İslamiyetin Mekkede Gizlice Yayılışı

İslamiyetin Mekke´de Gizlice Yayılışı

İlk Mü´min ve Müslümanlar

1- Peygamberimiz Hz. Muhammed (a.s.), (kendi zamanında) Yüce Allah´a iman ve ibadetedenlerin ilki idi.Bu vakıa Kur´ân-ı Kerîm´de şöyle açıklanır:

"De ki: ´Ben, Allah´a, ihlas edici olarak ibadet etmemle emrolundum. Bana, Müslümanların evveli olmam emir buyuruldu.´"[522]

"De ki: ´Hiç şüphesiz, Rabbim beni dosdoğru biryola, dimdik ayakta duran bir dine, İbrahim´in hakka yönelik tevhid dinine iletmiştir. Ben, (bu ümmette) Müslüman olanların ilkiyim!´"[523]

İlk sıralarda; Kureyş müşriklerinin ulu kişilerinden aşın inkarcı ve itirazcı olmayanları, yanlarından ve meclislerinden geçtikçe, Peygamberimiz (a.s.)a işaret ederek:

"Abdulmuttalib oğullarının gökten söz eden oğlu bu!" derlerdi.[524]

Kureyş müşrikleri, ilk sıralarda, Peygamberimiz (a.s.)ın Kabe Mescidinde namaz kılmasına da karışmamakta idiler.[525]

Peygamberimiz (a.s.) gündüzün başlarında Kabe´ye gider, kuşluk namazı kılardı.

Kureyş müşrikleri, bu namazdan da hoşnutsuzluk göstermezlerdi.[526]

Bundan sonra, Peygamberimiz (a.s.) namaz kılacağı zaman, Hz. Ali ile Zeyd b. Harise, otu rup Peygamberimiz (a.s.)ı beklerlerdi.[527]

2- Peygamberimiz (a.s.)dan sonra, Yüce Allah´a ve O´nun Resûlüne ilk inanan, Müslüman kadın, Peygamberimiz (a.s.)ın zevcesi Hz. Hatice idi.

Hz. Hatice; Peygamberimiz (a.s.) "Uykuda gördüğüm ve sana anlatmış olduğum şeyi, Yüce Rabbim bana Cebrail (a.s.)ı göndererek açıkladı" buyurup Yüce Allah tarafından gelenleri ve Cebrail (a.s.)dan işittiklerini haber verdiği zaman, "Sana müjdeler olsun! Vallahi, Allah senin hakkında hayırdan başka birşey yapmaz! Sana Allahtan gelen, hak ve gerçektir..." diyerek[528] Allah´a, Allah´ın Resûlüne ve ona Allah´tan gelenlere ilk inanan[529] ve Peygamberimiz (a.s.)a peygam berlik geldiği Pazartesi gününün sonuna doğru, herkesten önce namaz kılmak,[530] Yüce Allah´ın selamı na nail olmak şerefine eren,[531] Allah tarafından Cennette inciden bir köşkle müjdelenen mutlu Cennet Hatunu i di.[532]

Peygamberimiz (a.s.), kavmi tarafından reddolunmak, yalanlanmak hakaretlerine uğratıl mak gibi hiç sevmediği kaba ve katı davranışlarla karşılaşarak üzüntü içinde evine döndükçe, Yüce Allah, Resûlünün üzüntüsünü Hz. Hatice´nin teselli ve teskin edici sözleriyle hafifletir, sebatını sağlar, vazifesini kolaylaştırırdı.[533]

Peygamberimiz (a.s.), hadis-i şeriflerinde:

"Kendi zamanındaki kadınların hayırlısı, İmran´ın kızı Meryem´di. Bu ümmetin kadınlarının hayırlısı da Hatice´dir!"[534]

"Cennet halkı kadınlarının üstünü, Huveylid´in kızı Hatice,

Muhammed´in kızı Fatma,

İmran´ın kızı Meryem,

Müzâhım´ın kızı ve Firavunun zevcesi Âsiye´dir!" buyurmuşlardır.[535]

3-5. Hz. Hatice Müslüman olduğu zaman yanında bulunan kızları:

Hz. Rukayye,

Hz. Ümmü Külsûm,

Hz. Fâtıma

da Müslüman olmuş, Peygamberimiz (a.s.)a İslâmiyet üzerine bey´at etmiştir.[536]

Allah hepsinden razı olsun!

