha diye anılan atının üzerinde yarışçı olarak yarış yap mış ve herkesi geçmişti!" demiştir. [170]

Yine Enes b. Malik´in bildirdiğine göre; Resûlullah Aleyhisselamın Adbâ diye anılan devesini yarış ta hiçbir deve geçemezdi.

Bir bedevî, iki yaşında bir erkek deve köşeği üzerinde gelip yarışa katıldı ve Adbâ´yı geçti.

Bu, Müslümanların çok gücüne ve ağırına gitti.

Resûlullah Aleyhisselam, onların yüzlerinde beliren hoşnutsuzluğu gördü.

"Yâ Rasûlalları! Adbâ geçildi?!" dediler.

Resûlullah Aleyhisselam:

"Allah´ın dünyaya ait şeylerden, yükselttiğini alçaltması, hakikîdir.[171]

Halk birşeyi yükselttikleri veya yükseltmek istedikleri zaman, Allah onu alçaltır!" buyurdu.[172]

[160] Ebut-Tayyib, Ikdu´s-simfn, c. 1, s. 249, Diyarbekrî, Târîhu´l-hamîs, c. 1,s.468.

[161] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 426, E but-Tayyib, Ikdu´s-sim m, c. 1, s. 249, Diyarbekrî, c. 1, s. 468.

[162] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 426.

[163] Vâki dr, c. 2, s. 426, Ebu´t-Tayyib, Ikdu´s-amın, c. 1, s. 249, Diyarbekrî, c. 1, s. 468.

[164] Beyhakî, Sünenü´l-kübrâ, c. 10, s. 22, Dârekutnî, Sünen, c. 4, s. 304, 305, Alâüddin Ali, Kenzu´l-ummâl, c. 4, s. 463.

[165] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 426.

[166] Belâzuıî, Ensâb, c. 1 , s. 510.

[167] Mâlik, Muvatta´, c. 2, s. 467-468, Ahmed b. Han bel, M üsned, c. 2, s. 5, Buhârî, Sahih, c. 3, s. 219-220, Müslim, Sahih, c. 3, s. 1491 -1492, Ebu Dâvud, Sünen, c. 3, s. 29, Tirmizî, Sünen, c. 4, s. 205, Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 510, Dârekutnî, Sünen, c. 4, s. 299.

[168] Buhârî, Sahih, c. 3, s. 219-220, Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 510, Dârekutnî, Sünen, c. 4, s. 300.

[169] Ebu Dâvud, Sünen, c. 3, s. 29.

[170] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 3, s. 160, 256, Dârimî, Sünen, c. 2, s. 132, Dârekutnî, Sünen, c. 4, s. 301, Beyhakî, Sünenü´l-kübrâ, c. 10, s. 21.

[171] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 1,s.493, Buhârî, Sahîh, c. 3, s. 220, Nesâf, Sünen, c. 6, s. 227.

[172] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 1, s. 493.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 4/369-371.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın