Hz.Peygamberin a.s Doğumu

Hz.Peygamberin(a.s.) Doğumu,Çocukluğu ve Gençliği

Muhammed (a.s.)ın Soyu ve Pak Soyluluğu

Muhammed b. Abdullah, b. Abdulmuttalib, b. Hâşim, b. Abdi Menaf, b. Kusayy, b. Kilab, b. Mürre, b. Ka´b, b. Lüey, b. Galib, b. Fihr, b. Mâlik, b. Nadr, b. Kinane, b. Huzeyme, b. Müdrike, b. İlyas, b. Mudar, b. Nizar, b. Maadd, b. Adnan.[1]

Bütün kaynaklar Muhammed (a.s.)ın, Adnan´a kadar olan atalarının gerek isimlerinde, gerek sıralarında, ittifak halinde bulundukları gibi,[2] Adnan´ın da İsmail (a.s.) b. İbrahim (a.s.)ın öz be öz soyundan geldiğinde de müttefiktirler.[3]

Muhammed (a.s.)ın ondokuzuncu kuşaktaki atası Maadd b. Adnan; İsa (a.s.)ın muasırı idi.[4]

İsa (a.s.) ile Muhammed (a.s.) arasındaki fetret devrinin 600 yıl oluşu da,[5] bunu ayrıca doğrular.

Maadd, babası Adnan´ın vefatından sonra, Kâbe hizmetini üzerine almış, ve Mekke Hareminden hiç ayrılmamıştır.[6]

Adnan da; babası Üded´in vefatından sonra Kâbe hizmetini üzerine almış, Kâbe´ye meşinden örtü örttürmüş,[7] 8]Mekke Hareminin yıkılan sınır taşlarını da dikmişti.[

Mekke halkının Kureyş diye anılması, Muhammed (a.s.)ın onikinci kuşakta yer alan ve ilk kez Kureyş lakabıyla anılan atası Nadr b. Kinane´den dolayıdır.[9] Ve Kur´ân-ı Kerîm´de açıklandığına göre, kendileri, İbrahim (a.s.)ın soyundan gelme torunlarıdır.[10] Muhammed (a.s.) da, onların arasından seçilerek, onlara peygamber gönderilmiştir.[11]

Muhammed (a.s.); Kureyş kabilesi içinde, gerek baba ve gerek ana yönünden, en temiz ve en şerefli bir aileye mensuptur. Bunu, bizzat hadis-i şeriflerinde şöyle açıklamışlardır:

"Yüce Allah; İbrahim oğullarından, İsmail´i seçti.[12]

İsmail oğullarından, Kinane oğullarını seçti.

Kinane oğullarından, Kureyş´i seçti.

Kureyş´ten, Hâşim oğullarını seçti.

Hâşim oğullarından da, beni seçti."[13]

"Ben, Muhammed b. Abdullah b. Abdulmuttalib´im!

Yüce Allah; mahlukatı yarattı, ve beni, onların en hayırlı fırkasının içinde bulundurdu!

Sonra, onları iki fırkaya ayırdı ve beni, en hayırlı olan fırkanın içinde bulundurdu.

Sonra, onları kabilelere ayırdı ve beni, en hayırlı olan kabilenin içinde bulundurdu.

Sonra, onları ailelere ayırdı ve beni, onların en hayırlısı içinde bulundurdu.

Ben, sizin aile yönünden de en hayırlınızım, nefis yönünden de en hayırlınızım!"[14]

"Ben, Âdem oğulları soylarının en hayırlı, en temiz olanlarından, devirden devre, aileden aileye geçe geçe, nihayet, şu içinde bulunduğum aileden vücuda getirildim!"[15]

"Ben, Muhammed b. Abdullah, b. Abdulmuttalib, b. Hâşim, b. Abdi Menaf, b. Kusayy, b. Kilab, b. Mürre, b. Ka´b, b. Lüey, b. Galib, b. Fihr, b. Malik, b. Nadr, b. Kinane, b. Huzeyme, b. Müdrike, b. İlyas, b. Mudar, b. Nizar´...ım! Halk, ne zaman iki kısma ayrılsa, muhakkak, Allah beni onların en hayırlı olanının içinde bulundurmuştur. Ben, Cahiliye devrinin kötülüklerinden hiçbir şey bulaşmaksızın, ana ve babamdan meydana geldim.

Ben, tâ Âdem´den babama ve anneme gelip ulaşıncaya kadar, hep nikâh mahsulü olarak meydana geldim, asla zinadan meydana gelmedim!

Ben, sizin nefis yönünden de en hayırlınızım, baba soyu yönünden de en hayırlınızım!"[16]

Peygamberimiz Muhammed (a.s.)ın annesi Âmine binti Vehb, b. Abdi Menaf, b. Zühre, b. Kilab, b. Mürre´dir.[17]

Zühre; Hâşim oğullarının ataları olan Kilab oğlu Kusayy´ın kardeşi olduğuna göre, Hz. Âmine´nin soyu, kocası Hz. Abdullah b. Abdulmuttalib´in soyu ile Mürre b. Kilab´da birleşir.