6. Hz. Ali; Peygamberimiz (a.s.)la Hz. Hatice´nin namaz kıldıklarını görünce, "Nedir bu?" diye sordu. Peygamberimiz (a.s.):

"Bu; Allah´ın, Kendisi için seçtiği,[537] peygamberlerini onunla göndermiş olduğu[538] dinidir!

Ben seni bir ve tek olan Allah´a imana ve O´na ibadete;

Ne yarar, ne de zarar veremeyecek olan Lât ve Uzzâyı inkâra davet ediyorum!" buyurdu.

Hz. Ali:

"Ben, bu dini bugüne kadar hiç işitmedim!

Ben, babam Ebu Talib´e söylemedikçe, danışmadıkça bir iş yapamam!" dedi

Peygamberimiz (a.s.); peygamberlik işinin, açıklanmasından önce yayılmasını istemediğin den:

"Ey Ali! Sana söylediğimi yaparsan yap!

Yapmayacak, Müslüman olmayacaksan, sana söylediğim bu işi gizli tut, açığa vurma!" buyurdu.

Hz. Ali, o gece bekledi.

Yüce Allah, onun kalbine İslâm sevgisini düşürdü.

Sabahleyin, Peygamberimiz (a.s.)ın yanına vardı ve: "Yâ Muhammed! Senin dün bana söylediğin şey ne idi?" diye sordu.

Peygamberimiz (a.s.):

"´Lâ ilahe illallâhu vahdehû lâ şerîkeleh´ diyerek, Kendisinden başka ilâh bulunmayan, bir olan, şerî-ki olmayan Allah´a şehadet getirecek;

Lât ve Uzzâ´yı red ve inkâr edecek,

Allah´a denk tutulan her çeşit putlardan uzak duracaksın!" buyurdu.

Hz. Ali Peygamberimiz (a.s.)ın buyruğunu hemen yerine getirip Müslüman oldu. Allah ondan razı olsun!

Babası Ebu Talib´den korkarak, Müslümanlığını bir müddet gizli tuttu, açığa vurmadı.[539]

Hz. Ali, Müslüman olduğu zaman, on yaşında idi.[540]

Hz. Ali derki:

"Resûlullah (a.s.); Pazartesi günü peygamber gönderildi. Ben de, Salı günü Müslüman oldum ."[541]

"Ben, Resûlullah (a.s.)la birlikte namaz kılan ilk adamım !"[542]

"Mekke´de, Peygamber (a.s.)la birlikte Mekke´nin bazı taraflarına gitmiştik.

Dağların ve ağaçların arasından geçip giderken, karşısına çıkan hiçbir dağ, hiçbir ağaç yoktu ki, Peygamber (a.s.)a:

´Esselâmü aleyke yâ Rasûlallah=Selam olsun sana ey Allah´ın Resûlü!´ diyerek selam vermesin!"[543]

Namaz vakti gelince, Peygamberimiz (a.s.) Mekke vadilerine doğru çıkıp gider; Hz. Ali de, babası Ebu Talib´den, bütün amcalarından ve halktan gizli olarak, Peygamberimiz (a.s.)la birlik te gider, namazlarını oralarda kılarlar, akşamleyin de dönerlerdi.

Allah´ın dilediği zamana kadar, böyle devam ettiler.[544]

Bir gün, Hz. Ali´nin annesi Fatma Hatun, kocası Ebu Talib´e:

"Ali´nin, Muhammed´in yanına devam ettiğini görüyorum.

Senin başına, Muhammed tarafından, oğlun hakkında, güç yetiremeyeceğin bir iş gelmesinden korkuyorum!" dedi. Ebu Talib:

"Demek, oğlum bana bunun için mi görünmüyor?" dedi ve hemen Peygamberimiz (a.s.)la Hz. Ali´nin ardına düştü. Onlara Ebu Dübb vadisinde veya başka bir vadide,[545] Batn-ı Nahle´de,[546] namaz kıldıkları sırada rastladı

Biraz baktıktan sonra, Peygamberimiz (a.s.)a:

Ey kardeşimin oğlu! Senin edindiğini gördüğüm bu din ne dindir?" diye sordu. Peygamberimiz (a.s.):

"Ey amca! Bu Allah´ın dinidir![547]

Allah´ın meleklerinin dinidir!

Allah´ın peygamberlerinin dinidir!

Babamız İbrahim´in dinidir ki, Allah beni peygamber olarak bütün kullara bununla gönderdi!

Ey amca! Öğütleyeceğim, doğru yola kılavuzlayacağım kimselerden, buna en çok sen lâyıksın!

Bu yoldaki davetimi kabul etmeye ve bu hususta bana yardımcı olmaya da sen herkesten daha lâyıksın!" buyurdu.[548]

Onu tevhide, Allah´ın birliğine inanmaya ve putlara tapmaktan vazgeçmeye davet etti.[549]

Ebu Talib:

"Vallahi, yaptığınız veya söylediğiniz şeylerde bir sakınca yoktur.[550]

Ey kardeşimin oğlu! Ben atalarımın dininden ve ona bağlı kalmaktan ayrılmaya güç yetiremeyeceğim!

Fakat, sen gönderildiğin şey üzerinde dur!

Vallahi, ben sağ oldukça, yapmak istediğini tamamlayıncaya kadar, sana hoşlanmayacağın birşey erişmeyecektir!" dedi.[551]

Hz. Ali´ye de, hoşlanmayacağı birşey söylemedi.

"Ey oğulcuğum! Üzerinde bulunduğun bu din nedir?" diye sordu.

Hz. Ali:

"Babacığım! Ben, Allah´a, Allah´ın Resûlüne iman ve onun Allah tarafından getirdiklerini de kabul ve tasdik ettim. Ona tâbi oldum ve kendisiyle birlikte namaz kıldım!" dedi.

Ebu Talib:

"O, seni ancak hayır ve iyiliğe davet eder. Sen, onun yolunu tutmakta devam et![552] Oğulcuğum! Amcanın oğlunun girdiği şeye senin de girmen yaraşır!" dedi.

Ebu Talib´in sözleri, Peygamberimiz (a.s.)ı sevindirdi.

Ebu Talib, dönüp eve gelince, zevcesi Fâtıma Hatun:

"Oğlun nerede?" diye sordu.

Ebu Talib:

"Ne yapacaksın ona?" dedi.

Fâtıma Hatun:

"Azadlı kadın kölem, Ecyad´da onu Muhammed´le birlikte namaz kılarken gördüğünü bana haber verdi.

Sen oğlunun dinini değiştirmesini uygun görüyor musun?!" diyerek çıkışınca, Ebu Talib ona:

"Sus! Sen onu bu işte kendi haline bırak!

Amcasının oğluna arka ve yardımcı olmak, elbette herkesten çok ona düşer!

Eğer nefsim Abdulmuttalib´in dinini bırakmak hususunda bana boyun eğmiş olsaydı,[553] eğer Kureyş kadınlarının kınamalarından korkmasaydım,[554] ben de muhakkak Muhammed´e tâbi olurdum!

Çünkü, o Halîm´dir, Emîn´dir, Tahindir!" dedi.

Fâtıma Hatun da sustu.[555]

Ufeyfü´l-Kindî der ki:

"Ben ticaret adamı idim. Abbas b. Abdulmuttalib de ticaret adamı idi.[556]

Abbas, Yemen´e gelir, ıtır satın alıp hac mevsiminde satardı. Kendisi dostumdu.

Cahiliye devrinde Mekke´ye gitmiş, Abbas b. Abdulmuttalib´in evine inmiştim. Aile halkıma, Mekke elbisesi ve ıtırından satın almak istiyordum.[557]

Abbas´ın yanında oturuyor, güneş gökte yükseldiği zaman, Kabe´ye bakıp duruyordum.

O sırada, olgunluk çağına ermiş bir genç Kabe´nin yanına vardı, başını göğe kaldırıp baktı. Sonra da, ayakta, Kabe´ye yöneldi.

Sonra, bir çocuk gelip onun (biraz gerisinde) sağına (doğru) durdu.

Çok geçmeden, bir kadın gelerek onların arkalarına durdu.

Sonra, olgun genç eğilip rükûa varınca, çocuk da, kadın da rükû ettiler.

Olgun genç rükûdan başını kaldırıp doğruldu.

Çocuk da, kadın da, rükûdan başlarını kaldırıp doğruldular.

Olgun genç secdeye gitti.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın