Peygamberimiz a.sın Safadan Kureyşlilere Seslenişi

Peygamberimiz (a.s.)ın Safâ Tepeciğinden Kureyşlilere Seslenişi

"Sen, ilkin, en yakın hısımlarını inzar et!"[792] Yani, "küfürleri yüzünden üzerlerine azap inebileceği ni hatırlatarak onları korkut, uyar!"[793] mealli âyet nazil olduğu zaman;[794] Resûlullah (a.s.), günlerden bir gün[795] Safa tepeciğine kadar gitti.[796] Orada, yüksekçe bir taşın üzerine çıktı.[797]

Şehadet parmaklarını kulaklarına tıkadı. Yüksek sesle: [798]

"Yâ Sabâhâh!*[799] Ey Kureyş cemaatı!" diyerek bağırdı.[800]

"Kim bu seslenen?" diye sordular.[801]

"Muhammed,[802] Safa tepesinden sesleniyor!" dediler.[803]

Kureyş kabileleri içinde Peygamber (a.s.)a akraba olmayan bir kabile bulunmadığından,[804] Peygamber (a.s.) da kabile kabile bütün Kureyşlilere seslenmişti.[805]

İşitenler, gelip Peygamberimizin karşısında toplandılar.[806]

Gelemeyenler de, toplantının sebebini anlamak için, yerlerine adam gönderdiler.[807]

Yanına gelen Kureyşliler Peygamber (a.s.)a:

"Yâ Muhammedi Ne haber var?" diye sordular.[808]

Peygamber (a.s.):

"Benimle sizin haliniz, düşmanı görünce ailesini haberdar etmek için koşmaya başlayan ve düş manın kendisinden önce ailesine yetişip zarar vermesinden korkarak ´Yâ Sabâhâh!1 diye bağıran bir adamın haline benzer.[809]

Ne dersiniz? Ben, size şu dağın eteğinden[810] veya şu vadiden,[811] sizi yağmalamak isteyen[812] birtakım atlıların çıkıvereceğini, yahut akşama, sabaha, düşman baskınına uğrayacağınızı[813] haber verirsem, beni tasdik eder, doğrular mısınız?" diye sordu.[814]

"Evet! Seni tasdik eder, doğrularız![815]

Çünkü, biz seni bütün tecrübelerimizde doğru sözlü bulduk![816]

Sen, bizim katımızda herhangi bir suçla suçlanmış bir kişi değilsin![817]

Hakkındaki tecrübelerimizde, sende hiçbir yalana rastlamış değiliz!" dediler.[818]

Bunun üzerine, Peygamberimiz (a.s.):

"Öyle ise, ben sizi şiddetli bir azap önünde inzara, korkutup uyarmaya memurum:[819]

EyAbdulmuttalib oğulları!

Ey Abdi Menaf oğulları!

EyZühre oğulları!

EyfilanoğullarıL

EyfilanoğullarıL

diyerek birer birer Kureyş kabilesinin bütün ailelerine seslenip:

"Yüce ALLAH; en yakın hısımlarımı azab ile korkutmamı bana emretti. Sizler ´Lâ ilahe illallah=ALLAH´tan başka hiçbir ilah yoktur1 demedikçe; ben size ne dünyada bir yarar, ne de âhirette bir nasip sağlayabilirim" buyurdu.[820]

Peygamberimiz (a.s.)a atmak için eline bir taş alan Ebu l_eheb:[821]

"Yuh sana! Sen, bugün, gelip de, bizi bunun için mi topladın?!" diyerek bağırdı.[822]

Resûlullah (a.s.), hitap ve uyarısına şöyle devam buyurdu:

"Ey Kureyş cemaatı! Kendinizi Cehennem ateşinden kurtarınız![823]

EyKa´b b. Lüey oğulları! Kendinizi Cehennem ateşinden kurtarınız!

Ey Mürre b. Ka´b oğulları! Kendinizi Cehennem ateşinden kurtarınız!

EyAbduşşems oğulları! Kendinizi Cehennem ateşinden kurtarınız!

Ey Abdi Menaf oğulları! Kendinizi Cehennem ateşinden kurtarınız!

Ey Hâşim oğulları! Kendinizi Cehennem ateşinden kurtarınız!

Ey Abdulmuttalib oğulları! Kendinizi Cehennem ateşinden kurtarınız![824]

Ey Kureyş cemaatı! Kendinizi ALLAH´tan satın alınız!

Ben, sizi ALLAH´ın azabından kurtarabilecek hiçbir şeye malik değilim .[825]

Ey Abdi Menaf oğulları! Kendinizi ALLAH´tan satın alınız ![826]

Ben, sizi ALLAH´ın azabından kurtarabilecek hiçbir şeye malik değilim ![827]

Ey Abdulmuttalib oğulları! Kendinizi ALLAH´tan satın alınız!

Ben, sizi ALLAH´ın azabından kurtarabilecek hiçbir şeye malik değilim .[828]

Ey Abbas b. Abdulmuttalib! Ben, seni ALLAH´ın azabından kurtarabilecek hiçbir şeye malik değil im ![829]

Ey Zübeyr b. Avvam´ın annesi! Resûlullah´ın halası Safiyye!

Ey Muhammed´in kızı Fâtıma! Kendinizi ALLAH´tan satın alınız!

Siz, benim malımdan, dilediğinizi benden isteyiniz!

Fakat, ben sizi ALLAH´ın azabından kurtarabilecek hiçbir şeye malik değilim.[830]

Şu kadar ki, sizlerin bir hısımlığınız var!

Ben, hısımlık suyu ile sulayacağım!" buyurdu.[831]

Bundan sonra, Resûlullah (a.s.):

"Ey Fihr hanedanı!" diyerek seslendi.

Ebu Leheb:

"İşte, Fihr oğulları, yanındalar!" dedi.

Resûlullah (a.s.):

"Ey Galib hanedanı!" diyerek seslenince, Muharib b. Fihr oğullarıyla Haris b. Fihr oğulları, dönüp geri gittiler.

Resûlullah (a.s.):

"Ey Lüey b. Galib hanedanı!" diyerek seslenince, Teymü´l-Erdem b. Galib oğulları, dönüp geri gittil er.

Resûlullah (a.s.):

"Ey Ka´b hanedanı!" diyerek seslenince, Âmir b. Lüey oğullarıyla Avf b. Lüey oğulları, dönüp geri gittiler.

Resûlullah (a.s.):

"Ey Mürre b. Ka´b hanedanı!" diyerek seslenince, Adiyy b. Ka´b oğulları ile Husays b. Ka´b´ın iki oğlu olan Sehm ve Cumah oğulları dönüp geri gittiler.

Resûlullah (a.s.):

"Ey Kilab hanedanı!" diyerek seslenince, Teym b. Mürre oğullarıyla Mahzum b. Yakaza b. Mürre oğulları, dönüp geri gittiler.

Resûlullah (a.s.):

"Ey Kusayy hanedanı!" diyerek seslendiği zaman, Zühre oğulları, dönüp geri gittiler.

Resûlullah (a.s.):

"Ey Abdi Menaf oğulları!" diyerek seslenince, Abduddar oğulları ve onlarla beraber Esed b. Abduluzzâ b. Kusayy oğulları, dönüp geri gittiler.

Ebu Leheb:

"İşte, Abdi Menaf oğulları!" dedi.

Resûlullah (a.s.):

"Ey Hâşim hanedanı!" diyerek seslenince, Abdüşşems oğullarıyla Nevfel oğulları, dönüp geri gittil er.

Orada, yalnız Abdulmuttalib oğulları kaldı.

Ebu Leheb:

"İşte, Hâşim oğulları toplanmış bulunuyorlar!?" dedi.

Resûlullah (a.s.), onlara:

"Ben, sizi ´Lâ ilahe illallâhu vahdehû lâ şerîke leh=ALLAH´tan başka hiçbir ilah yoktur! O, birdir! O´nun ortağı yoktur!´ diyerek şehadet getirmeye davet ediyorum!

Ben de, O´nun kulu ve resûlüyüm!

Bunu böylece kabul ve ikrar ettiğiniz takdirde, sizin Cennete gireceğinize kefil olurum![832]

Siz, Kıyamet günü iyi amellerinizle gelmez de dünyayı boyunlarınıza yüklenmiş olduğunuz halde gelirseniz, ben sizden yüz çeviririm (yüzünüze bakmam)!

O zaman siz bana:

´Yâ Muhammedi´ dersiniz.