İbn Sa´d; Ensar bilginlerinden Muhammed b. Sâib´e dayanarak, Peygamberimiz (a.s.)ın anne ve anneannelerini, babaannelerini batınlarca kaydettikten sonra, bu bilginin:

"Peygamber (a.s.)ın beşyüz annesini tesbit ve kayd etmeye muvaffak oldum. Hiçbirinde, ne zinaya, ne de Cahiliye çağında işlene gelen kötü işlerden hiçbir şeye rastlamadım!" dediğini de nakleder.[18]

Bunun içindir ki, büyük bilgin İbn Haldun, "Muhammed (a.s.)´dan başka, hiçbir kulun, ilahî ikram olarak ne soyunun bu derece mazbut olduğunun, ne de Âdem (a.s.)´dan kendilerine gelinceye kadar soy şerefliliğinin kesintisiz devam ettiğinin görülmediği"ni bildirir. [19]

[1] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 1, s. 1-4, İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 1, s. 55-56, Mus´abuz-Zübeyrî, Nesebi, Kureyş, s. 3-17, Buhârî, Sahîh, c. 4, s. 238, İbn Kuteybe, Kitâbu´l-maârif, s. 51-52, Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 12-92, Yâkubî, Târîh, c. 2, s. 118, Taberî, Târîh, c. 2, s. 191; İbn Abdi Rabbih, Ikdu´l-ferîd, c. 4, s. 249, Mes´ûdî, Mürûcu´z-zeheb, c. 2, s. 272, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 1, s. 179, İbn Hazm, Cevâmiu´s-sîre, s. 2, İbn Abdilberr, İstiâb, c. 1, s. 25, İbn Asâkir, Târîh, c. 1, s. 279, Ebu´l-Ferec İbn Cevzî, el-Vefâ, c. 1,s. 76-77, İbn Esîr, Usdu´l-gâbe, c. 1, s. 20, Nevevî, Tehzîbul-esmâ, c. 1, s. 21, İbn Kayyım, Zâdu´l-mead, c. 1, s. 29, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 21-22, Zehebî, Târîhu´l-İslâm, s. 17, İbn Haldun, Târîh, c. 2, s. 2, s. 4; c. 2, ks. 1, s. 323-330, Bedrüddin Aynî, Umdetu´l-kârî, c. 16, s. 301-303, İbn Hacer, Fethu´l-bârî, c. 7, s. 123-125, Kastalânî, Mevâhibu´l-ledünniye, c. 1, s. 18-19.

[2] İbn Kuteybe, Maârif, s. 51, Taberî, Târîh, c. 2, s. 191, İbn Hazm, Cevâmiu´s-sîre, s. 2, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 1, s. 180, İbn Kayyım, Zâdu´l-mead, c. 1, s. 29, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 22, İbn Haldun, Târîh, c. 2, ks. 1, s.298, Bedrüddin Aynî, Umdetu´l-kârî, c. 16, s. 303, Kastalânî, Mevâhibu´l-ledünniye, c. 1, s. 19.

[3] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 1, s. 8, İbn Hazm, Cevâmiu´s-sîre, s. 2, Cemhere, c. 1, s. 7 İbn Kayyım, Zâdu´l-mead, c. 1, s. 29, İbn Seyyid, Uyûnu´l-eser, c. 1, s. 22, Zehebî, Târîhu´l-İslâm, s. 17, İbn Haldun, Târîh, c. 2, ks. 1, s. 241, 298.

[4] İbn Sa´d.Tabakât, c. 1, s. 57, İbn Asâkir, Târîh, c. 1, s. 280, Zehebî, Târîhu´l-İslâm, s. 17, İbn Hacer, Fethu´l-bârî, c. 1, s. 392.

[5] Buhârî, Sahîh, c. 4, s. 270.

[6] Yâkubî, Târîh, c. 1, s. 223.

[7] Belâzurî, Ensâbu´l-eşrâf, c. 1, s. 15, Yâkubî, Târîh, c. 1, s. 223

[8] Yâkubî, Târîh, c. 1, s. 223, Ebu´t-Tayyib, Ikdu´s-sâmîn, c. 1, s. 37.

[9] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 1, s. 96, İbn Sa´d.Tabakât, c. 1, s. 72, Yâkubî, Târîh, c. 1, s. 232, İbn Haldun, Târîh, c. 2, ks. 1, s. 324.

[10] Hacc: 78.

[11] Bakara: 129, 151.

[12] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 20, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 4, s. 107, Tirmizî, Sünen, c. 5, s. 583.

[13] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 20, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 4, s. 107, Müslim, Sahîh, c. 4, s. 1782, Tirmizî, Sünen, c. 5, s. 583, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 1, s. 165, İbn Abdilberr, İstiâb, c. 1, s. 26, Zehebî, Târîhu´l-İslâm, s. 22, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 2, s. 255-256.

[14] Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 1, s. 210, Tirmizî, Sünen, c. 5, s. 584, İbn Abdi Rabbih, Ikdu´l-ferîd, c. 2, s. 173, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 1, s. 170, Ebu´l-Ferec İbn Cevzî, el-Vefâ, c. 1, s. 77-78, İbn Esîr, Câ imi u´l-usûl, c. 9, s. 397, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 2, s. 256.

[15] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 25, Ahmed b. Hanbel, Müsned, c. 2, s. 373, Buhârî, Sahîh, c. 4, s. 166, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 1, s. 175, Ebu´l-Ferec İbn Cevzî, el-Vefâ, c. 1, s. 77, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 2, s. 256.

[16] Hâkim, M. Ulûmi´I-hadîs, s. 170-171, Beyhakî, Delâilü´n-nübüvve, c. 1, s. 174-175, Ebu´l-Fidâ, el-Bidâye ve´n-nihâye, c. 2, s. 255-256, Suyûtî, Câmiu´s-sağîr, c. 1, s. 107, Alâuddin Ali, Kenzu´l-ummâl, c. 11, s. 401.

[17] İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 1, s. 59.

[18] İbn Sa´d, Tabakât, c. 1, s. 59-60, İbn Asâkir, Târîh, c. 1, s. 288-291, Kadı lyaz, eş-Şifâ, c. 1, s. 11.

[19] İbn Haldun. Târîh. c. 1. s. 115. M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayınları: 1/15-18.

[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın