|
Konu Başlığı: Karkaratül küdr Gazası Gönderen: Sümeyye üzerinde 08 Şubat 2010, 22:34:58 Karkaratü´l-küdr Gazası: Seferin Tarihi, Mevkii, Niçin ve Nasıl Yapıldığı Peygamberimiz Aleyhisselam, Bedir savaşından döndükten yedi gece kadar sonra idi ki,[180] Süleym ile Gatafanların Medine´ye 8 beridlik mesafedeki Karkaratü´l-küdr mevkiinde toplandıklarını haber alınca, Abdullah b. Ümmi Mektum´u Medine´de yerine vekil bırakarak 200 kişilik bir kuvvetle Medine´den yola çıktı. Beyaz sancağını Hz. Ali´ye taşıttı. Küdr suyunun başına geldikleri zaman, hiç kimseyi bulamadılar. Fakat birçok hayvan izleri gördüler. Peygamberimiz Aleyhisselam, ashabından bazılarını keşifle görevlendirip vadinin yukarı kısmına gönderdi. Kendisi de vadinin içine doğru ilerledi. Orada Yesar adında genç bir çobana rastladı. Ona halkın nerede olduklarını sordu. Yesar: "Benim onların nerede bulundukları hakkında bir bilgim yok! Ben ancak beş günlüğüne, develeri suya bırakmamak üzere buraya inmiş bulunuyorum. Bugün, dördüncü gündür. Halk su başlarına doğru çıkıp gitmişlerdi. Biz bekârlar, hayvanları görüp gözetmekle görevliyiz!" dedi.[181] Gatafanlarla Süleymler, Peygamberimiz Aleyhisselamın hareketini haber alır almaz, dağılmışlardı.[182] Onlarla hiçbir çarpışma olmadı. Peygamberimiz Aleyhisselam, orada üç gece kaldı.[183] Süleymler ile Gatafanların orada bulunan develeri iğtinam edilerek oradan dönüldü. Peygamberimiz Aleyhisselam; Medine´ye 3 mil uzaklıktaki Sirer mevkiine geldiği zaman, develerin beşte birini ayırdıktan sonra, kalan beşte dördünü mücahidler arasında bölüştürdü.[184] Mücahidlerden her birine 2´şer deve düştü.[185] Peygamberimiz Aleyhisselam; develerin esir edilen çobanı Yesar´ın Müslümanlarla namaz kıldığını görünce, kendisini azad etti, serbest bıraktı.[186] Peygamberimiz Aleyhisselam, kısa bir müddet sonra, Galib b. Abdullah el-Leysî´nin kumandası altındaki bir askerî birliği de, Süleym oğulları ile Gatafanlar üzerine gönderdi. Mücahidler yaptıklan çarpışmada onlardan bazılarını öldürdüler. Müslümanlardan da, üç kişi şehit oldu. İğtinam ettikleri bir miktar deve, sığır ve davarla Medine´ye döndüler.[187] [180] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 46, Taberî, Târîh, c. 2, s. 298, İbn Hazm, Cevâmiu´s-Sîre, s. 152, Zehebî, Megâzî, s. 107, Ebu´l-Fidâ.el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 3, s. 344, İbn Haldun, Târîh, c. 2, ks. 2, s. 21. [181] Vâkıdî, Megâzî, c.1, s. 182-183, İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 2, s. 31 , İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 297. [182] Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 310. [183] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 46, İbn Hazm, Cevâmiu´s-Sîre, s. 152, Zehebî, Megâzî, s. 107, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 3, s. 344, İbn Haldun, Târih, c. 2, ks. 2, s. 21-22. [184] Vâkıdî, Megâzî, c. 1, s. 183, İbn Sa´d, Tabakât, c. 2, s. 31, İbn Seyyid, Uyun, c. 1, s. 297-298. [185] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 2, s. 31, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 298. [186] Vâkıdi, Megâzî, c. 1,s.183, İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 2, s. 31, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1,s.298. [187] Taberî, Târîh, c. 2, s. 299, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 139, İbn Haldun, Târîh, c. 2, ks. 2, s. 22. M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 4/38-39. |