Ben ise, şöyle derim:

[Resûlullah Aleyhisselarn "Şöyle derim" buyururken, yüzünü onlardan başka tarafa çevirdi.

Siz, bana:

´Yâ Muhammedi´ dersiniz. Ben ise, size şöyle derim.

[Resûlullah (a.s.), "Şöyle derim" buyururken, yüzünü onlardan başka tarafa çevirdi.]"[833]

[792] Şuarâ: 214.

[793] Taberî, Tefsîr, c. 19, s. 118.

[794] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 200, Ahmed b.Hanbel, Müsned, c.1, s. 307, Buhârî, Sahih, c. 3, s. 190, Müslim, Sahih, c. 1 ,s. 192-193, Tirmizî, Sünen, c. 5, s. 338, Belâzurî, E nsâbu´1-eşrâf, c. 1, s. 1 20, Nesâf, Sünen, c. 6, s. 248, Taberî, Târih, c. 2, s. 216.

[795] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1 , s. 307, Müslim, Sahih, c. 1, s. 194, Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 121 , Taberî, Târih,c. 2, s. 21 6.

[796] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 307, Müslim, Sahih, c. 1, s. 194, Taberî, Târih, c. 2, s. 216, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 2, s. 181, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 3, s. 38.

[797] Buhârî, Sahih, c. 6, s. 16, Müslim, Sahih, c. 1, s. 193, Beyhakî, Delâil, c. 2, s. 178, Ebu´l-Ferec İbn Cevzî, el-Vetâ, c. 1 ,s. 183, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 1, s. 460.

[798] Tirmizî, Sünen, c. 5, s. 339, Taberî, Tefsîr, c. 19, s. 120.

* "Yâ Sabab âh," "Düşman taratın dan, kuşatıldık! Sarıldık! Sabah vakti gelip çattı! Hemen çarpışmaya hazırlanın!" gibi anlam lara gelir. (İbn Esîr, Nihâye, c. 1, s. 6-7).

[799] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 307, Müslim, Sahih, c. 1, s. 194, Tirmizî, Sünen, c. 5, s. 339, Belâzurî, Ensâb, c. 1 ,s. 121, Taberî, Târih, c. 2, s. 216, Ebu´l-Ferec, c. 1, s. 183, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 60, Zehebî, Târihu´l-İslâm, s. 144, Ebu´l-Fidâ, c.3, s. 38, İbn Haldun, Târih, c. 2, ks. 2, s. 7, Diyarbekrî, Hamis, c. 1, s. 288, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 1, s. 460.

[800] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 200, Ebu´l-Ferec İbn Cevzî, el-Vefa, c. 1, s. 1 83.

[801] Müslim, Sahih, c. 1 , s. 194, Taberî, Târih, c. 2, s. 216, Zehebî, s. 1 44, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 1,s.46O.

[802] İbn Sa´d.c. 1, s. 200, Müslim, c. 1, s. 194, Taberî, c. 2, s. 216, Ebu´l-Ferec, c. 1, s. 183, Zehebî, s. 144, Halebî, c.1, s.460.

[803] İbn Sa´d, c. 1, s. 200, Ebu´l-Ferec, c. 1, s. 183.

[804] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 24, Buhârî, Sahih, c. 4, s. 154.

[805] Buhârî, Sahih, c. 4, s. 1 60.

[806] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 200, Ahmed b.Hanbel, c. 1,s. 307, Müslim, c. 1, s. 194, Taberî, Târih, c.2, s. 216, Beyhakî,Delâil, c. 2, s. 181, İbn Esîr, Kâmil, c. 2, s. 60, İbn Haldun, Târîh, c. 2, ks. 2, s. 7.

[807] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 307, Buhârî, Sahih, c. 6, s. 16,Taberî, Tefsîr, c. 19,s. 121, Begavi, Mesâbıhu´s-sünne,c. 2, s. 175, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 3, s. 38, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 1 ,s. 460.

[808] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 1, s. 200, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 281, Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 121 ,Taberî, T ârih, c. 2, s. 216, E bu´l-F erec İ bn C evzf, el-Vefa, c. 1, s. 183.

[809] Ahmed b.Hanbel, Müsned, c. 3, s. 476, Müslim, Sahih, c. 1.S.193, Taberî, Tefsîr, c. 19, s. 120, Ebu´l-Ferec, el-Vefâ, c.1, s...
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın