Hz. Ali nin füls putunu yıkmaya gönderilişi

Hz. Ali´nin Füls Putunu Yıkmaya Gönderilişi

Peygamberimiz Aleyhisselam; Hicretin 9. yılında Rebiülâhir ayında Hz. Ali´yi Ensarın ileri gelenlerinden 150 kişilik askerî bir birlikle Tayyi1 kabilesinin putu olan Füls´ü yıkmaya gönderdi.

Mücahidlerin ellisi atlı, yüzü develi idi. Yanlarında siyah bir bayrakla beyaz bir sancak da bulunuyordu.[638]

Peygamberimiz Aleyhisselam, bayrağı Sehl b. Huneyf´e, sancağı da Cebbar b. Sahrü´s-Sülemî´ye verdi. [639]

Baskın yapılacağı zaman, birliğin dağılıp, her taraftan birdenbire baskın yapılmasını emretti. [640]

Füls; Tayyi1 kabilesiyle Tayyi´e bağlı olup Selma ve Eca1 dağlarında oturanların putu idi. [641] Necd´de, Feyd yakınında bulunuyordu. [642] Eca1 dağının göğsünde, tıpkı insan şeklinde olan Füls´e tapılır, hediyeler sunulur, kurbanlar kesilirdi.

Kovulanlar, kovalananlar, onun yanına sığınınca, bırakılırlardı.

Korkanlar, onun yanında emniyet ve selamete kavuşmuş sayılırdı.

Füls´ün bakıcıları, Selvan oğulları idi.

Belvan, Füls´e tapmayı başlatan ilk kişi idi.

Füls´ün en son bakıcısı da, Belvan oğullarından Sayfî adında birisi idi.

Tayyi1; Kehlânî ve Kahtanîl erden gelme kabilelerden olup, cömertliği dillere destan olan Hâtemü´t-Tâî Tayyi1 kabilesinden idi.

Tayyi1 kabilesinin yurtları Yemen´de idi.

Tayyi´ler, Ezdilerin ardından Hicaz´a gelip Sümeyr´e ve Feyd´e konmuşlar, Eca1 ve Selma dağlarını ele geçirmişlerdi.

Hicaz´da, Şam´da ve Irak´ta, ovaları ve dağlan dolduran cemaatler haline gelmişlerdi. [643]

Sümeyr, bir dağ; [644] Feyd de Mekke yolunda bir yer olup, Eca1 ve Selma dağlarına yakındır.

Feyd ile Vâdi´l-kurâ arası altı geceliktir. [645]

[638] Vâkıdı, c. 3, s. 984, İbn Sa´d, c. 2, s. 164, İbn Seyyid, c. 2, s. 207.

[639] Vâkıdî, Megâzî, c. 3, s. 985.

[640] Vâkıdî, c. 3, s. 984, İbn Sa´d, c. 2, s. 164, İbn Sevyid, c. 2, s. 207, İbn Kayy,m, c. 2, s. 227.

[641] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 4, s. 89.

[642] İbn Habib, Kitâbu´l-muhabber, s. 316, İbn Hazm, Cemhere, s. 493.

[643] Ebu´l-Münzir Hişam, s. 59-60, Yâküt, Mu´cemu´l-büldân, c. 4, s. 273.

[644] Yâ küt, Mu´cemu´l-büldân, c. 3, s. 257.

[645] Yâ küt, Mu´cemu´l-büldân, c. 282.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 7/232-233.
[Bu mesajın devamını görebilmek için kayıt olun ya da giriş yapın