๑۩۞۩๑ Kitap Dünyası - İlim Dünyası Kütüphanesi ๑۩۞۩๑ => İslam Tarihi => Konuyu başlatan: Sümeyye üzerinde 04 Mart 2010, 15:19:44



Konu Başlığı: Hayber ganimetinin kimlere bölüştürüldüğü
Gönderen: Sümeyye üzerinde 04 Mart 2010, 15:19:44
Hayber Ganimetinin Kimlere ve Nasıl Bölüştürüldüğü


Hayber ganimeti, Hayber´de bulunsun bulunmasın, Hudeybiye seferine katılmış olanlar arasında bölüştürüldü.[462]

Çünkü, Hayber ganimeti, Hudeybiye seferine katılan Müslümanlara Yüce Allah tarafından Feth sûresinde (âyet: 20) va´d edilmiş bulunuyordu.[463]

Onlarda, 1400 kişi idiler.[464] Ayrıca, 200 de atlı vardı.[465]

Menkul ganimet malları ilk önce beş parçaya ayrıldı.

Beş parçadan birisinin üzerine "Allah´a ait,"

Diğer parçaların üzerlerine de "Ağfal" sözleri yazıldı.

Allah´a ait olan beşte bir parça, Peygamberimiz Aleyhisselama teslim edildi.

Peygamberimiz Aleyhisselam, diğer dört parçanın satışa çıkarılmasını, satın almak istedikleri şey lerin mücahidlere arttırma yoluyla satılmasını emretti.

Ferve b. Amr el-Beyâzîyi de, satış memuru yaptı.[466]

Satılacak mallar hakkında da:

"Allah´ım! Bunlara sürüm ihsan et!" diyerek dua etti.

Ferve b. Amr der ki:

"Halkın, başıma üşüşüp satılacak mallan iki günde tükettiklerini gördüm!

"Halbuki, malın çokluğundan, başa çıkamayacağımızı, kolay kolay satıp kurtulamayacağımızı san mıştım.

Resûlullah Aleyhisselam da, kendisine teslim edilen beşte bir hisseden ev halkı ile Abdulmuttalib oğulları hanedanının erkek ve kadınlarına, Müslümanların yetimlerine ve isteyenlerine elbise, boncuk ve ev eşyası verdi.[467]

Peygamberimiz Aleyhisselam, ganimet mallarından satılanların paralarını mücahidler arasında bölüştürdü.[468]

Hayber"e gelen Devsîlerle Eş´arîlerin Hayber ganimetinden yararlandırılmalarını ashabıyla konuş tuktan sonra, onlara da hisse verdi.[469]

Menkul ganimetten beşte dört parçası 1400 piyade ve 200 süvariye göre ve piyadelere birer; soy at ve develere de ikişer hisse verilmek üzere 1800 parçaya bölündü.

Bunlar da, yüzer hisselik 18 kümede toplandı.[470]

Peygamberimiz Aleyhisselam; savaşa iki atla katılanlara dördü iki at, biri de at sahibi olmak üzere beş hisse verdi.

İki attan fazlası için bir at hissesi verdi.

Süveyd b. Numan, at üzerinde geceleyin Hayber evlerini gözetlerken attan düşüp eli kırılmış, Hayber´in fethine kadar, karargâhtan çıkamamıştı.

Peygamberimiz Aleyhisselam, ona da süvari hissesi verdi.[471]

Medine Yahudilerinden olup Peygamberimiz Aleyhisselamla birlikte Hayber savaşına katılan on Yahudiye de, Hayber ganimetinden birşeyler verildi.

Yahudi Ebu´l-Lahm´ın azadlı kölesi Umeyr:

"Bana Hayber ganimetinden hisse ayrıldı. Ancak, ev eşyası verildi. Ben Hayber´de köle olarak bulundum. Peygamber Aleyhisselam, Hayber´i fethettiği zaman, bana bir kılıç verdi ve ´Bunu kuşan!´ buyurdu" demiştir.[472]

İslâm ordusuna katılan yirmi kadına da ganimetten hisse ayrılmamış, ancak kendilerine ganimetten birşeyler verilmiştir.[473]

Bu cümleden olmak üzere;

Ümeyye binti Kays´a bir gerdanlık,[474]

Ümmü´l-A´lâ´ya üç boncuk,

Başka birisine bir altın küpe,

Ümmü Sinan´a boncuktan ve gümüşten takılar,

Ümmü Umâre´ye kırmızı boncuk...

Hâsılı, yirmi kadından her birine boncuklar, kadife ve Yemen kumaşları ve ikişer dinar (altın) veril di.

Hayber´de bulunan veya orada doğan Müslüman çocuklarına da, Hayber ganimetinden az çok birşeyler verildi.[475]




[462] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 364, Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 684.

[463] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 684.

[464] İbn İnak,İbn Hişam, c. 3, s. 322, Vâkıdî, c. 2, s. 574, İbn Sa´d, c. 2, s. 95, Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 202.

[465] Vâkidf, c. 2, s. 689, İbn Sa´d, c. 2, s. 107 Ebu´l-Fidâ, c. 4, s. 202, Diyarbekrî, c. 2, s. 55, Halebî, İnsânu´l-uyûn, c. 2, s. 690, Zürkânf, M evâhibü´l-ledünniye Şerhi, c. 2, s. 181.

[466] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 680, İbn Sa´d, Tabakât, c. 2, s. 1 07.

[467] Vâkıdî,Megâzî,c.2,s. 680.

[468] Vâkidi, Megâzî, c. 2, s. 689, İbn Sa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 2, s. 107.

[469] İbn Şa´d, Tabakâtü´l-kübrâ, c. 2, s. 108.

[470] İbn İshak, İbn Hişam, Sîre, c. 3, s. 364, Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 689.

[471] Vâkıdî, Megâzî, c. 2, s. 688, 689.

[472] Ebu Yusu f, Kitâbu´l-haraç, s. 198.

[473] İbn İshak, İbn Hişam, c. 3, s. 356, Vâkıdî, c. 2, s. 685, 686.

[474] İbn İshak, İbn Hişam, c. 3, s. 357, Vâkıdî, c. 2, s. 686.

[475] Vâkidt, Megâzî, c. 2, s. 686, 688.

M. Asım Köksal, İslam Tarihi, Köksal Yayıncılık: 6/105-107